Μπάλα είναι και γυρίζει...

Αν οι άνθρωποι διδάσκονταν από την Ιστορία, σήμερα δεν θα πίστευαν στη ΝΔ ότι θα κυβερνούν μέχρι το τέλος των ημερών αυτού του πλανήτη. Θα ήξεραν, για παράδειγμα, ότι η Ιστορία δεν είναι γραμμική και πως ο χειρότερος φόβος για έναν πολιτικό είναι τα γεγονότα. Δεν θα έπρεπε, συνεπώς, να εκπλήσσονταν και τόσο πολύ για το ότι η πρώτη σοβαρή ενδοκυβερνητική κρίση δεν θα ξεσπούσε για τη διάψευση των προσδοκιών των πολιτών για μια σειρά σοβαρών ζητημάτων, αλλά για τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ...

Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και οι βουλευτές του εκπέμπουν μια αλαζονεία η οποία στηρίζεται στη συγκυρία κι όχι στην προοπτική. Πράγματι, βρίσκονται πολύ μπροστά από το ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει βρει ακόμα το βηματισμό της. Μπερδεύουν, ωστόσο, στο Μαξίμου το μήνα τού μέλιτος με τις συνέπειες των πολιτικών τους, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα γίνουν αντιληπτές από τους πολίτες. Ιδίως αν απωλέσουν κάποια από τα ΜΜΕ που σήμερα τους στηρίζουν σαν να είναι αλάνθαστοι. Αφήστε, επιπλέον, που μετά από το συνέδριο του Μαΐου, το αργότερο, ο Αλέξης Τσίπρας θα αισθάνεται απελευθερωμένος να συγκροτήσει το προοδευτικό μέτωπο απέναντι στο μητσοτάκειο νεοφιλελευθερισμό...

Με την αλαζονεία της, εξάλλου, η ΝΔ- φάνηκε και στη μη αποδοχή τής μεσοβέζικης πρότασης του ΚΙΝΑΛ για τον εκλογικό νόμο- σπρώχνει την Φ. Γεννηματά στην αγκαλιά τού Αλέξη Τσίπρα. Ακόμα κι ο Γ. Βαρουφάκης ενδέχεται να παραμερίσει την πικρία του για τον πρώην σύντροφό του αν συνεχιστούν πολιτικές που καθιστούν κάτι παραπάνω από απαραίτητη τη συγκρότηση από την Αριστερά ενός τείχους προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων. Ο Κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να γνωρίζει κι από τον πατέρα του, άλλωστε, ότι όταν ζεις από τη διαπλοκή πεθαίνεις κι από αυτή και πως μπάλα είναι και γυρίζει...