Είναι
λογικό η κρατική γραφειοκρατία, έστω
κι αν τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί
σημαντικά, να απωθεί πολλούς από το να
μιλήσουν με καλά λόγια για το Δημόσιο.
Όπως, όμως, οι σταλινικοί κομμουνιστές
αγιοποιούν το κράτος, με τον ίδιο τρόπο
και οι φιλελεύθεροι ηρωοποιούν τον
ιδιωτικό τομέα μολονότι μόνο από άγιους
δεν αποτελείται το μεγάλο ή και το
μικρότερο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι ο στιγματισμός των
κρατικοποιήσεων και η εξύμνηση των
ιδιωτικοποιήσεων από τους νεοφιλελέδες...
Το
πιο πρόσφατο αφήγημα θέλει τους
καταναλωτές να κερδίζουν από πιθανή
ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τη λειτουργία
κι άλλων επιχειρήσεων ενέργειας. Στην
θεωρία αυτό θα αυξήσει τον ανταγωνισμό
και θα μειώσει τις τιμές. Αν, όμως, ρίξουμε
μια ματιά στις τηλεπικοινωνίες ή τις
αερομεταφορές στην Ελλάδα θα αντιληφθούμε
ότι τα μονοπώλια ή ολιγοπώλια σχηματίζουν
καρτέλ- τραστ που στο τέλος πληρώνουν
ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς...
«Χάρη»
στην ιδιωτική πρωτοβουλία οι Έλληνες
πληρώνουμε από τα ακριβότερα, αν όχι το
ακριβότερο, πάγια στην Ευρώπη για την
κινητή και τη σταθερή τηλεφωνία. Ποιος
ανάμεσά μας, άλλωστε, δεν έχει να διηγηθεί
μια πικρή ιστορία από την αντιμετώπισή
του από τη Vodafone,
την Cosmote,
τη Wind
ή τη Forthnet;
Γι’ αυτό κι ενώ οι περισσότεροι
αποτασσόμαστε το κράτος- πατερούλη κι
ορθώς πράττουμε, από αυτό είναι που
αναζητάμε την προστασία ή και σωτηρία
μας εν ώρα ανάγκης. Ο σοσιαλισμός έχει
πάντοτε τον τελευταίο λόγο γιατί ο νόμος
τής ζούγκλας τού καπιταλισμού μας αφήνει
συνήθως ανοχύρωτους στους εκμεταλλευτές
και στους απατεώνες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου