Not my prime minister...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα είχε παραιτήσει τον ανιψιό του και τον αχυράνθρωπό του στην ΕΥΠ αν πίστευε ότι θα έβγαινε αβρόχοις ποσίν από την ιστορία των παρακολουθήσεων. Πρέπει να είναι, άλλωστε, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι Έλληνες που πιστεύουν ότι ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την αρχηγία τού τρίτου κόμματος παρακολουθείτο από τη ΜΥΠ (Μητσοτακική Υπηρεσία Πληροφοριών) με απόφαση Δημητριάδη- Κοντολέοντα κι έγκριση της αρμόδιας εισαγγελέως δίχως να το γνωρίζει καν ο πρωθυπουργός, ιδίως αυτός ο υπερσυγκεντρωτικός του επιτελικού κράτους πρωθυπουργός. Πώς μπορεί, συνεπώς, να αναδιοργανώσει με διαφάνεια και λογοδοσία μια υπηρεσία ο ίδιος άνθρωπος που τη γύρισε πίσω στα μετεμφυλιακά χρόνια προκειμένου να ελέγχει και τους αρμούς τής εξουσίας που δεν έλεγχε ήδη;...

Κι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης έχει αντιληφθεί ότι οι ημέρες του στην εξουσία είναι μετρημένες, γι' αυτό και δεν θέλησε να διακόψει τις διακοπές του. Ποιος ο λόγος να χάσει τη ζαχαρένια του και να μην απολαύσει τις 30 εξοχικές κατοικίες του κι αυτό το καλοκαίρι;... 

Οι κοριοί, εξάλλου, έρχονται να δέσουν με το διογκούμενο κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας για την ακρίβεια που σε σημαντικό βαθμό οφείλεται σε κυβερνητικές αποφάσεις και παραλείψεις. Κι όσο κι αν στην post truth δημοκρατία μας με μπόλικες δόσεις διαπλοκής τα ΜΜΕ είναι ελεγχόμενα και χειραγωγούμενα, το ψέμα αντιμετωπίζει διαχρονικά ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: δεν προλαβαίνει να γεράσει...

Ο λαός δεν είναι σοφός, αλλά οι εκάστοτε επιλογές του έχουν σκεπτικό από πίσω τους, το οποίο, όσον αφορά την πλειοψηφία τουλάχιστον, δεν επηρεάζεται από τη μιντιακή προπαγάνδα η οποία από μόνη της δεν μπορεί να καθορίσει τον νικητή των εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, αν έλεγχε τα ΜΜΕ θα ήταν αυτοδύναμος το 2015 και θα έχανε και πάλι το 2019. Ομοίως και τώρα, ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι σε θέση να αποτρέψει την εκλογική του ήττα, η οποία θα είναι πέρα για πέρα δίκαιη...