Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να είναι κάποιος κακός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τις διακοσμητικές αρμοδιότητες που αυτός διαθέτει σήμερα. Το να καταθέτεις στεφάνια, να μιλάς για το σεβασμό τού Διεθνούς Δικαίου, ανεξαρτήτως αν το γνωρίζεις ο ίδιος ή όχι, ή να μην παρεμβαίνεις στην κεντρική πολιτική κονίστρα απαιτεί κυρίως φυσικές δυνάμεις και στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση. Συνεπώς, θα ήταν πολύ δύσκολο ο Π. Παυλόπουλος να αποδειχθεί κακός ΠτΔ από τη στιγμή, μάλιστα, που ο ήπιος και δουλοπρεπής πολιτικός του χαρακτήρας προεξοφλούσε από το 2015 ήρεμα νερά...
Είναι, πάντως, αστείο να προβάλλεται από τους υποστηρικτές τής υποψηφιότητάς του ο Πάκης ως αντίπαλος- φόβητρο για τον Τ. Ερντογάν, λες κι αυτός που έμεινε άγαλμα όταν ο Ηλ. Κασιδιάρης επιτέθηκε στην Λ. Κανέλλη είναι ικανός από μόνος του να προτάξει τα στήθη του για να αποτρέψει μια τουρκική εισβολή. Πράγματι, μίλησε όπως έπρεπε στον πρόεδρο της Τουρκίας όταν επισκέφθηκε την Αθήνα. Αυτό, όμως, δεν απέτρεψε την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας και ούτε, βεβαίως, αυτή θα μπορούσε να αποτραπεί από οποιονδήποτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο σκληρά κι αν μιλούσε στον "Σουλτάνο"...
Όλα αυτά, πάντως, δεν σημαίνουν πως πρέπει να κάνουμε όποιον να 'ναι ΠτΔ. Δεν σημαίνει, για παράδειγμα, ότι ο επόμενος ανώτατος πολιτειακός άρχοντας μπορεί να είναι ένα πρόσωπο που διχάζει και δεν ενώνει τους Έλληνες, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Αντ. Σαμαρά, τον Β. Βενιζέλο, τον Λ. Παπαδήμο, τον Γ. Παπανδρέου ή τον Κ. Σημίτη. Ούτε να επιβραβευθούν μετριότητες, όπως συνέβη στην περίπτωση του Π. Παυλόπουλου, τύπου Μ. Δαμανάκη ή Ανν. Διαμαντοπούλου μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Αλίμονο αν αυτούς θεωρούμε άξιους Έλληνες κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν δεν μπορούμε να σκεφτούμε μια λύση έξω από το κουτί...
Είναι, πάντως, αστείο να προβάλλεται από τους υποστηρικτές τής υποψηφιότητάς του ο Πάκης ως αντίπαλος- φόβητρο για τον Τ. Ερντογάν, λες κι αυτός που έμεινε άγαλμα όταν ο Ηλ. Κασιδιάρης επιτέθηκε στην Λ. Κανέλλη είναι ικανός από μόνος του να προτάξει τα στήθη του για να αποτρέψει μια τουρκική εισβολή. Πράγματι, μίλησε όπως έπρεπε στον πρόεδρο της Τουρκίας όταν επισκέφθηκε την Αθήνα. Αυτό, όμως, δεν απέτρεψε την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας και ούτε, βεβαίως, αυτή θα μπορούσε να αποτραπεί από οποιονδήποτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο σκληρά κι αν μιλούσε στον "Σουλτάνο"...
Όλα αυτά, πάντως, δεν σημαίνουν πως πρέπει να κάνουμε όποιον να 'ναι ΠτΔ. Δεν σημαίνει, για παράδειγμα, ότι ο επόμενος ανώτατος πολιτειακός άρχοντας μπορεί να είναι ένα πρόσωπο που διχάζει και δεν ενώνει τους Έλληνες, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Αντ. Σαμαρά, τον Β. Βενιζέλο, τον Λ. Παπαδήμο, τον Γ. Παπανδρέου ή τον Κ. Σημίτη. Ούτε να επιβραβευθούν μετριότητες, όπως συνέβη στην περίπτωση του Π. Παυλόπουλου, τύπου Μ. Δαμανάκη ή Ανν. Διαμαντοπούλου μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Αλίμονο αν αυτούς θεωρούμε άξιους Έλληνες κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν δεν μπορούμε να σκεφτούμε μια λύση έξω από το κουτί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου