Αν η αισθητική ήταν φράγκα, θα την είχαν και οι μητσοτάκηδες...

Οι δήμοι, οι περιφέρειες, το κράτος πρέπει να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, όχι μόνο γιατί η πλειονότητα των κατοίκων είναι χριστιανοί, αλλά και γιατί οι επιτυχημένοι στολισμοί κι εκδηλώσεις φέρνουν τουρισμό κι άρα χρήμα. Το τι θεωρείται, βεβαίως, επιτυχημένος εορτασμός εναπόκειται στην προσωπική αισθητική τού καθενός, η οποία όμως πρέπει και να αξιολογείται. Και φυσικά κάθε τοπικός άρχοντας οφείλει να αξιολογεί την οικονομική κατάσταση του δήμου ή της περιφέρειας που διοικεί κι αν αυτή δεν είναι ικανοποιητική για να δώσει στο πόπολο τόσο άρτο όσο και θεάματα, θα ήταν προτιμότερο να δώσει άρτο...

Η καλαισθησία, εξάλλου, δεν είναι ζήτημα μόνο χρημάτων, αλλά και γούστου, που δεν αγοράζεται αλλά προϋποθέτει και την ανάλογη παιδεία. Κι αν ακόμα, για παράδειγμα, δεν διαθέτεις τις λίρες για να στολίσεις την πόλη σου όπως το Λονδίνο μην την εξευτελίζεις καλώντας, όπως συνέβη στο Βόλο τού Αχ. Μπέου, ξεπεσμένες τραγουδιάρες σε γιορτές με αισθητική μπουζουκομάγαζου της δεκαετίας τού '90. Ή αν επιθυμείς να φαίνεσαι πρωτοπόρος, όπως ο Κ. Μπακογιάννης στην Αθήνα, ρώτα κι έναν τρίτο πέρα από τους κολλητούς σου μήπως και σε γλιτώσει από τη γελοιοποίηση...

Κανένα, πάντως, χριστουγεννιάτικο πυροτέχνημα ή φιλανθρωπία δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλί τους άστεγους, τους ναρκομανείς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους υπόλοιπους αναξιοπαθούντες κι ανήκοντες σε ευπαθείς ομάδες που κυκλοφορούν σε μία πόλη. Κι ούτε η χριστουγεννιάτικη γενναιοδωρία τού καθενός από εμάς είναι δυνατό να ξεπλύνει την αναλγησία μας τις υπόλοιπες ημέρες τού χρόνου. Είτε δείχνουμε ανθρωπιά 365 ημέρες το χρόνο απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως- δίχως διάκριση θρησκεύματος, φύλου, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού- είτε δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από υποκριτές που περιμένουμε να μας ανοίξουν τις πύλες τής βασιλείας των ουρανών χάρη σε φιλανθρωπικές αρπαχτές μας...