Μία σύμπτωση υπάρχει, με το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς...

Ούτε έναν ούτε δύο, αλλά 27 κοινούς στόχους είχαν ΕΥΠ και Predator. Κι όλοι τους, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, του άμεσου ενδιαφέροντος του καθεστώτος Μητσοτάκη. Όπως και οι εταιρείες και τα πρόσωπα που συμμετείχαν σε αυτές κι έκαναν τη βρόμικη δουλειά. Δεν είναι, όμως, αυτό που πιστεύετε. Είναι μια τεράστια σύμπτωση. Όπως και τα 500ευρα της πεθεράς Αβραμόπουλου ή τα αδιευκρίνιστα Γεωργιάδη. Τελικώς αυτή η χώρα είναι η πιο καθαρή τού κόσμου. Με τόσα πλυντήρια που βάζει πώς θα μπορούσε να γινόταν κι αλλιώς;...

Μπορώ να βρω περισσότερα πνευματικά ελαφρυντικά σε όποιον πιστεύει στον Αϊ Βασίλη από αυτόν που πιστεύει στην ανεξαρτησία τής ελληνικής δικαιοσύνης. Σύμπτωση μπορεί να είναι να βρω έναν παλιόφιλο στο δρόμο. Το να ξεκινούν οι παρακολουθήσεις τής ΕΥΠ όταν σταματούν αυτές του Predator για τα ίδια πρόσωπα και το αντίστροφο δεν είναι σύμπτωση παρά μόνο αν εντέλλεσαι να το δεις ως σύμπτωση. Υπάρχει, βεβαίως, και κάτι πολύ χειρότερο: να μην χρειάζεται καν να πήρες εντολές αλλά να είσαι από μόνος σου βασιλικότερος του βασιλέως...

Όποιος πιστεύει ότι η δικαιοσύνη λειτουργεί, προφανώς και δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στην Ευελπίδων, στον Άρειο Πάγο ή σε οποιοδήποτε άλλο δικαστήριο. Όποιος, όμως, έχει πατήσει γνωρίζει ότι η ανεξαρτησία της είναι ένα από τα πιο σύντομα ανέκδοτα. Όπως είναι και το κράτος δικαίου σε αυτή τη χώρα... 

Κι όταν δεν μπορείς να έχεις καμία εμπιστοσύνη στη λειτουργία των θεσμικών αντίβαρων τότε η δημοκρατία σου είναι ανάπηρη. Με άλλους όρους από την ανάπηρη δημοκρατία τής μετεμφυλιακής Ελλάδας, αλλά ανάπηρη ούτως ή άλλως...  

 

Μην μπερδεύεστε, δεν είναι ο Mr Bean, είναι ο Φρανκ Αντεργουντ...

Τα έργα και οι ημέρες τού καθεστώτος Μητσοτάκη θα μπορούσαν να εμπνεύσουν ένα πολύ καλό πολιτικό μυθιστόρημα ή σειρά στο Netflix. Αν κάποιοι, μάλιστα, θεωρούσαν το "House of Cards" υπερβολικό μάλλον θα έχουν ήδη αλλάξει γνώμη. Όπως κι εκείνοι που πίστεψαν ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής κι όχι ένας στυγνός συνωμότης σε βάρος τής δημοκρατίας και υπέρ τής ολιγαρχίας...

Μόνο τις τελευταίες ημέρες επιβεβαιώσαμε ότι ΕΥΠ και Predator είχαν τους ίδιους στόχους, από πολιτικούς μέχρι δικαστικούς κι από δημοσιογράφους ως επιχειρηματίες. Κι όλως τυχαίως όσους το καθεστώς ήθελε να είναι σίγουρο ότι δεν θα παίξουν παιχνιδάκια σε βάρος του. Όπου δεν έπιπτε το χρήμα έπιπτε ο εκβιασμός ή και τα δύο μαζί κι όλα αυτά στο όνομα της διαιώνισης μιας εξουσίας που όμοιά της στη διαφθορά δεν έχει γνωρίσει ποτέ άλλοτε ο τόπος...

Όταν, επομένως, συμβαίνουν όλα αυτά είναι πολύ λογικό ο Κ. Μητσοτάκης να επιδιώκει να παρουσιάζεται στο πόπολο όχι ως διεφθαρμένος αλλά ως ένας συμπαθής γκαντέμης "Mr Bean". Είναι πολύ πιο βολικό για τον ίδιο να γίνεται μια ευχάριστη καρικατούρα στο Παρίσι από το να τρέχει να δίνει εξηγήσεις στην Αθήνα γιατί μετέτρεψε το Μαξίμου στον "Μεγάλο Αδελφό". Και ύστερα σφαχτείτε εσείς για τον Πολάκη και ψηφίστε ξανά ΝΔ γιατί ο αψύς κρητικός δεν διαγράφηκε πλήρως αλλά μερικώς... 

   

Απολογούμενοι στο σκότος δεν θα γίνουμε ποτέ...

Αντεθνικό να ασκείς κριτική στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αντεθνικό να θέτεις ερωτήματα στο Ελληνικό Λιμενικό, αντεθνικό να ζητάς από την ΕΕ να διερευνήσει τις παρακολουθήσεις. Αντιθέτως, είναι εθνικό να φωτογραφίζεται η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μπροστά σε ένα τείχος όταν η Κύπρος είναι ακόμα διχοτομημένη. Είναι, επίσης, εθνικό να κάνεις επαναπροωθήσεις και είναι, επίσης, εθνικό να παρακολουθείς ακόμα και τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων και να κάνεις φέιγ βολάν τα σημειώματα της ΕΥΠ...

Βαδίζω στα 45, δεν έχω ζήσει το μετεμφυλιακό κράτος και τη χούντα, αλλά ούτε κι ένα τόσο δυστοπικό καθεστώς όσο το σημερινό, το οποίο έχει ψωμοτύρι την κατηγορία τής εθνικής μειοδοσίας για τους αντιπάλους του. Ούτε ο πατήρ Μητσοτάκης ούτε ο τουρίστας της Ραφήνας θα διανοούνταν να ισχυρίζονται και να πράττουν όσα ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ. Πολλώ δε μάλλον αν είχαν στην πλάτη τους το Oruc Reis που το "παράσυρε το κύμα", το Turkaegean ή νουθεσίες στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να εγκαταλείψει τις γεωτρήσεις...

Δεν εκφάσισε ο Κ. Μητσοτάκης την ελληνική κοινωνία. Κάνει, όμως, ό,τι μπορεί για να την εκφασίσει περισσότερο θωπεύοντας τα πιο χυδαία αντανακλαστικά της. Το να υπερασπίζεσαι το δικαίωμα ενός ανθρώπου να μην πνίγεται σε ένα σαπιοκάραβο μαζί με άλλους 700 είναι στη μητσοτάκειο Ελλάδα πράξη γενναιότητας. 

Το να είσαι κόντρα στο ρεύμα γιατί δεν αποδέχεσαι μανάδες να πεθαίνουν στις θάλασσές μας με τα μωρά τους είτε είναι χριστιανές είτε μουσουλμάνες είναι ένα απίστευτα τρομακτικό συναίσθημα. Εμείς, τα παιδιά προσφύγων κι ενδεχομένως γονείς και παππούδες μεταναστών που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα όταν θα γίνει έρημος γιατί μόνο το κέρδος μας ενδιαφέρει, μάλλον αξίζουμε να δώσουμε και 50% την Κυριακή στον Μητσοτάκη. Αν είναι, όμως, να πέσουμε ας πέσουμε με και για τις ιδέες μας. Απολογούμενοι στο σκότος δεν θα γίνουμε ποτέ... 

 

Τι με νοιάζει, δεν είμαι Εβραίος...

Ο Αδ. Γεωργιάδης ήταν, είναι και μάλλον θα παραμείνει, όσες προβιές κι αν αλλάξει, ένας ακροδεξιός, φασιστάκος γκεμπελίσκος. Ό,τι λέει, ωστόσο, δεν είναι προϊόν κάποιου αυθόρμητου πάθους ή πληγωμένου εγωισμού, αλλά στοχευμένο στα ειδικά κοινά που έδωσαν την αυτοδυναμία στη ΝΔ το 2019. Κι αυτά τα κοινά είναι τα ίδια που ψήφιζαν νωρίτερα τους χιμπατζήδες με τα μαύρα, οι κυρ Παντελήδες που αναγνωρίζουν στον διαφορετικό την αιτία τής παρακμής τους κι όχι στον εξουσιαστή τους...

Σε αυτούς απευθύνεται ο υπουργός Προπαγάνδας- συγγνώμη, Αναπτύξεως- όταν λέει, ανάμεσα σε άλλα τρομακτικά για τη δημοκρατία μας, πως καλά έκανε η ΕΥΠ και παρακολουθούσε όσους παρακολουθούσε. Φυσικά αυτό δεν εξηγεί γιατί ο πρωθυπουργός διατηρούσε, για παράδειγμα, ως υπουργό του την τραγική φιγούρα πολιτικού κερατά που λέγεται Κ. Χατζηδάκης ή τον ξεπουπουλιασμένο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κ. Φλώρο, την ίδια ώρα που τους θεωρούσε κινδύνους για την εθνική ασφάλεια. Αυτό, ωστόσο, για τους κυρ Παντελήδες μικρή σημασία έχει. Όπως δεν είχαν για τους ξανθούς και γαλανομάτηδες Γερμανούς τα πογκρόμ τού Χίτλερ. Οι ίδιοι, βλέπετε, δεν ήταν Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι ή Ρομά...

Βεβαίως στο τέλος τού Β' Παγκοσμίου πολέμου γκρεμίστηκαν και τα σπίτια όσων είχαν κλείσει τα μάτια στο Ολοκαύτωμα. Κι αυτό δεν ήταν κάποια θεία δίκη, αλλά άμεση συνέπεια της εθελούσιας τύφλωσης, του μιθριδατισμού ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε τη δήθεν λογική τού "ας παρακολουθούσε όσους ήθελε ο Μητσοτάκης κι ας τα παίρνει από μένα για να τα προσφέρει στα τραστ αρκεί στο τέλος να μου δίνει κουπόνια"... 

Αυτός που ποδοπατά ακόμα κι αυτή τη χωλή κοινοβουλευτική δημοκρατία, τους θεσμούς της και το κράτος δικαίου δεν το κάνει για να προστατεύει την κοινωνική πλειοψηφία. Κι όποιος δεν προστατεύει την κοινωνική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται ούτε και για το αν το πόπολο πέφτει θύμα αισχροκέρδειας στο σούπερ μάρκετ. Όποιος, επομένως, σήμερα πιστεύει ότι θα τη γλιτώσει γιατί δεν είναι Εβραίος, ομοφυλόφιλος, Ρομά, μουσουλμάνος, μετανάστης, πρόσφυγας ή κάποιος άλλος αποδιοπομπαίος τράγος ας ετοιμάζεται να είναι το δικό του κεφάλι το αυριανό θύμα τής γκιλοτίνας των δικαιωμάτων... 

 

Οι μαύροι κύκνοι έσωζαν πάντα την τιμή της δημοκρατίας...

Τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει ούτε στα αστυνομικά μυθιστορήματα, δεν θα μπορούσε συνεπώς να αποτελεί εξαίρεση το σκάνδαλο των υποκλοπών στην πραγματική ζωή. Είναι αλήθεια ότι το καθεστώς Μητσοτάκη ελέγχει, κατά το μάλλον ή ήττον, πολλούς από τους αρμούς τής εξουσίας κι αυτό του γέννησε την ψευδαίσθηση της πλήρους ατιμωρησίας ό,τι κι αν έκανε. Τα κάστρα, ωστόσο, πέφτουν από μέσα και συνήθως από "μαύρους κύκνους" που αναζητούν το φως και δεν βολεύονται με το σκοτάδι...

Ο Χρήστος Ράμμος είναι ο μαύρος κύκνος τής δικής μας ιστορίας, ο απρόβλεπτος παράγοντας που γκρεμίζει το όνειρο Μητσοτάκη για μια δεύτερη τετραετία. Όπως και με τη δολοφονία Λαμπράκη, δεν είναι η ελεγχόμενη από το δεξιό παρακράτος ηγεσία τής δικαιοσύνης που βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά "a few good men and women" στην ΑΔΑΕ. Πάντοτε, άλλωστε, και ιδίως σε αυτήν τη χώρα είναι οι λίγοι αυτοί στους οποίους η δημοκρατία χρωστά τα περισσότερα...

Στο Μαξίμου έχουν αλλάξει πολλά αφηγήματα για το τι συνέβη με τις παρακολουθήσεις. Από εκεί που μας έλεγαν πως δεν γίνονταν καθόλου έφτασαν σήμερα να τις χρεώνουν σε ρυπαρά δίκτυα για τα οποία δεν είχε καμία γνώση ο πρωθυπουργός. Ο ίδιος πρωθυπουργός που από την πρώτη εβδομάδα τής διακυβέρνησής του έθεσε υπό τον απόλυτο έλεγχό του την ΕΥΠ στην οποία έβαλε επικεφαλής έναν άνθρωπο που άλλαξε ακόμα και το νόμο για να έχει έστω τα τυπικά προσόντα ώστε να είναι διοικητής της. Στην ουσία έχουν μείνει με το επιχείρημα πως ο "Μητσοτάκης δεν είναι δολοπλόκος, αλλά ανίκανος". Οι πιο θλιβεροί, εν τω μεταξύ, δεν είναι οι συνεργάτες, οι υπουργοί και οι βουλευτές του, που πληρώνονται για να παριστάνουν τους χαζούς, αλλά τα ορφανά τού αντί- ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και του "μένουμε Ευρώπη" που εμφανίζονται ακόμα και σήμερα βασιλικότεροι του βασιλέως να περιγράφουν τα ανύπαρκτα ρούχα ενός ακόμα βασιλιά που σε λίγες εβδομάδες θα είναι έκπτωτος... 

   

 
 

Εθνοφλώροι...

Καθώς όλα δείχνουν και δεν υπάρχει τίποτα που να το διαψεύδει- ούτε καν ο ίδιος ο παρακολουθούμενος-, η ΕΥΠ, δηλαδή ο πρωθυπουργός, παρακολουθούσε και τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων. Η Υπηρεσία, μάλιστα, καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο Κ. Φλώρος διέθεσε 600.000 ευρώ "μαύρων" χρημάτων. Και τι κάνει ο Κ. Μητσοτάκης για να τον τιμωρήσει; Τον αποπέμπει και τον στέλνει στη δικαιοσύνη; Όχι, του ανανεώνει την θητεία. Και ύστερα είναι εθνικοί μειοδότες αυτοί που ισχυρίζονται πως εκβιαστές κι εκβιαζόμενοι εναλλάσσουν ρόλους αναλόγως την περίσταση...

Όλο αυτό το συνονθύλευμα που αποκαλούμε ελληνική δεξιά θα ενώσει τα δάκρυά του τη Δευτέρα για να αποχαιρετήσει τον έκπτωτο βασιλιά. Το θέαμα της παρακμής θα είναι πολύ ταιριαστό με ένα καθεστώς τού οποίου συνεκτικός ιστός δεν είναι η ιδεολογία, αλλά η νομή τής εξουσίας... 

Η Αριστερά συνεχίζει να σπαράσσεται από το ερώτημα αν το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας πρόδωσε το Όχι του δημοψηφίσματος ή όχι. Στη δεξιά πάλι, ακριβώς επειδή η εξουσία είναι αυτοσκοπός, το αίμα κυλά στα σκοτεινά σοκάκια. Στο φως μοιάζει μια ενωμένη κι ευτυχισμένη οικογένεια που δεν κάμπτεται από μερικά καβγαδάκια...

Στο δρόμο προς τις κάλπες ο Κ. Μητσοτάκης θα μας πει ξανά και ξανά, με πορφυρογέννητο τρόπο βεβαίως,  πως στο ΣΥΡΙΖΑ είναι εθνικοί μειοδότες γιατί δεν ψήφισαν το σύνολο των εξοπλιστικών μαμούθ που πέρασε ο ίδιος από τη Βουλή τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Οι ίδιοι που ισχυρίζονται πως είναι για το καλό τής Ελλάδας η Τουρκία να προμηθευτεί F- 16 και που παρακολουθούν τον αρχηγό τού στρατεύματος θα δείχνουν με το δάχτυλο την Αριστερά για προδοσία. 

Το έκαναν, άλλωστε, και με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το έπραξαν και μετά τον εμφύλιο και κατά την Εθνική Αντίσταση κ.ο.κ. Οι επαγγελματίες Ελλαδέμποροι, στους οποίους οφείλονται η απώλεια εθνικής κυριαρχίας με τη χρεοκοπία και τα μνημόνια κι ο εθνικός ακρωτηριασμός με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τη μικρασιατική καταστροφή, θα πουλήσουν πάλι πατρίδα στο πόπολο. Τόσοι είναι, τόσα κάνουν...

  

 

Με βραχιολάκια, όπως αξίζει σε κάθε άφιλο εγκληματία...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι δεν βάζει όρια στον αυτοεξευτελισμό του. Αν έβαζε, άλλωστε, θα είχε παραιτηθεί εδώ και καιρό για το ότι έκανε τη χώρα μας ηγέτιδα δύναμη στους νεκρούς από την πανδημία και στην ακρίβεια. Ήρθαν, ωστόσο, οι παρακολουθήσεις για να ανεβάσουν επίπεδο την πρωθυπουργική ξεφτίλα. Το επόμενο στάδιο είναι να τον πιάσουν κυριολεκτικώς με τον κοριό στο αφτί κι εκείνος να ισχυρίζεται πως είναι ρωσική προβοκάτσια με φυσικούς αυτουργούς τούς συριζαίους. Περίπου αυτά λέει, άλλωστε, τώρα...

Είναι όλα μια παγκόσμια συνωμοσία σε βάρος σου Κυριάκο μου; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό: άρε το απόρρητο, χωρίς χρονικά όρια και προϋποθέσεις όπως κουτοπόνηρα θες να περάσεις, κι άσε τους γνωρίζοντες να καταθέσουν όσα γνωρίζουν. Να μας πει, για παράδειγμα, η εισαγγελέας Βλάχου αν οι 33 παρακολουθούνταν κι από την ΕΥΠ ή οι Λαβράνος- Μπίτζιος για ποιους δούλευαν. 

Ανακάλεσε, επίσης, τη δική σου (ν)τροπολογία με την οποία οι παρακολουθούμενοι δεν μπορούν να πληροφορηθούν τους λόγους παρακολούθησής τους όταν τελειώνει η παρακολούθησή τους. Ή κάνε φύλλο και φτερό την Intellexa και ζήτα από τον εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου που εσύ διόρισες να ενώσει τις δικογραφίες και να ψάξει ποιοι παρακολουθούσαν κι όχι τους δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν το σκάνδαλο...

Ξέρουμε πολύ καλά Κυριάκο ότι δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα από όλα αυτά, εκτός αν έχεις αποφασίσει να πέσεις με το αεροπλάνο στους Δίδυμους Πύργους. Το ξέρουν καλύτερα εκείνοι που παρακολουθούσες, πολλοί από τους οποίους υποτίθεται πως είναι πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης σου... 

Κυρίως, όμως, σε λυπάμαι Κυριάκο. Τα κατάφερες, δεν λέω, με τα ψέματα και την εξαπάτηση να γίνεις πρωθυπουργός, ναρκώνοντας για λίγο τον οικογενειακό σου κομπλεξισμό. Η πτώση σου, ωστόσο, θα είναι πολύ πιο ταπεινωτική από την αντίστοιχη του πατέρα σου. Κι αν υπάρχουν ακόμα δικαστές στην Αθήνα οφείλουν να φροντίσουν αυτή να συνοδευτεί με βραχιολάκια. Όπως αξίζει σε οποιοδήποτε άφιλο εγκληματία...  

 

 

Not my prime minister...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα είχε παραιτήσει τον ανιψιό του και τον αχυράνθρωπό του στην ΕΥΠ αν πίστευε ότι θα έβγαινε αβρόχοις ποσίν από την ιστορία των παρακολουθήσεων. Πρέπει να είναι, άλλωστε, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι Έλληνες που πιστεύουν ότι ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την αρχηγία τού τρίτου κόμματος παρακολουθείτο από τη ΜΥΠ (Μητσοτακική Υπηρεσία Πληροφοριών) με απόφαση Δημητριάδη- Κοντολέοντα κι έγκριση της αρμόδιας εισαγγελέως δίχως να το γνωρίζει καν ο πρωθυπουργός, ιδίως αυτός ο υπερσυγκεντρωτικός του επιτελικού κράτους πρωθυπουργός. Πώς μπορεί, συνεπώς, να αναδιοργανώσει με διαφάνεια και λογοδοσία μια υπηρεσία ο ίδιος άνθρωπος που τη γύρισε πίσω στα μετεμφυλιακά χρόνια προκειμένου να ελέγχει και τους αρμούς τής εξουσίας που δεν έλεγχε ήδη;...

Κι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης έχει αντιληφθεί ότι οι ημέρες του στην εξουσία είναι μετρημένες, γι' αυτό και δεν θέλησε να διακόψει τις διακοπές του. Ποιος ο λόγος να χάσει τη ζαχαρένια του και να μην απολαύσει τις 30 εξοχικές κατοικίες του κι αυτό το καλοκαίρι;... 

Οι κοριοί, εξάλλου, έρχονται να δέσουν με το διογκούμενο κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας για την ακρίβεια που σε σημαντικό βαθμό οφείλεται σε κυβερνητικές αποφάσεις και παραλείψεις. Κι όσο κι αν στην post truth δημοκρατία μας με μπόλικες δόσεις διαπλοκής τα ΜΜΕ είναι ελεγχόμενα και χειραγωγούμενα, το ψέμα αντιμετωπίζει διαχρονικά ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: δεν προλαβαίνει να γεράσει...

Ο λαός δεν είναι σοφός, αλλά οι εκάστοτε επιλογές του έχουν σκεπτικό από πίσω τους, το οποίο, όσον αφορά την πλειοψηφία τουλάχιστον, δεν επηρεάζεται από τη μιντιακή προπαγάνδα η οποία από μόνη της δεν μπορεί να καθορίσει τον νικητή των εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, αν έλεγχε τα ΜΜΕ θα ήταν αυτοδύναμος το 2015 και θα έχανε και πάλι το 2019. Ομοίως και τώρα, ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι σε θέση να αποτρέψει την εκλογική του ήττα, η οποία θα είναι πέρα για πέρα δίκαιη... 

 

 
 

Η παραίτηση ο μόνος έντιμος δρόμος για έναν βαθιά ανέντιμο πρωθυπουργό...

Κάποια στιγμή θα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει τώρα: τα αντικρουόμενα συμφέροντα των ολιγαρχών φίλων Μητσοτάκη θα έβαζαν τον πρωθυπουργό σε μεγάλες περιπέτειες. Κι αφού στην Ελλάδα δεν λειτουργεί ένα μιντιακό σύστημα που να έχει ως προτεραιότητά του την αλήθεια, μόνο όταν θα έβγαζαν οι ολιγάρχες τα άπλυτά τους στη φόρα θα μαθαίναμε πόση βρομιά κυκλοφορεί στο Μαξίμου τα τελευταία τρία χρόνια. Και είναι τόσο μεγάλη που μοιάζει αδύνατο γι' αυτόν τον πρωθυπουργό να βγάλει το χειμώνα. Μάλλον δεν θα βγάλει ούτε το 2022...

Αν ήμουν ο Αλέξης Τσίπρας, θα είχα πάρει ποπ κορν για να παρακολουθήσω το αλληλοφάγωμα της ελληνικής διαπλοκής που έχει ήδη ξεκινήσει. Γιατί αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει διακοπές τον γιο του που πέρασε σε πρότυπο σχολείο ενώ ο ίδιος τα καταγγέλλει, τα αμαρτήματα του πάλαι ποτέ δικομματισμού είναι πολύ σοβαρότερα. Για την ακρίβεια, είναι και ποινικά αδικήματα για τα οποία η δικαιοσύνη δεν θα μπορεί να κάνει για πολύ τα στραβά μάτια όσο κι αν τρομάζει και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας το κοινό περί δικαίου αίσθημα...

Στο δευτεριάτικο διάγγελμά του ο Κ. Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος να διαλέξει το ρόλο τού ηλίθιου που δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε σε μια υπηρεσία, την ΕΥΠ, την οποία ο ίδιος επέλεξε να έχει υπό τον έλεγχό του από την πρώτη κιόλας εβδομάδα τής πρωθυπουργίας του και με επικεφαλής έναν άνθρωπό του που δεν είχε καν τα τυπικά προσόντα για τη θέση. Μπορεί, βεβαίως, να πει πως αυτά συμβαίνουν και στην Εσπερία και πράγματι συμβαίνουν. 

Εκεί, όμως, δεν θα στεκόταν ούτε μια ημέρα παραπάνω στο αξίωμά του ο ηγέτης που έδινε εντολές για παρακολουθήσεις ή αυτές γίνονταν κάτω από τη μύτη του. Δεν έχουν πει όλη αυτή την ιστορία ελληνικό Γουότεργκεϊτ αδίκως, αφού οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές για να κρυφτούν κάτω από το χαλί και η παραίτηση και η προκήρυξη εκλογών ο μόνος έντιμος δρόμος που έχει απομείνει στον βαθιά ανέντιμο πρωθυπουργό τής χώρας...

 

 

Το ματς είναι στημένο, αλλά και οι θεατές ψυλλιασμένοι...

Πολύ θα ήθελε ο Κ. Μητσοτάκης να οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές στο απώτατο συνταγματικό όριο, δηλαδή στα τέλη Ιουλίου του 2023. Κι αυτό για να μπορέσει κυρίως να μοιράσει το χρήμα τού Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ  στις δέκα οικογένειες ολιγαρχών στις οποίες είναι υπόχρεος. Είναι πολύ αμφίβολο, ωστόσο, αν καταφέρει να μην συρθεί σε κάλπες μέχρι το τέλος τού έτους εξαιτίας τής ραγδαίως επιδεινούμενης φθοράς του...

Να συμφωνήσω μαζί σας πως ακόμα υπάρχει δυσπιστία απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ ή πως δεν ασκεί τη μαχητική αντιπολίτευση που θα όφειλε να ακολουθεί. Όταν, όμως, η είδηση της παρακολούθησης αρχηγού κοινοβουλευτικού κόμματος από την ΕΥΠ παίζει στα κανάλια τριτοτέταρτη είδηση και σε στιλ "αυτά τα έχουμε ξαναδεί, μην δίνετε σημασία" καταλαβαίνετε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αγωνίζεται να ανατρέψει έναν αγώνα τού οποίου ο διαιτητής είναι στημένος. Θα τον ανατρέψει, όμως, όχι τόσο χάρη στην εμφάνισή της όσο γιατί οι θεατές έχουν πλέον μυριστεί τι συμβαίνει...

Ακόμα και τις παρακολουθήσεις τις αποδίδουν στην κυβέρνηση σε διεθνή τάση, λες και δεν είναι οι ίδιοι που έδωσαν εντολή γι' αυτές ή πρόκειται για φυσικό φαινόμενο. Δεν μας έχουν εξηγήσει, ωστόσο, ακόμα γιατί είμαστε πρωταθλητές και σε νεκρούς από την πανδημία ή στην ακρίβεια.

 Και ούτε πρόκειται αφού πορεύονται με αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση και μιντιακή ομερτά για τα δικά τους εγκλήματα. Ως πότε; Έως ότου αντιληφθούν πως ό,τι κι αν κάνουν το παιχνίδι για τους ίδιους είναι χαμένο όσα φαλτσοσφυρίγματα κι αν πάρουν...

 

Δεν τους εμπιστεύομαι ούτε για το ότι θα κάνουν τίμιες εκλογές...

Συμμερίζομαι τις αμφιβολίες τού Αλέξη Τσίπρα για το αν αυτή η κυβέρνηση θέλει να διεξάγει δίκαιες εκλογές, και δεν αναφέρομαι μόνο στην ημέρα των εκλογών. Όταν η Μητσοτάκης Α.Ε. ελέγχει πλήρως την ΕΥΠ και τα περισσότερα ΜΜΕ δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν θα γίνουν προβοκάτσιες ή πως η αντιπροσώπευση των κομμάτων θα γίνει και στον ίδιο χρόνο και με τον ίδιο τρόπο. Αφήστε που έχουμε για υπουργό Εσωτερικών έναν άνθρωπο ο οποίος διαδέχθηκε τον Ν. Μιχαλολιάκο στην ηγεσία τής νεολαίας τής χουντικής ΕΠΕΝ κι ο οποίος δεν έπαψε ποτέ- πίσω από τη μάσκα τού δήθεν φιλελεύθερου, δημοκράτη πολιτικού- να είναι ένα ακροδεξιό κοπρόσκυλο...

Η Ελλάδα διαθέτει μια κυβέρνηση που πολιτεύεται κάνοντας αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση, με fake news και τραμπισμούς. Λέει, δηλαδή, και πράττει τα πιο τερατώδη πράγματα κι όχι γιατί πιστεύει στη δημοφιλία της, όπως πιστεύει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ. 

Η αυτοπεποίθησή της εδράζεται στο ότι ελέγχει εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική, μιντιακή εξουσία, καθώς και το βαθύ κράτος και παρακράτος. Πώς να την εμπιστευτούμε, επομένως, πως θα διεξάγει τίμιες, σε όλα τα επίπεδα, εκλογές;...

Να υπενθυμίσω, επίσης, στο σύστημα Μαξίμου πως το ημερολόγιο γράφει 2022 κι όχι 2015. Συνεπώς, θα ήταν χρήσιμο να έχτιζε την επικοινωνιακή του στρατηγική πάνω στο τι πέτυχε για την κοινωνική πλειοψηφία η κυβέρνηση κι όχι τι έπραξε η κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία κρίθηκε το 2019. Οι αρνητικές πρωτιές τής χώρας, ωστόσο, στην πανδημία- τα άφησαν όλα ελεύθερα και τώρα απορούν γιατί έχουμε νέο κύμα- και στην ακρίβεια δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια στην αλήθεια. 

Γι' αυτό και θα επιστρατεύσουν το ψέμα και την εξαπάτηση, όπως άλλωστε έκαναν και πριν τρία χρόνια. Μόνο που τώρα έχουν κι εκείνοι παρελθόν κι αυτό βρωμά και ζέχνει διαφθορά κι ανικανότητα...

 
 

Ο έλεγχος ενός καναλιού είναι παρακράτος, ο έλεγχος όλων είναι απλώς η δεξιά...

Η ΝΔ χαρακτηρίζει παρακράτος την αποτυχημένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να συνδράμει όταν βρισκόταν στα πράγματα στη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού που θα προπαγάνδιζε τις απόψεις του. Φυσικά κανένα κόμμα δεν επιτρέπεται εκεί όπου λειτουργεί η διάκριση των εξουσιών να παρεμβαίνει στο μιντιακό τοπίο προκειμένου να επηρεάζει έστω και την παραμικρή ψηφίδα του. Αναρωτιέμαι, όμως, αν μία αποτυχημένη προσπάθεια συνιστά παρακράτος, τότε τι είναι η σχεδόν ολοκληρωτική κυριαρχία τού συστήματος Μητσοτάκη στα ΜΜΕ;...

Πρέπει κάποιος να έχει έρθει από άλλον πλανήτη για να πιστέψει ότι η μαζική στήριξη των ΜΜΕ στην κυβέρνηση οφείλεται σε ιδεολογική ταύτιση ή κοινή παραδοχή για τα δήθεν σπουδαία επιτεύγματά της. Είναι το χρήμα που τους συνδέει, γι' αυτό και μοιάζει σαν να έχουν όλοι έναν κοινό αρχισυντάκτη που αποφασίζει τι θα υπερπροβληθεί και τι θα θαφτεί. Όταν, μάλιστα, χρησιμοποιούνται και μαφιόζικες πρακτικές παρακολούθησης ή όταν αφαιρούνται αρμοδιότητες της ΕΥΠ για να μετατραπεί σε ΚΥΠ στο "επιτελικό" κράτος Μητσοτάκη χωρίς διαφάνεια και προκειμένου να πολεμά αποκλειστικώς τον "εσωτερικό εχθρό", περιττεύει να ασχοληθώ περισσότερο με το ποιος είναι παρακράτος...

Γιατί κάποιος που προηγείται με νταμπλ σκορ στις δημοσκοπήσεις, που διαθέτει 158 βουλευτές και τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ φοβάται τόσο πολύ την κριτική ώστε, ανάμεσα σε άλλα, να ποινικοποιεί τις συγκεντρώσεις, να ασκεί ασύστολη κι άμετρη βία κατά τη διάρκειά τους, να αναβαθμίζει σε σκάνδαλο των σκανδάλων τη συνάντηση ενός πολιτικού κι ενός δικηγόρου σε καφέ στην Κύπρο και να απειλεί με εξεταστική έναν πρώην πρωθυπουργό και με Ειδικό Δικαστήριο έναν πρώην υπουργό; Ο Κ. Μητσοτάκης φοβάται την πραγματικότητα, γι' αυτό και παίρνει τα μέτρα του, ιδίως τώρα που ο τουρισμός είναι ανύπαρκτος και τα κρούσματα κοροναΐού αυξάνονται. Αν ο Σεπτέμβριος μας βρει ταπί και σε καραντίνα, τότε θα χρειαστεί να δοθούν στα μίντια πολύ περισσότερα από 20 εκατ. ευρώ για να βαφτίζουν το ψάρι κρέας...

Αν ο Κοντολέων δεν είναι ο Τζέιμς Μποντ, μήπως είναι ο Γρυλλάκης του Κυριάκου;...

Φαίνεται πως η περίεργη επιμονή τού Κ. Μητσοτάκη να διορίσει επικεφαλής τής ΕΥΠ κάποιον χωρίς αναγνωρισμένο πανεπιστημιακό πτυχίο, αλλάζοντας για χάρη του το σχετικό νόμο σαν να ήταν ο Τζέιμς Μποντ που δεν πρέπει με τίποτα να χάσει η χώρα, δεν αποτελεί το σοβαρότερο λόγο ανησυχίας. Κι αυτό μολονότι ο πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί στη Βουλή μόλις πριν μερικές εβδομάδες πως δεν θα άλλαζε τη νομοθεσία για χάρη τού Π. Κοντολέοντα. Ο Κ. Μητσοτάκης, όμως, δεν αναθεωρεί μόνο τα λεγόμενά του, αλλά θα τοποθετεί και πράκτορες στις δημόσιες υπηρεσίες και στα υπουργεία που θα χρησιμοποιούν μυστικά κονδύλια και δεν θα απολογούνται σε κανέναν χωρίς να ξέρει κανείς τη σκοπιμότητα της παρουσίας τους...

Τι ακριβώς θα κάνουν αυτοί οι "υπερκατάσκοποι" και ποια η αναγκαιότητα όλης αυτής της μυστικοπάθειας; Ανάμεσα σε άλλα, θα παρακολουθούν δημόσιους υπάλληλους και υπουργούς ώστε να είναι βέβαιοι στο Μαξίμου ότι ουδείς παρεκκλίνει του μητσοτάκειου δόγματος, θυμίζοντας την εποχή τού πατρός Μητσοτάκη με τον αλήστου μνήμης Γρυλλάκη; Δεν θέλω να πιστέψω ότι εν έτει 2019 η οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται τους δημόσιους λειτουργούς να κάνουν τη δουλειά τους ή ψάχνει δικαιολογίες για να απολύσει κόσμο από το Δημόσιο χωρίς να προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών...

Γενικότερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει μια σπουδή όχι πρωτόγνωρη για την ελληνική δεξιά να ελέγξει πλήρως τις κρατικές δομές και τους λειτουργούς τους. Αυτό, άλλωστε, δεν ήταν και το νόημα του νόμου για το επιτελικό κράτος που βιάστηκε να ψηφίσει η πλειοψηφία μέσα στο καλοκαίρι; Το ότι όλα αυτά, βεβαίως, δεν έχουν καμία σχέση με την αριστεία και την αξιοκρατία είναι ηλίου φαεινότερο...