Τρώει από τα έτοιμα, θα τον φάνε τα γεγονότα...

Όταν ο Κ. Μητσοτάκης δήλωνε από τη Θεσσαλονίκη πως δεν θα ισχυριστεί πως παράλαβε καμένη γη δεν το έκανε από αβροφροσύνη απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση. Το είπε γιατί ισχύει. Αν δεν ίσχυε, άλλωστε, δεν θα οικειοποιείτο νομοθετήματα του ΣΥΡΙΖΑ- μείωση ΕΝΦΙΑ ή 120 δόσεις- ούτε θα προχωρούσε στις κουτσουρεμένες σε σχέση με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις φοροελαφρύνσεις. Το ότι, όμως, δεν διαπραγματεύτηκε καν τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα ούτε σκοπεύει να εφαρμόσει το πλάνο Τσίπρα- Τσακαλώτου για καταπιστευτικό λογαριασμό, παραλλήλως με την υπόσχεσή του για μεταρρυθμίσεις γενικώς κι αορίστως οφείλει να ανησυχεί όλους μας για το τι μας έχει για μετά ο πρωθυπουργός...

Ο Κ. Μητσοτάκης έλαβε 40% στις πρόσφατες εκλογές, παράλαβε μια οικονομία στην καλύτερη στιγμή της την τελευταία δεκαετία κι εκτός μνημονίων, με 37 δισ. ευρώ στο δημόσιο ταμείο, βρήκε λυμένο το εθνικό θέμα τού Μακεδονικού, στις δημοσκοπήσεις απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ελέγχει τις περιφέρειες και τους δήμους και οι επόμενες κάλπες είναι σε τέσσερα χρόνια. Κοντολογίς, βρίσκεται σε πολύ, μα πάρα πολύ καλύτερη θέση εκκίνησης από αυτή που βρισκόταν ο Αλέξης Τσίπρας το 2015, όταν παραλάμβανε ένα ναυάγιο χωρίς χρήματα. Μπορεί, σε θεωρητικό επίπεδο, να οικοδομήσει ο πρωθυπουργός την πολιτική του ηγεμονία για μια οκταετία τουλάχιστον πάνω κυρίως στα επιτεύγματα Τσίπρα, τα οποία τόσο είχε λοιδορήσει το προηγούμενο χρονικό διάστημα...

Στο Μαξίμου φαίνεται πως πιστεύουν στη γραμμική πορεία των γεγονότων, γι' αυτό και η αλαζονεία με την οποία νομοθετούν στο άψε σβήσε, ξαναστήνουν το "γαλάζιο" κράτος, παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με τους θεσμούς και θέλουν να εκλέξουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας της αρεσκείας τους με μόλις 151 ψήφους. Με τον Κυριάκο πρωθυπουργό και τον Κωστάκη δήμαρχο Αθηναίων γιατί να μην γίνει και η Ντόρα ΠτΔ για να είναι η οικογενειοκρατία τέλεια; Με το προσφυγικό, όμως, σε έξαρση, τον πλανήτη να ετοιμάζεται να ξαναβυθιστεί στην ύφεση και με μέτρα όπως η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος προ των πυλών- πέρα, βεβαίως, από ό,τι έκτακτο συμβεί στη βάρδια του- ο Κ. Μητσοτάκης θα κληθεί να αντιληφθεί γρηγορότερα ενδεχομένως από όσο πιστεύει ότι κανείς δεν κυβέρνησε οκτώ χρόνια βασιζόμενος στην τύχη και στους μιντιακούς αυλοκόλακες...