Όσοι, εξάλλου, πιστεύουν ακόμα- ύστερα κι από τα όσα έγιναν στο Καπιτώλιο- ότι η αμερικανική δημοκρατία είναι η καλύτερη στον κόσμο μάλλον κι εκείνοι θα αλλάξουν γνώμη αν δουν το ντοκιμαντέρ τού Netflix "Εξηγήσεις: Η Δύναμη της Ψήφου". Αναλογιστείτε μόνο αν είχαν εισβάλει μισαλλόδοξοι τραμπούκοι στην ελληνική Βουλή και είχαν πυροβολήσει και σκοτώσει μια γυναίκα τι θα λέγατε για την ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας ή αν βλέπατε παρόμοιες σκηνές στη Βενεζουέλα. Αφήστε που μετά από τη μεταπολίτευση κανείς δεν έχει κυβερνήσει λαμβάνοντας λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του, όπως το κατάφερε ο Ντ. Τραμπ το 2016, όλες οι ψήφοι έχουν ίση αξία, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις αμερικανικές πολιτείες, και δεν υπάρχουν τα προσκόμματα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους που συναντάς στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού κι αποκλείουν ντε φάκτο πολλούς, ιδίως αφροαμερικανούς και μειονότητες, από την ψηφοφορία...
Ο Ντ. Τραμπ και οι οπαδοί του έχουν τόση σχέση με την Αριστερά όση κι ο Αδ. Γεωργιάδης με τον Μ. Βορίδη. Κάνοντας, ωστόσο, μια αριστερή αυτοκριτική είναι αλήθεια ότι και στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία έγιναν ακρότητες- όπως επιχείρηση εισβολής στη Βουλή- κι από Αριστερούς...
Κι αν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τις είχε υιοθετήσει, δεν τις είχε καταδικάσει και στήριξε μέρος τής εκλογικής του δυναμικής και στην οργή τού λούμπεν προλεταριάτου. Από αυτό το σημείο, ωστόσο, έως του να συγκρίνει κανείς τους πλανημένους τής τραμπικής προπαγάνδας περί εκλογικής νοθείας με τους αγανακτισμένους για τη βίαιη φτωχοποίησή τους Έλληνες υπάρχει χαοτική απόσταση την οποία διανύουν μόνο εκείνοι που αναζητούν απεγνωσμένα συγχωροχάρτι για τις αμαρτίες τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου