Ο Σαμαράς καταλληλότερος Πρόεδρος για μια χώρα που στέλνει ικέτες σε Μακρόνησους...

Σε μία χώρα που ετοιμάζεται να εγκαταστήσει πρόσφυγες σε ξερονήσια ο Αντ. Σαμαράς είναι ο καταλληλότερος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας της. Ο πρώην πρωθυπουργός πολιτεύτηκε σε όλη του τη ζωή με άξονες, πέρα από την άμετρη προσωπική του φιλοδοξία, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, επομένως είναι λογικό να επιθυμεί και να γίνει ο πρώτος πολίτης τής χώρας που σε αντίθεση με το διεθνές κι ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά και με την ιστορική της μνήμη σχεδιάζει να δημιουργήσει νέες Μακρόνησους, αυτήν τη φορά για τους ικέτες τής Γης. Άλλωστε σύγχρονο Παρθενώνα δεν αποκαλούσε διαχρονικά η ελληνική δεξιά την ορίτζιναλ Μακρόνησο;...

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως αποδείχθηκε άλλωστε από την άρνηση Παυλόπουλου να κυρώσει το Προεδρικό Διάταγμα της προηγούμενης κυβέρνησης για τον ορισμό τής ηγεσίας τής Δικαιοσύνης, έχει περισσότερες αρμοδιότητες από όσες πιστεύει πολύς κόσμος ότι διαθέτει. Γι' αυτό και πρέπει να συνδυάζει δύο βασικές αρετές, από τη μία να είναι μία ισχυρή προσωπικότητα κι όχι ένας αχυράνθρωπος κι από την άλλη να τυγχάνει της αποδοχής όσο γίνεται μεγαλύτερου κομματιού τού πληθυσμού ώστε να είναι Πρόεδρος όλων των Ελλήνων και να συμβολίζει την εθνική ενότητα...

Δεν είναι δυνατό, συνεπώς, να εκλέγεται ακόμα κι από 75 βουλευτές, όπως προτείνει η σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά ούτε κι από το λαό ως ύστατη λύση, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τότε δημιουργείται ένας ακόμα ισχυρός πόλος εξουσίας, δυναμιτίζοντας την πολιτική σταθερότητα. Θα πρότεινα, επομένως, ως ύστατη πλειοψηφία τους 151 βουλευτές κι αν και τότε δεν μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος μόνο σε αυτήν την περίπτωση να διαλύεται η Βουλή και να πηγαίνουμε σε εκλογές. Άλλωστε όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν μπορεί να βρει 151 βουλευτές σημαίνει ότι έχει και πρόβλημα δεδηλωμένης...

Ο Αντ. Σαμαράς είναι, αναμφισβητήτως, μία ισχυρή πολιτική προσωπικότητα. Άλλωστε και σήμερα ελέγχει ή είναι φιλικώς διακείμενη στον ίδιο αξιομνημόνευτη μερίδα τής Κοινοβουλευτικής Ομάδας τής ΝΔ, την οποία φοβάται ο Κ. Μητσοτάκης κι ενδεχομένως να αναγκαστεί να τον επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μόνο που ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα είχε υπερασπιστεί την θεωρία των δύο άκρων για ΣΥΡΙΖΑ- Χρυσή Αυγή και δεν είχε παραδώσει το Μαξίμου στον Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να εκφράσει την εθνική ενότητα ούτε να χαρακτηριστεί Πρόεδρος όλων των Ελλήνων. Επομένως, μια τέτοια τόσο στενή κομματικώς επιλογή, σε αντίθεση μάλιστα με αυτή που είχε κάνει ο Τσίπρας με τον Πρ. Παυλόπουλο μολονότι το 2015 βρισκόταν ο ίδιος καβάλα στο κύμα, δεν θα συμβολίσει τίποτα άλλο από την ολική επιστροφή στη δεξιά φατριαρχία...