Ακόμα και τις σταγόνες της βροχής αν τους αφήσουμε...

Μόνο όσοι δεν γνωρίζουν την παγκόσμια ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων εκπλήσσονται με τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Όσοι την ξέρουν δεν απορούν με την υποβάθμιση υπηρεσιών που θέτει σε κίνδυνο ακόμα κι ανθρώπινες ζωές. Πουθενά στον πλανήτη οι ιδιώτες δεν έβαλαν τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη, γιατί να το κάνουν στην Ελλάδα όπου αισθάνονται μάλιστα πως τους παίρνει περισσότερο;...

Δεν υπάρχει ιδανικό αφεντικό. Και το κράτος ως εργοδότης κι επιχειρηματίας έχει τα δικά του σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσει, κυρίως τη γραφειοκρατία, την ευθυνοφοβία και τη ραθυμία. Έχει αποδειχθεί, ωστόσο, διαχρονικώς πως αυτά τα προβλήματα ζυγίζουν λιγότερο στην καθημερινότητα του πολίτη από αυτά που συσσωρεύει η ιδιωτικοποίηση κυρίως βασικών αγαθών, όπως είναι οι μεταφορές ή η ενέργεια, με πρόσφατο χαρακτηριστικότατο παράδειγμα τη ΔΕΗ. Γι' αυτό και τρέμω στη σκέψη πως αυτή η κυβέρνηση θα προλάβει να ιδιωτικοποιήσει και το νερό...

Δεν ζούμε στο 1980. Οι ιδιωτικοποιήσεις προχώρησαν, απέτυχαν και η διεθνής τάση είναι οι επανακρατικοποιήσεις, ιδίως στο νερό. Στην Ελλάδα, όμως, που ζούμε τον πλανήτη με χρονοκαθυστέρηση, κάποιοι θέλουν να μας πουλήσουν ό,τι ήταν μεταρρυθμιστικό πριν σαράντα χρόνια ως τη μέγιστη καινοτομία. Φυσικά δεν το κάνουν μόνο από ιδεοληψία, αλλά και για την εξυπηρέτηση των χορηγών τους. Και με το αζημίωτο...