Μένουμε Ευρώπη... του '50

Ξέρετε σε ποια περίπτωση θα μπορούσα να αποδεχθώ τη δρακόντεια εφαρμογή των νόμων από την κυβέρνηση και τους κρατικούς θεσμούς καταστολής υπό τον έλεγχό της, ακόμα κι αν είμαι της άποψης πως κάθε ενέργεια πρέπει να χαρακτηρίζεται από μέτρο, το οποίο ορίζουν οι κοινωνικές συνθήκες; Αν αυτή η αυστηρότητα ήταν έναντι όλων κι όχι επιλεκτική, αν χαρακτηριζόταν από ισονομία κι όχι από δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να κατανοήσω το ντου στον κινηματογράφο για το "Τζόκερ", στο κλαμπ στο Γκάζι ή στην ΑΣΟΕΕ αν την ίδια ώρα γίνονταν εισβολές και στις τράπεζες για τη σύλληψη των στελεχών τους που έδωσαν θαλασσοδάνεια σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, "Κήρυκα Χανίων" και κυρίαρχα ΜΜΕ ή στη Novartis για να περαστούν χειροπέδες σε όσους λάδωσαν πολιτικούς και γιατρούς...

Την ίδια ώρα, όμως, που η κυβέρνηση εξαντλεί την αυστηρότητά της στους καπνιστές, στους μπαχαλάκηδες, σε όσους βρίζουν τα θεία και στους ψυχαγωγούμενους νέους αρνείται να διασφαλίσει συνταγματικώς τη μη παραγραφή τού αδικήματος της δωροληψίας από υπουργούς και προστατεύει από ποινικές διώξεις τους τραπεζικούς που με ενέργειές τους έθεσαν σε κίνδυνο την τραπεζική κι επομένως και οικονομική σταθερότητα της χώρας με συνέπεια και την επανειλημμένη ανακεφαλαιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τους πολίτες. Μετατρέπει, επίσης, σε κακούργημα την κατοχή βόμβας μολότοφ, δίχως όμως να επιδεικνύει την ίδια αυστηρότητα και για την κατοχή καλάσνικοφ. Στην ουσία στιγματίζει οποιαδήποτε μορφή ακτιβιστικής αντίδρασης στις πολιτικές της, ακόμα και ήπιας, προκειμένου να αδρανοποιήσει τα αντανακλαστικά τού πιο δυναμικού κομματιού τής κοινωνίας, της νεολαίας δηλαδή...

Αναρωτιέμαι αν όλο αυτό το νεοσυντηρητικό σκηνικό που έχει στηθεί, βρίσκει σύμφωνους τους γνήσιους φιλελεύθερους αυτής της χώρας που πίστεψαν ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα αποτελούσε προσωποποίηση των επιδιώξεών τους για το μέλλον τής πατρίδας μας. Την ατζέντα στην ουσία διαμορφώνουν σε μια σειρά θεμάτων ο Αντ. Σαμαράς και οι βουλευτές που έχουν αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό, με τον Κ. Μητσοτάκη να τους κάνει όλες τις χάρες προκειμένου να εξευμενίσει τον άνθρωπο που έριξε την κυβέρνηση του πατέρα του για το ότι δεν τον έκανε Επίτροπο και δεν θα τον κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το ζητούμενο, άλλωστε, δεν είναι απλώς να μείνουμε Ευρώπη, αλλά και να μην μείνουμε στην Ευρώπη τής δεκαετίας τού '50 μόνο και μόνο γιατί κάποιοι συνδέουν τη σωτηρία με ένα παρελθόν που δεν υπήρξε ποτέ παρά μόνο στη φαντασία τους...