Γι' αυτό και το Μακεδονικό, για παράδειγμα, το οποίο τόσα εθνικιστικά πάθη είχε ξεσηκώσει, είναι αστείο να θεωρηθεί σήμερα πως μπορεί να ρίξει μια ελληνική κυβέρνηση. Της ΠΓΔΜ μπορεί, αλλά της Ελλάδας αποκλείεται...
Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια- ίσως για πρώτη φορά από την ανεξαρτητοποίησή της- υπάρχει στη γείτονα μια κυβέρνηση που αντιλαμβάνεται ότι το μέλλον τής χώρας δεν περνά από τον αλυτρωτισμό και την ιστορική καπηλεία, αλλά κι από τη συνεργασία με τους γείτονες. Επομένως, δημιουργείται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να επιλυθεί και το θέμα τής ονομασίας, το οποίο είναι λογικό να παραξενεύει τους διεθνείς εταίρους μας και να αναρωτιούνται γιατί είναι ακόμα ανοιχτό. Η χρησιμοποίηση μιας σύνθετης ονομασίας ως προς όλους που να περιέχει τη λέξη "Μακεδονία" θα πρέπει να θεωρείται κι από τους Έλληνες εθνικιστές προτιμότερη λύση από το "Μακεδονία", που χρησιμοποιούν όλοι σήμερα στο εξωτερικό...
Τώρα που αρχίζει να ξεπροβάλλει, έστω πολύ δειλά, το ξέφωτο είναι ώρα να αποφασίσουμε σε αυτήν τη χώρα πως αν θέλουμε να μην επαναληφθεί η τραγωδία απαραίτητη προϋπόθεση είναι να βάλουμε κι ένα τέλος στον εθνικισμό από τον οποίο τόσο πολύ έχουμε υποφέρει ως έθνος. Σήμερα ακούγεται γελοίο, αλλά ούτε 30 χρόνια πριν πολλοί πίστευαν ότι το σπαρασσόμενο από εμφύλια πάθη σλαβόφωνων κι Αλβανών κρατίδιο της ΠΓΔΜ απειλούσε την εδαφική μας ακεραιότητα και θα μας έπαιρνε την Θεσσαλονίκη...
Αν χρειαζόμαστε μια νέα Μεγάλη Ιδέα, αυτή δεν σχετίζεται με την εδαφική μας επέκταση, αλλά με την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Κι αυτή προϋποθέτει την πλήρη ενσωμάτωση όλων των διαφορετικών καταγωγών κι αντιλήψεων. Αν το καταφέρουμε, θα έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα για την θεμελίωση της σωτηρίας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου