Οι εσωτερικοί εχθροί ήταν πάντα εκείνοι που τους έβλεπαν στους άλλους...

Το βασικό επιχείρημα κατά τού ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία δεκαετία που είναι είτε πρώτο είτε δεύτερο κόμμα και το οποίο έχει κάποια βάση αληθείας αφορά το λαϊκισμό του. Πράγματι, και προσωπικώς ο Αλέξης Τσίπρας έχει υποπέσει και πέφτει ακόμα αρκετές φορές σε αυτό το πολιτικό αμάρτημα. 

Ποιοι, όμως, βρίσκονται απέναντι σε αυτό το λαϊκισμό, επιρρίπτοντας στο ΣΥΡΙΖΑ παθογένειες δεκαετιών σαν να μην υπήρχαν πριν από την πρώτη φορά Αριστερά ή λες κι εξαφανίστηκαν μετά από αυτή; Το πιο βαθύ και διεφθαρμένο κατεστημένο, με υποστηρικτές του κυρ Παντελήδες που με την πρώτη ευκαιρία αποδεικνύουν ότι είναι ένας συρφετός διεφθαρμένων, υποκριτών, απάνθρωπων εχθρών τής πατρίδας και του Ιησού...

Αυτοί που αποδοκίμαζαν την προσπάθεια της κυβέρνησής το 2015, συντασσόμενοι με τον αντίπαλο, και οι οποίοι σήμερα καθυβρίζουν ακόμα και νεκρούς δεν βρίσκονται ούτε στη σωστή πλευρά τής Ιστορίας ούτε αγαπούν την πατρίδα και το λαό της ούτε τον επικεφαλής τής θρησκείας τους. Είναι πιο μαύροι κι από το μεσαιωνικό σκοτάδι, πιο φαρισαίοι κι από τον Άννα και τον Καϊάφα, πιο ακραίοι κι από τους χρυσαυγίτες. 

Είναι η Ελλάδα των πατριδοκάπηλων συνεργατών των ναζί που κυβέρνησε τη χώρα επί δεκαετίες στιγματίζοντας τους αντιπάλους της ως προδότες. Κι έρχονται σήμερα να παίξουν το ίδιο βρομερό παιχνίδι των δήθεν εσωτερικών εχθρών όταν οι ίδιοι είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί τού ελληνικού λαού και των συμφερόντων του...

Οι αρμοί τής εξουσίας δεν χρειάζονται έλεγχο παρά ξερίζωμα κι αντικατάστασή τους από άλλους που θα λογοδοτούν, αλλά δεν θα ελέγχονται από την εκτελεστική εξουσία. Αν αυτό είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, καλώς να ορίσει. Αν είναι, όμως, η δεξιά γραφειοκρατική σαπίλα να αντικατασταθεί από μία αριστερή, τότε μέλλον δεν έχουμε κι όσοι νέοι με ταλέντο και γνώσεις έχουν μείνει θα φύγουν κι αυτοί...