Δώσε Ορμπαν στο λαό και πάρε του το μυαλό...

Αν αύριο μεθαύριο ο Τ. Ερντογάν θέσει ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη ποιος θα φταίει; Οι μουσουλμάνοι βουλευτές που εδώ κι έναν αιώνα παρουσιάζονται ως Τούρκοι και διεκδικούν το χρίσμα τού τουρκικού προξενείου, αλλά ουδέποτε- τουλάχιστον από την εποχή που έχουν ενσωματωθεί στα μεγάλα κόμματα- έθεσαν τέτοιο ζήτημα; Ή, μήπως, ο Κ. Μητσοτάκης που αδίστακτα το μετέτρεψε σε κυρίαρχο θέμα τής προεκλογικής περιόδου για μια σειρά από ιδιοτελείς λόγους;...

Το να συζητάμε αποκλειστικώς για τη μουσουλμανική μειονότητα λιγότερο από μία εβδομάδα από τις εκλογές είναι τόσο εθνικώς ωφέλιμο με το αν συζητούσαμε στα τηλεπαράθυρα για τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο ή για το Κυπριακό. Αυτά είναι ζητήματα που οι πολιτικές δυνάμεις θα όφειλαν να συζητούν κεκλεισμένων των θυρών και με όρους εθνικής συνεννόησης ώστε να αποφεύγεται και το πολιτικό κόστος. Όποιος τα μετατρέπει σε προεκλογικό σανό για να μην συζητήσει για το ΕΣΥ, την ακρίβεια ή την παιδεία είναι ο ίδιος εθνική εξαίρεση...

Κακώς ο Αλέξης Τσίπρας ταυτίζει τον Μητσοτάκη με τον Β. Ορμπαν. Όχι γιατί έχει άδικο, μολονότι ο Όρμπαν πιστεύει στη μισαλλοδοξία του, ενώ το βαλκανικό του αντίγραφο την εργαλειοποιεί. Κακώς το κάνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατί φαίνεται πως το εκφασισμένο, συντηρητικοποιημένο πόπολο αυτό ακριβώς το πρότυπο έχει: έναν Πούτιν α λα ελληνικά που θα κάνει ό,τι γουστάρει κι όποιος δεν είναι μαζί του θα θεωρείται εχθρός τής πατρίδας. 

Κι αν ο πρόεδρος της Ρωσίας δηλητηριάζει κυριολεκτικώς τους αντιπάλους του, ο Μητσοτάκης δηλητηριάζει την ελληνική κοινωνία με ψέματα, εθνικισμό και τραμπισμό. Κι αν οι κοινωνίες δεν πεθαίνουν όπως οι μεμονωμένοι άνθρωποι, εν τούτοις χρεοκοπούν σε πολλά επίπεδα. Το ζήσαμε κι ετοιμαζόμαστε να το ξαναζήσουμε... 

  
 

Οι Εβραίοι τού μεσοπόλεμου σήμερα λέγονται μουσουλμάνοι πρόσφυγες...

Ο κοροναΐός μπορεί να συσχετιστεί με τους αιτούντες άσυλο, όχι όμως με τον τρόπο που τον εννοούν οι εθνοκάπηλοι. Είναι και οι δύο ξένοι, άγνωστοι σε εμάς, γι' αυτό και τους φοβόμαστε πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Από την κοινή γρίπη έχουν ήδη πεθάνει αυτή τη σεζόν μερικές δεκάδες στη χώρα μας, άλλοι τόσοι από τροχαία δυστυχήματα, αλλά είναι ο κοροναΐός που μας γεμίζει με πανικό και με ακραία μέτρα προστασίας...

Δεν ισχυρίζομαι πως μπορούμε να τρέχουμε αμέριμνοι στο λιβάδι σαν να μην τρέχει τίποτα. Είναι άλλο, ωστόσο, να προετοιμάζεται η πολιτεία για μια πανδημία, όπως και να τηρούμε ο καθένας μας στοιχειώδεις κανόνες ατομικής υγιεινής, και διαφορετικό να τρομοκρατούμαστε από μία ασθένεια που μέχρι στιγμής τουλάχιστον έχει σκοτώσει σχεδόν αποκλειστικώς σε παγκόσμιο επίπεδο κυρίως ευπαθείς ομάδες. Η κανονική ζωή, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, πρέπει να συνεχιστεί, απλώς με πιο αυξημένα μέτρα προφύλαξης. Αλίμονο, όμως, αν επιλέξουμε ή μας επιβάλουν να κλειστούμε στα σπίτια μας περιμένοντας τη συντέλεια του κόσμου...

Το πρώτο θύμα τού κοροναΐού στη χώρα μας είναι Ελληνίδα που επέστρεψε από τη βόρειο Ιταλία. Δεν είναι, δηλαδή, κάποια μουσουλμάνα μετανάστρια ή πρόσφυγας, όπως είχαν προβλέψει οι απανταχού ελληναράδες. Τι θα κάνουμε, συνεπώς, με την συγκεκριμένη Ελληνίδα; Θα την στείλουμε σε κάποια φυλακή από αυτές που θέλει να στήσει η κυβέρνηση στα νησιά ώστε να προστατευτεί και η δημόσια υγεία, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπός της; Ή, μήπως, να σταματήσουμε επιτέλους να μεταχειριζόμαστε τους μουσουλμάνους πρόσφυγες όπως τους Εβραίους στο μεσοπόλεμο και, για μια φορά τουλάχιστον, να επιτρέψουμε στη στοιχειώδη λογική να επικρατήσει πάνω στα νοσηρά μας μυαλά;...

Οι Κουασιμόδοι της συνωμοσιολογίας είναι πυρίμαχοι...

Η δυσπιστία είναι προτιμητέα από την ευπιστία, ιδίως στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες όπου τα ψεύδη καθίστανται πυλώνες σάπιων συστημάτων. Γι' αυτό και δεν είναι κατακριτέο ο νους μας να πηγαίνει ακόμα και στο ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας, για παράδειγμα, από τζιχαντιστές σε σχέση με την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων. Από τη στιγμή, μάλιστα, που δεν υπάρχει ακόμα κάποιο επίσημο πόρισμα κάθε εκδοχή είναι πιθανή...

Όταν, όμως, αξιοποιούμε την ευκολία που μας παρέχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την έκφραση δημόσιου λόγου προκειμένου να βγάζουμε συμπεράσματα δίχως να έχουμε κανένα στοιχείο στη διάθεσή μας κι αυτά τα συμπεράσματα να ταυτίζονται πλήρως με την ακροδεξιά ατζέντα, τότε οφείλουμε, το λιγότερο, να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν από τα έωλα πορίσματά μας συνάγουμε και το ότι όλοι οι μουσουλμάνοι επιδιώκουν την εξόντωση όλων των χριστιανών. Ούτε, άλλωστε, όλοι οι χριστιανοί επιδιώκουν την εξόντωση όλων των μουσουλμάνων επειδή ένας φασίστας σκότωσε μερικές δεκάδες στη Νέα Ζηλανδία προ ολίγων εβδομάδων...

Τα παγκόσμια μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, ανεξαρτήτως αν είναι αναγνωρισμένα από την ΟΥΝΕΣΚΟ ή όχι, δεν ανήκουν μόνο στους τόπους όπου βρίσκονται, αλλά στην παγκόσμια κοινότητα, διαχρονικά σύμβολα του τι μπορεί να κατορθώσει ο άνθρωπος όταν δρα με όρους μέλλοντος. Γι' αυτό και τα δικά μας επιχειρήματα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν είναι δυνατό να περιορίζονται στο "είναι δικά μας", αλλά να επεκτείνονται στο κομμάτι τής απονομής δικαιοσύνης- "κλάπηκαν από τη χώρα μας"- και, κυρίως, στο ότι είναι καλλιτεχνικώς προτιμητέο να επανενωθούν με τα υπόλοιπα εκθέματα του Μουσείου της Ακρόπολης ώστε, σε συνδυασμό με το ότι το μουσείο βρίσκεται κάτω από τον Ιερό Βράχο, να εκφράζεται το μεγαλείο τής αρχαίας Αθήνας στην ολότητά του. Δεν είναι, επίσης, κακό να προσπαθήσει ο πνευματικός κόσμος στην Ελλάδα να δημιουργήσει και κάτι σύγχρονο μεγαλειώδες ώστε αν καεί η Ακρόπολη να μην αναρωτιόμαστε "και τώρα που χάσαμε τα αρχαία μας τα κάλλη τι άλλο θα δείχνουμε στους τουρίστες"...

Κάθε ημέρα μια 11η Σεπτεμβρίου...

Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Ντ. Τραμπ, αλλά όχι πως δεν είναι ένας πρόεδρος που τηρεί το λόγο του. Είχε υποσχεθεί προεκλογικώς πως θα βάλει φωτιά στον πλανήτη κι αυτό κάνει κυριολεκτικώς μετεκλογικώς!

Του αναγνωρίζω ότι παραμένει πιστός στη μισαλλοδοξία του, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πλούσιων και ισχυρών και των λόμπι που βοήθησαν στην εκλογή του. Μόνο που όλος αυτός ο συνδυασμός αποδεικνύεται καταστροφικός για τον υπόλοιπο κόσμο κι αυτοκαταστροφικός για την ίδια του τη χώρα...

Με την απόφασή του να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ στην ουσία αποκλείει τη χώρα του από οποιοδήποτε μεσολαβητικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Πώς μπορεί ο εμπρηστής να παίξει το ρόλο και του πυροσβέστη;

Και είναι κωμικοτραγικό όταν ο ίδιος ισχυρίζεται πως η Αμερική είναι πάνω από όλους κι όλα να πολιτεύεται σαν το Ισραήλ να είναι πάνω από όλους κι όλα, στρώνοντας το έδαφος για μια θεαματική επιστροφή τής τρομοκρατίας και σε αμερικανικό έδαφος. Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που ο πλανήτης μόλις και κατάφερε να περιορίσει τον ISIS στη Συρία και στο Ιράκ, αλλά αδυνατεί να ξεμπερδέψει με τους τρομοκράτες- μοναχικούς λύκους που εξέθρεψε η πίστη ότι οι μουσουλμάνοι και οι άραβες αντιμετωπίζονται από τη Δύση ως παιδιά ενός κατώτερου θεού...

Ο Ντ. Τραμπ οφείλει άμεσα να ανακαλέσει την αψυχολόγητη απόφασή του, η οποία εν τέλει δεν βοηθά και το Ισραήλ να αποκτήσει περισσότερους συμμάχους στη διεθνή κοινότητα και λαϊκή αποδοχή για τις πολιτικές του. Αλίμονο αν πιστέψουμε έστω και για ένα λεπτό ότι η Μέση Ανατολή δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από την πυριταδαποθήκη τής Γης κι επομένως η ειρήνη στην περιοχή αποτελεί άπιαστο στόχο...

Αυτή, όμως, δεν θα επιτευχθεί χάρη σε ένα θαύμα των διαφορετικών θεών στους οποίους πιστεύουν οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι και οι εβραίοι παρά μόνο αν καθίσουν όλοι σε ένα τραπέζι και μοιράσουν την πίτα με όρους δικαιοσύνης. Τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστίνη δικαιούνται να είναι δύο ξεχωριστά κράτη με μοίρασμα των εδαφών, ανάμεσά τους και της Ιερουσαλήμ, με τέτοιο τρόπο ώστε μόνο οι φανατικοί κάθε πλευράς να μείνουν παραπονεμένοι. Σε διαφορετική περίπτωση κανείς δεν δικαιούται να εκπλαγεί όταν η επόμενη 11η Σεπτεμβρίου χτυπήσει την πόρτα μας...

Πηγαίνετε στη Σρεμπρένιτσα να πείτε πως μόνο οι ισλαμιστές είναι φονιάδες...

Ήταν τέλη Ιανουαρίου όταν δολοφονήθηκαν έξι μουσουλμάνοι σε τζαμί τού Κεμπέκ, στον Καναδά. Κανείς δεν μίλησε τότε ή σε άλλα παρόμοια περιστατικά- με ή χωρίς νεκρούς- για χριστιανική βία, παρά μόνο για ακροδεξιούς. Όταν, ωστόσο, σκοτώνονται χριστιανοί σε επιθέσεις όπως αυτή στο Μάντσεστερ τότε η βία είναι "ισλαμική" κι όταν ο χριστιανός Ντ. Τραμπ κάνει μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων με αυτούς που εκτρέφουν τους τζιχαντιστές, όπως με τη Σαουδική Αραβία, φταίει αποκλειστικώς ο ISIS για τη διεθνή τρομοκρατία...

Για να μην παρεξηγούμαι σε μια εποχή στην οποία η πολιτική ορθότητα αλωνίζει: σε όσους σκότωσαν τους ανθρώπους στο Κεμπέκ και σε όσους έκαναν το ίδιο στο Μάντσεστερ, πόσω μάλλον όταν στα θύματα βρίσκονται και παιδιά, τους αξίζουν οι βαρύτερες των ποινών που αρμόζουν σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Όποιος, όμως, πιστεύει ότι η βία συνδέεται με μια συγκεκριμένη θρησκεία είτε έχει διαβάσει διαγωνίως ή καθόλου την Ιστορία είτε έχει υποβάλει τον εαυτό του στην τεχνητή λήθη για να βολεύει τις ιδεοληψίες του. Η σφαγή τής Σρεμπρένιτσα, για παράδειγμα, στη Βοσνία είναι έργο των Σέρβων ορθόδοξων "αδελφών" μας, έτσι δεν είναι;...

Στο σχολείο δεν διδάχθηκα όλες τις θρησκείες τού κόσμου παρά υπέστην, όπως άλλωστε κι όλες οι υπόλοιπες γενιές Ελλήνων, απόπειρα προσηλυτισμού μου στην ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία. Ούτε με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως η μελέτη τους ώστε να σπαταλήσω χρόνο διαβάζοντας για δόγματα τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων ελάχιστη σχέση έχουν με την ανθρώπινη φύση. Επίσης λυπάμαι, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κάπου καλά χωμένος πίσω από τα σύννεφα βρίσκεται ένας θεός που επιτρέπει, για παράδειγμα, να σκοτώνονται παιδιά. Δυσκολεύομαι, επίσης, να πιστέψω ότι η φύση ενδιαφέρεται για την αυτάρεσκη ύπαρξή μας...

Το ότι, όμως, κάποιοι ερμηνεύουν "θεία" κείμενα σύμφωνα με τις δικές τους ταπεινές, χυδαίες ή φονικές προδιαθέσεις δεν σημαίνει ότι ο Ιησούς ή ο Μωάμεθ είναι μετά θάνατον ηθικοί αυτουργοί μαζικών δολοφονιών. Ούτε έχει νόημα να μετρήσουμε ποιοι σκότωσαν περισσότερους στο όνομα των προφητών τους. Δεν θα το ήθελαν και οι χριστιανοί γιατί η καταμέτρηση ενδεχομένως να μην τους ευνοούσε...

Ο κόσμος μας θα ήταν ειρηνικότερος και δικαιότερος αν οι άνθρωποι δεν πίστευαν σε θεούς: δεν θα σκότωναν, για παράδειγμα, επικαλούμενοι τη βούλησή τους ούτε θα υπόμεναν στωικά τα πάντα στη γη προσδοκώντας στην ευτυχία τής βασιλείας των ουρανών. Κι αν χωρίς θεό όλα θα επιτρέπονταν, όπως μας λέει ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, γιατί αυτό θα ήταν απαραιτήτως κι αποκλειστικώς κακό κι όχι και καλό; Άλλωστε η πίστη στο μεταφυσικό ελάχιστες από τις ανθρώπινες παθογένειες έχει καταπραΰνει, αν έχει καταπραΰνει καμιά...

Φυσικά και κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε όποιο παραμύθι γουστάρει και δεν θα πρέπει να διώκεται γι' αυτό. Αν, όμως, δεν διδαχθούν τα παιδιά από το σπίτι τους και το σχολείο ότι ο διπλανός τους που έχει άλλη θρησκεία, χρώμα ή καταγωγή δεν είναι καλύτερος ή χειρότερός τους μόνο και μόνο γι' αυτούς τους λόγους, τότε απλώς ετοιμάζουμε τα Μάντσεστερ του μέλλοντός μας. Και την ίδια ώρα εξακολουθούν να θησαυρίζουν όσοι έχουν κάνει επάγγελμα και μπίζνα τις γονυκλισίες και τις προσευχές...

 

Οι τραγοπαπάδες έχουν διαβάσει τα Ευαγγέλια ή μόνο το "Αγών μου" του Χίτλερ;...

Τα πάντα είναι σχετικά κι ο καθένας μπορεί να αποθεώνει σκουπίδια ή να καυτηριάζει διαμάντια κατά το δοκούν. Ακόμα και για μια κάκιστη ταινία, για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να γράψει πως αναφέρεται με πρωτοτυπία στη ζωή, τον θάνατο, τον έρωτα και την απαντοχή τους μέσα στο χρόνο και να έχει δίκιο, ανεξαρτήτως αν ο τρόπος που το κάνει το φιλμ είναι για τα πανηγύρια. Το ίδιο, πάνω κάτω, συμβαίνει με τους πρόσφυγες, όπου η ιδεοληψία, ο εθνικισμός κι ο θρησκευτικός φανατισμός, συνοδευόμενοι από αθέλητη ή ηθελημένη άγνοια, οδηγούν τους ανθρώπους να βγάζουν τέρατα από το στόμα τους, όπως ο θλιβερός τραγόπαπας της Βέροιας, ο οποίος ούτε καν έχει αντιληφθεί πόσο πρόσβαλε τον Ιησού με τα εμέσματά του, ή όλοι εκείνοι που επιτέθηκαν στο κοριτσάκι που παρέλασε με τη μαντήλα. Μέσα στην ατέλειωτη υποκρισία τους παριστάνουν, μάλιστα, τους θεματοφύλακες των γυναικείων δικαιωμάτων εκείνοι οι οποίοι αν δουν θηλυκό με μίνι φούστα στην εκκλησία ή απλώς και μόνο να βρίσκεται στο Άγιο Όρος είναι ικανοί να το αφορίσουν και οι πιο "μερακλήδες" ανάμεσά τους να το πετροβολήσουν...

Ποιο είναι το "ακαταμάχητο" επιχείρημα όλων αυτών των φασιστοειδών; Πως οι πρόσφυγες δεν έρχονται στη χώρα μας και στην Ευρώπη για να γλιτώσουν τη ζωή τους από τα διασταυρούμενα πυρά υποκινούμενων από τους ξένους φατριών αλλά αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου για τη μουσουλμανοποίηση της Ευρώπης. Οι πιο "ψαγμένοι", μάλιστα, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, ισχυριζόμενοι πως ο ισλαμισμός συνεργάζεται με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους για την αλλοίωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και μόνο. Στο μυαλό (;) τους ό,τι συμβαίνει παγκοσμίως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συνωμοσία σε βάρος τής Ελλάδας. Ποιος ξέρει; Μπορεί κι ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία να ξέσπασε και να συνεχίζεται για να αφανιστεί ο ελληνισμός. Πώς δεν το σκεφτήκατε ακόμα αυτό αντιπαθείς μου μισαλλόδοξοι;...

Πριν μερικούς μήνες είχα βρεθεί στο Λίβανο, όπου επισκέφτηκα και προσφυγικούς καταυλισμούς. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η συγκεκριμένη χώρα μαζί με την Ιορδανία φιλοξενούν τους μεγαλύτερους αριθμούς προσφύγων, ιδίως αν ληφθεί υπόψη η αναλογία τους με τον ντόπιο πληθυσμό που ξεπερνά τον ένα προς τρεις. Αρκετοί Λιβανέζοι, μάλιστα, μου έλεγαν πως αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, μολονότι η πλειονότητά τους είναι μουσουλμάνοι όπως οι Σύριοι. Οι περισσότεροι, εξάλλου, αν όχι όλοι οι πρόσφυγες με τους οποίους συνομίλησα μου έλεγαν πως δεν ήθελαν να πάνε στην Ευρώπη αλλά να μείνουν εκεί μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία. "Πίσω από τα βουνά βρίσκεται η πατρίδα μου. Γιατί να θέλω να φύγω από εδώ;", είχε αναρωτηθεί ευλόγως μια προσφυγοπούλα...

Πού θέλω να καταλήξω; Δεν αμφιβάλλω πως το καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία ή άλλα θεοκρατικά καθεστώτα της περιοχής μπορεί να επιθυμούν την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης, πέρα από το δικό τους πλουτισμό, επιτρέποντας στους διακινητές να συνεχίζουν το "θεάρεστο" έργο τους. Οι τζιχαντιστές, ωστόσο, που έχουν αιματοκυλίσει την ήπειρό μας και υπόσχονται νέα μακελειά γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ευρώπη. Αν, επομένως, απειλούμαστε αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι εμείς που παριστάνουμε τους προοδευτικούς και τους δημοκράτες περιθωριοποιήσαμε ολόκληρες κατηγορίες πληθυσμού, τους επιτρέψαμε να φωλιάσει το μίσος στις καρδιές τους κι όταν έρχεται η ώρα να πληρώσουμε την ιμπεριαλιστική μας αλαζονεία στέλνουμε το λογαριασμό στο Κοράνι. Λες και η Βίβλος είναι ταινία τής Ντίσνεϊ ή λες και δεν συναντούμε το φονταμενταλισμό και στο χριστιανισμό. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν οι παπάδες, μέσα και στον αντιεβραϊσμό τους, έχουν διαβάσει τα Ευαγγέλια ή μόνο το "Αγών μου" του Χίτλερ...

Λίγοι, για παράδειγμα, μουσουλμάνοι έχουν δολοφονηθεί στην Ευρώπη λόγω του θρησκεύματός τους; Τη Χρυσή Αυγή, για παράδειγμα, τη γνωρίζετε; Ούτε καν με το σύμφωνο συμβίωσης για ομοφυλόφιλους, πόσω μάλλον για θρησκευτικό γάμο, συμφωνεί η εγχώρια θρησκευτική ηγεσία αλλά, κατά τα άλλα, οι απολίτιστοι είναι εκείνοι που πιστεύουν στον Μωάμεθ. Χριστέ αναστήσου κι απάλλαξέ μας από τους φαύλους που μιλούν εξ ονόματός σου γιατί ου γαρ οίδασι τί ποιούσι...      

Προς ηθικολόγους τού facebook: Δεν είσαι αναίσθητος αν κλαις τη μάνα σου περισσότερο από τη μάνα τού γείτονα...

Πολλοί είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται γιατί το facebook επέλεξε να θρηνήσει μόνο τους γάλλους νεκρούς, χωρίς να έχει κάνει το ίδιο νωρίτερα με τους λιβανέζους, τους σύριους, τους ιρακινούς, τους αφγανούς, τους λίβυους άμαχους που έχασαν τη ζωή τους ως παράπλευρες απώλειες επιθέσεων της Δύσης. Δεν θα διαφωνήσω μαζί τους: όσο το αίμα ενός ευρωπαίου ζυγίζει περισσότερο από εκείνο ενός άραβα για τα μάτια τής κοινής γνώμης στην Ευρώπη και στην Αμερική τόσο δυσκολότερη υπόθεση καθίσταται η παγκόσμια ειρήνη. Πόσω μάλλον όταν απαντάμε στη βαρβαρότητα του ISIS με τον ίδιο λανθασμένο κι αδιέξοδο τρόπο, όπως αποδείχθηκε στην πράξη, με τον οποίο απαντήσαμε στην κτηνωδία τής αλ Κάιντα, των ταλιμπάν, του Σ. Χουσεΐν και του Μ. Γκαντάφι...

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως δεν είναι κατακριτέο το "bullying" που υφίστανται όσοι επέλεξαν να χρωματίσουν με τη γαλλική σημαία τη φωτογραφία τού προφίλ τους στο δημοφιλέστερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Τί σημασία έχει αν στο φόντο βρίσκεται μια φωτογραφία από μπουζούκια; Γιατί αυτό να απαγορεύσει σε κάποιον να δείξει την αλληλεγγύη του στο γαλλικό λαό; Από πότε απόκτησαν τα αποκλειστικά πνευματικά δικαιώματα στην ευαισθησία όσοι πηγαίνουν μόνο στη Λυρική; Και, τέλος πάντων, είναι λογικό ως ευρωπαίοι να αισθανόμαστε πιο κοντά στη Γαλλία από ό,τι στη Συρία ή στο Ιράκ...

Οταν θρηνούμε περισσότερο το χαμό τής μάνας μας ή κάποιου άλλου αγαπημένου μας προσώπου από τον θάνατο ενός άγνωστου αυτό δεν αποδεικνύει ότι είμαστε επιλεκτικώς ευαίσθητοι ή αδιάφοροι για τον πόνο των άλλων. Μακάρι να ήμασταν όλοι μας Χριστοί και να είχε το περιθώριο η καρδιά μας να ματώνει εξίσου για κάθε ανθρώπινη δυστυχία που συναντούμε στο δρόμο μας. Αυτό που επιβάλλεται από τον ανθρωπισμό μας είναι να προξενούμε όσο γίνεται λιγότερο πόνο στους άλλους. Αλίμονο, ωστόσο, αν θεωρούμαστε απάνθρωποι μόνο και μόνο γιατί δεν δακρύζουμε κάθε φορά που μαθαίνουμε για κάποιον που σκοτώθηκε. Για να μην τρελαθούμε εντελώς, δηλαδή, με την πολιτική ορθότητα, άλλη μια μάστιγα, πέρα από την τρομοκρατία και τόσες άλλες που ταλανίζουν την ανθρωπότητα...

Την ίδια ώρα, σε μια άλλη κρίση μισαλλοδοξίας, οι χριστιανοί κατηγορούν τους μουσουλμάνους και οι μουσουλμάνοι τους χριστιανούς για το μακελειό στη γαλλική πρωτεύουσα, σε ένα αδιέξοδο καταλογισμό ευθυνών με την έννοια πως κανένας δεν είναι αθώος του αίματος. Για κάθε Παρίσι υπάρχει μία Βαγδάτη και για κάθε Καμπούλ ένα Λονδίνο. Ετσι κι αλλιώς όλα τα άγρια εγκλήματα της τελευταίας 15ετίας που έγιναν στο όνομα της θρησκείας δεν είχαν αυτή ως αιτία παρά μόνο ως αφορμή...

Είναι πιο λογικό, άλλωστε, να σκοτώνεις για τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, οι οποίοι έχουν υπαρκτούς παίκτες, προπονητές και προέδρους, από το να το κάνεις για κάποιον ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση για τους πιστούς μένει αμέτοχος του ανθρώπινου δράματος και στη χειρότερη δεν υπάρχει καν, όπως είναι ο θεούλης. Πείτε με μαρξιστή και δεν θα παρεξηγηθώ, αλλά επιμένω να θεωρώ την άνιση κατανομή τού πλούτου τη μεγαλύτερη πηγή δεινών για την ανθρωπότητα. Οσο οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι μην περιμένετε αυτός ο πλανήτης να ηρεμήσει...



 

Αράπηδες, πούστηδες, μουσουλμάνοι, η ελίτ σας ευγνωμονεί...

Όταν είχε πρωτοεμφανιστεί το AIDS, διάφοροι «σοφοί» είχαν προφτάσει να βγάλουν την κρίση τους πριν καν μιλήσει η επιστημονική κοινότητα: «Είναι η κατάρα τού θεού στους ομοφυλόφιλους», είχαν αποφανθεί οι… ευθύποροι που δίχως να τον έχουν συναντήσει ποτέ στη ζωή τους είχαν βγάλει το συμπέρασμα πως ο ύψιστος είναι ολίγον τί ομοφοβικός. Όταν, βεβαίως, ο HIV άρχισε να χτυπά και τους ετεροφυλόφιλους οι θρησκόληπτοι, ρατσιστές μουτζαχεντίν  άλλαξαν τροπάριο και  η κατάρα τού θεού μετατράπηκε σε μάστιγα του αιώνα. Το ίδιο, πάνω κάτω, συμβαίνει τώρα και με τον έμπολα. Αφού πρώτα η Δύση αδιαφόρησε για την καταπολέμησή του, με το κυνικό σκεπτικό πως αφορά τους νέγρους που δεν έχουν έτσι κι αλλιώς λεφτά να αγοράσουν το φάρμακο, τώρα τρέχει και δεν φτάνει για να γλιτώσει και το δικό της σπίτι από τη φωτιά. Αυτά παθαίνεις, ωστόσο, όταν σπαταλάς περισσότερα χρήματα για τη βελτίωση της πλαστικής χειρουργικής και για τη δημιουργία αντικαταθλιπτικών για σκύλους από αυτά που δίνεις για την παροχή δικτύων ύδρευσης κι αποχέτευσης στην Αφρική…

Οι ανοιχτά και οι υπολανθάνοντες ρατσιστές βρήκαν την ευκαιρία να διατρανώσουν για μια ακόμα φορά τη μισαλλοδοξία τους, η οποία εκδηλώνεται και με τα ουρλιαχτά τους για κλείσιμο των συνόρων. Λες κι όσοι είναι φορείς τού έμπολα δεν θα εκδηλώσουν το νόσημα πολύ πριν φτάσουν στο Αιγαίο ή στον Εβρο ή λες και δεν είναι πιθανότερο να μας τον κουβαλήσει στη χώρα μας κάποιος από τους χρυσοθήρες επιχειρηματίες μας, οι οποίοι ταξιδεύουν με αεροπλάνα κι επομένως είναι λογικότερο να εκδηλώσουν την ασθένεια με το που θα πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος. Αυτά είναι, ωστόσο, ψιλά γράμματα για όσους έχουν πάρει εδώ και δεκαετίες τις αποφάσεις τους για το ποιά είναι η σωστή πλευρά τής αλήθειας και πορεύονται από εκεί και πέρα στη ζωή τους με τις ίδιες προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες...

Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, περιμένουμε εδώ και πολλά χρόνια να μας κολλήσουν χολέρα και πανούκλα τα «πακιστάνια», αλλά σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από το ότι πολλά ελληνόπουλα μένουν ανεμβολίαστα γιατί οι γονείς τους είναι ανασφάλιστοι, από την έλλειψη ενημέρωσης κι από την απουσία συντονισμού ανάμεσα στους αρμόδιους φορείς κι από το ότι οι μετανάστες που συλλαμβάνονται στα σύνορα συνωστίζονται σε κέντρα κράτησης στα οποία θα ντρέπονταν οι κτηνοτρόφοι να βάλουν ακόμα και τα γουρούνια τους…

Αυτή η χώρα δεν καταστρέφεται από τους μετανάστες που φέρνουν τον έμπολα ή ακόμα κι από τους δανειστές της που τη σπρώχνουν προς την οικονομική γενοκτονία. Καταστρέφεται κυρίως από τους έλληνες που αναζητούν πάντοτε στους άλλους, στους διαφορετικούς, στους "αφύσικους" την πηγή τής κακοδαιμονίας τους. Φταίνε οι αράπηδες, οι πούστηδες, οι μουσουλμάνοι, όπως παλιότερα έφταιγαν με μεγαλύτερη συχνότητα οι εβραίοι, οι αλβανοί, οι παστρικιές μικρασιάτισσες. Ποτέ, μα ποτέ δεν ευθυνόμαστε εμείς, μολονότι έχουμε παραδώσει τη σκυτάλη των ελευθεριών μας σε μια κλειστή κάστα ανθρώπων από τους οποίους ευελπιστούμε πως θα κόψουν το νήμα για λογαριασμό μας. Είναι αστείο όταν οι νεοφιλελεύθεροι σοσιαλδημοκράτες επικαλούνται την ατομική ευθύνη τού κάθε πολίτη για να αθωώνουν την ελίτ. Κι αυτό γιατί αν ο κάθε κάτοικος αυτής της χώρας συμπεριφερόταν με υπευθυνότητα και ταξική συνείδηση όλοι εκείνοι που τον δείχνουν με το δάχτυλο θα είχαν εξαφανιστεί μαζί με τους δεινόσαυρους...

Αν υπάρχουν ακόμα σαμαροβενιζέλοι στο πολιτικό προσκήνιο και μερικές εκατοντάδες οικογένειες κεφαλαιοκρατών που πλουτίζουν την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι φτωχαίνουν, οφείλεται ακριβώς στο ότι ο μέσος ανθρωπάκος κατηγορεί μονότονα αυτόν που βρίσκεται κάτω από τον ίδιο στην τροφική αλυσίδα κι όχι τους μεγαλοκαρχαρίες. Γι' αυτό και δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, που οι νεοφιλελεύθεροι, οι οποίοι υποτίθεται πως στο κοινωνικό πεδίο υπερασπίζονται τις ατομικές ελευθερίες, μαζί με την Αριστερά πυροβολούν ανελέητα και τον ισλαμισμό. Οι τύποι με τα περίεργα κουρέματα, τα μούσια πολλών ημερών και τα τουρμπάνια στα κεφάλια αποτελούν πρώτης τάξης υλικό για να ξυπνήσουν τα φοβικά ένστικτα του λούμπεν προλεταριάτου. Μόνο οι τζιχαντιστές είναι βάρβαροι, για παράδειγμα, όχι και οι χριστιανοί που τους όπλισαν. Και κάπως έτσι αναπαράγεται το γαϊτανάκι τού ρατσισμού, που όταν εξαλειφθεί θα σημαίνει πως θα έχουμε φτάσει σε ένα τέτοιο στάδιο ταξικής αφύπνισης από το οποίο κανένα κατεστημένο δεν θα μπορεί να μας πισωγυρίσει...