Αν ο Κοντολέων δεν είναι ο Τζέιμς Μποντ, μήπως είναι ο Γρυλλάκης του Κυριάκου;...

Φαίνεται πως η περίεργη επιμονή τού Κ. Μητσοτάκη να διορίσει επικεφαλής τής ΕΥΠ κάποιον χωρίς αναγνωρισμένο πανεπιστημιακό πτυχίο, αλλάζοντας για χάρη του το σχετικό νόμο σαν να ήταν ο Τζέιμς Μποντ που δεν πρέπει με τίποτα να χάσει η χώρα, δεν αποτελεί το σοβαρότερο λόγο ανησυχίας. Κι αυτό μολονότι ο πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί στη Βουλή μόλις πριν μερικές εβδομάδες πως δεν θα άλλαζε τη νομοθεσία για χάρη τού Π. Κοντολέοντα. Ο Κ. Μητσοτάκης, όμως, δεν αναθεωρεί μόνο τα λεγόμενά του, αλλά θα τοποθετεί και πράκτορες στις δημόσιες υπηρεσίες και στα υπουργεία που θα χρησιμοποιούν μυστικά κονδύλια και δεν θα απολογούνται σε κανέναν χωρίς να ξέρει κανείς τη σκοπιμότητα της παρουσίας τους...

Τι ακριβώς θα κάνουν αυτοί οι "υπερκατάσκοποι" και ποια η αναγκαιότητα όλης αυτής της μυστικοπάθειας; Ανάμεσα σε άλλα, θα παρακολουθούν δημόσιους υπάλληλους και υπουργούς ώστε να είναι βέβαιοι στο Μαξίμου ότι ουδείς παρεκκλίνει του μητσοτάκειου δόγματος, θυμίζοντας την εποχή τού πατρός Μητσοτάκη με τον αλήστου μνήμης Γρυλλάκη; Δεν θέλω να πιστέψω ότι εν έτει 2019 η οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται τους δημόσιους λειτουργούς να κάνουν τη δουλειά τους ή ψάχνει δικαιολογίες για να απολύσει κόσμο από το Δημόσιο χωρίς να προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών...

Γενικότερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει μια σπουδή όχι πρωτόγνωρη για την ελληνική δεξιά να ελέγξει πλήρως τις κρατικές δομές και τους λειτουργούς τους. Αυτό, άλλωστε, δεν ήταν και το νόημα του νόμου για το επιτελικό κράτος που βιάστηκε να ψηφίσει η πλειοψηφία μέσα στο καλοκαίρι; Το ότι όλα αυτά, βεβαίως, δεν έχουν καμία σχέση με την αριστεία και την αξιοκρατία είναι ηλίου φαεινότερο...