Κάθε ημέρα μια 11η Σεπτεμβρίου...

Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Ντ. Τραμπ, αλλά όχι πως δεν είναι ένας πρόεδρος που τηρεί το λόγο του. Είχε υποσχεθεί προεκλογικώς πως θα βάλει φωτιά στον πλανήτη κι αυτό κάνει κυριολεκτικώς μετεκλογικώς!

Του αναγνωρίζω ότι παραμένει πιστός στη μισαλλοδοξία του, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πλούσιων και ισχυρών και των λόμπι που βοήθησαν στην εκλογή του. Μόνο που όλος αυτός ο συνδυασμός αποδεικνύεται καταστροφικός για τον υπόλοιπο κόσμο κι αυτοκαταστροφικός για την ίδια του τη χώρα...

Με την απόφασή του να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ στην ουσία αποκλείει τη χώρα του από οποιοδήποτε μεσολαβητικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Πώς μπορεί ο εμπρηστής να παίξει το ρόλο και του πυροσβέστη;

Και είναι κωμικοτραγικό όταν ο ίδιος ισχυρίζεται πως η Αμερική είναι πάνω από όλους κι όλα να πολιτεύεται σαν το Ισραήλ να είναι πάνω από όλους κι όλα, στρώνοντας το έδαφος για μια θεαματική επιστροφή τής τρομοκρατίας και σε αμερικανικό έδαφος. Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που ο πλανήτης μόλις και κατάφερε να περιορίσει τον ISIS στη Συρία και στο Ιράκ, αλλά αδυνατεί να ξεμπερδέψει με τους τρομοκράτες- μοναχικούς λύκους που εξέθρεψε η πίστη ότι οι μουσουλμάνοι και οι άραβες αντιμετωπίζονται από τη Δύση ως παιδιά ενός κατώτερου θεού...

Ο Ντ. Τραμπ οφείλει άμεσα να ανακαλέσει την αψυχολόγητη απόφασή του, η οποία εν τέλει δεν βοηθά και το Ισραήλ να αποκτήσει περισσότερους συμμάχους στη διεθνή κοινότητα και λαϊκή αποδοχή για τις πολιτικές του. Αλίμονο αν πιστέψουμε έστω και για ένα λεπτό ότι η Μέση Ανατολή δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από την πυριταδαποθήκη τής Γης κι επομένως η ειρήνη στην περιοχή αποτελεί άπιαστο στόχο...

Αυτή, όμως, δεν θα επιτευχθεί χάρη σε ένα θαύμα των διαφορετικών θεών στους οποίους πιστεύουν οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι και οι εβραίοι παρά μόνο αν καθίσουν όλοι σε ένα τραπέζι και μοιράσουν την πίτα με όρους δικαιοσύνης. Τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστίνη δικαιούνται να είναι δύο ξεχωριστά κράτη με μοίρασμα των εδαφών, ανάμεσά τους και της Ιερουσαλήμ, με τέτοιο τρόπο ώστε μόνο οι φανατικοί κάθε πλευράς να μείνουν παραπονεμένοι. Σε διαφορετική περίπτωση κανείς δεν δικαιούται να εκπλαγεί όταν η επόμενη 11η Σεπτεμβρίου χτυπήσει την πόρτα μας...