Αν με ρωτήσουν έτσι γενικώς κι αορίστως αν είμαι υπέρ των αμβλώσεων, η
απάντησή μου θα είναι αρνητική. Η ζωή είναι δώρο το οποίο είναι
αχαριστία να αφαιρούμε, ακόμα κι αν δεν είναι πάντοτε έγκλημα από το
νόμο. Η ζωή, όμως, επίσης δεν είναι άσπρο μαύρο. Το έμβρυο, για
παράδειγμα, μερικών ωρών ή εβδομάδων δεν διαθέτει συνείδηση και η
γυναίκα που το κυοφορεί ως συνέπεια βιασμού ή μία ανήλικη κοπέλα που
έμεινε έγκυος δίχως να το επιθυμεί έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν την
πορεία τους δίχως το βάρος τής αθέλητης μητρότητας...
Οι μεγαλύτερες κοινωνικές συγκρούσεις δημιουργούνται από την πάση θυσία προσπάθειά μας να δικαιολογούμε τους δογματισμούς και τις ιδεοληψίες μας. Αν κάποιος που είναι κατά των αμβλώσεων δεν θέλει να είναι αντιφατικός τότε οφείλει να κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη και να είναι χορτοφάγος. Φαντάζομαι πως όταν κάνεις έρωτα με προφυλακτικό εμποδίζεις μια ζωή να δημιουργηθεί- που κι αυτό αντιβαίνει το φυσιολογικό, στο οποίο ορκίζονται οι νεοσυντηρητικοί-, ενώ και τα ζώα έχουν ψυχή, πολύ περισσότερη μάλιστα από ένα έμβρυο μερικών ημερών, συνεπώς ούτε αυτά θα έπρεπε να τα σκοτώνουμε και να τα τρώμε μάλιστα κι από πάνω...
Το να αγαπάμε, άλλωστε, τα παιδιά δεν αποδεικνύεται μόνο με το να μην σκοτώνουμε τα έμβρυά μας, αλλά και με το να υιοθετούμε κάποιο από τα χιλιάδες που βρίσκονται στα νοσοκομεία ή στα ορφανοτροφεία και δεν είναι "δικό μας" ή με το να αγαπάμε και τις μητέρες τους και να μην αθωώνουμε τους εραστές τους που τις σκοτώνουν λόγω ζήλιας. Όπως και το να αγαπάμε το περιβάλλον δεν σημαίνει μόνο να βγάζουμε κηρύγματα κατά συμπεριφορών άλλων που μας ενοχλούν, αλλά και να είμαστε οι ίδιοι αντάξιοι των διαγγελμάτων μας.
Το να κατηγορούμε, για παράδειγμα, εκείνους που χρησιμοποιούν το αεροπλάνο, αλλά να παίρνουμε το Ι.Χ. μας ακόμα και για να πάμε στο περίπτερο δεν μας κάνει καλύτερους. Οι άνθρωποι διδάσκουν με το παράδειγμά τους, όχι με τους λόγους τους, πολλώ δε μάλλον όταν έχουν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά πρόχειρα για να δικαιολογούν τις έμφυτες, κατά τα άλλα, αδυναμίες τους...
Οι μεγαλύτερες κοινωνικές συγκρούσεις δημιουργούνται από την πάση θυσία προσπάθειά μας να δικαιολογούμε τους δογματισμούς και τις ιδεοληψίες μας. Αν κάποιος που είναι κατά των αμβλώσεων δεν θέλει να είναι αντιφατικός τότε οφείλει να κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη και να είναι χορτοφάγος. Φαντάζομαι πως όταν κάνεις έρωτα με προφυλακτικό εμποδίζεις μια ζωή να δημιουργηθεί- που κι αυτό αντιβαίνει το φυσιολογικό, στο οποίο ορκίζονται οι νεοσυντηρητικοί-, ενώ και τα ζώα έχουν ψυχή, πολύ περισσότερη μάλιστα από ένα έμβρυο μερικών ημερών, συνεπώς ούτε αυτά θα έπρεπε να τα σκοτώνουμε και να τα τρώμε μάλιστα κι από πάνω...
Το να αγαπάμε, άλλωστε, τα παιδιά δεν αποδεικνύεται μόνο με το να μην σκοτώνουμε τα έμβρυά μας, αλλά και με το να υιοθετούμε κάποιο από τα χιλιάδες που βρίσκονται στα νοσοκομεία ή στα ορφανοτροφεία και δεν είναι "δικό μας" ή με το να αγαπάμε και τις μητέρες τους και να μην αθωώνουμε τους εραστές τους που τις σκοτώνουν λόγω ζήλιας. Όπως και το να αγαπάμε το περιβάλλον δεν σημαίνει μόνο να βγάζουμε κηρύγματα κατά συμπεριφορών άλλων που μας ενοχλούν, αλλά και να είμαστε οι ίδιοι αντάξιοι των διαγγελμάτων μας.
Το να κατηγορούμε, για παράδειγμα, εκείνους που χρησιμοποιούν το αεροπλάνο, αλλά να παίρνουμε το Ι.Χ. μας ακόμα και για να πάμε στο περίπτερο δεν μας κάνει καλύτερους. Οι άνθρωποι διδάσκουν με το παράδειγμά τους, όχι με τους λόγους τους, πολλώ δε μάλλον όταν έχουν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά πρόχειρα για να δικαιολογούν τις έμφυτες, κατά τα άλλα, αδυναμίες τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου