Ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα αποκαλούσε ποτέ κάποιον διευθύνοντα
σύμβουλο «τσέο». Τα αγγλικά του, όπως και τα γερμανικά και τα γαλλικά του, είναι
πολύ καλύτερα της Κ. Νοτοπούλου ή ενός μέσου Έλληνα. Τον φαντάζομαι, άλλωστε,
να συνεννοείται άψογα στη μητρική τους γλώσσα με τους ιθύνοντες της Siemens για τα «μαύρα» ταμεία της ή με τους ιδιοκτήτες τού σπιτιού του Βολτέρου
στο Παρίσι για την αγορά του με «μαύρο» χρήμα…
Ωστόσο, ο πολύ καλός χειρισμός ξένων γλωσσών από την
πλευρά του πρωθυπουργού δεν τον έχει ωφελήσει σε τίποτα όσον αφορά την ενίσχυση
της διπλωματικής θέσης της χώρας στο εξωτερικό και της ποιότητας ζωής των
πολιτών της. Προκειμένου να μην κακοκαρδίσει τους συνομιλητές του δεν είπε κουβέντα
στην Ανγκ. Μέρκελ για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων ή στον Τ. Ερντογάν
για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο και τις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ. Τι να
τα κάνεις, επομένως, τα πτυχία αν δεν είσαι διατεθειμένος να τα χρησιμοποιείς
προκειμένου να υπερασπίζεσαι τα λαϊκά κι εθνικά συμφέροντα;…
Το ίδιο συμβαίνει και με τον υπουργό Τουρισμού, Χ. Θεοχάρη,
ο οποίος ενώ είχε πληροφορηθεί εδώ και δύο μήνες από πρώτο χέρι για την κατάρρευση
της Thomas Cook προτίμησε να κάνει τον Κινέζο από το να ενημερώσει την αγορά και να την
θωρακίσει από την κατάρρευση της εταιρείας. Ούτε κι εκείνον ωφέλησε στην πράξη
ο πολύ καλός χειρισμός της αγγλικής γλώσσας...
Φυσικά και δεν είναι προς τιμή τους
που πολιτικά πρόσωπα δεν γνωρίζουν καλά ξένες γλώσσες. Το ζητούμενο, όμως, είναι
να τις χρησιμοποιείς για το καλό εκείνων που σε εκλέγουν κι όχι αποκλειστικώς
και μόνο για το δικό σου πλουτισμό ή την πολιτική
επιβίωση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου