Αν θέλουν μετά να ρίξουν όλη την ευθύνη στον Τσίπρα ας του επιτρέψουν να ευθύνεται για την καταστροφή ή τον θρίαμβο...

Η νίκη με οποιοδήποτε τίμημα, όταν μάλιστα συνεπάγεται απώλεια της ψυχής σου, δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, ιδίως για την Αριστερά. Αν κάποιοι δεν ξεβολεύονται από τις καρέκλες είναι οι δεξιοί και το αποδεικνύει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που μπορεί να εξαντλήσει ακόμα και τα συνταγματικά όρια της τετραετίας για να μην μείνει ούτε μία ημέρα λιγότερη σε αυτές. Συνιστά, όμως, η επιλογή Τσαπανίδου ως εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ τόσο μεγάλη υποχώρηση από αρχές κι αξίες ώστε κάποιοι να βγάζουν πάλι το αριστερόμετρο;...

Όσοι έμειναν στο ΣΥΡΙΖΑ μετά το συμβιβασμό τού 2015 δεν δικαιούνται να βγαίνουν κάθε τόσο και να μιλάνε για δεξιά διολίσθηση του κόμματος. Αν αποδέχθηκαν το τρίτο νεοφιλελεύθερο μνημόνιο, νομίζω πως μπορούν να καταπιούν και την Πόπη, η οποία δεν ήταν και καμιά ιέρεια της δεξιάς ώστε να δέχεται τέτοιο μπούλινγκ από αποτυχημένους πολιτευτές- θεματοφύλακες δήθεν της κομματικής νομιμότητας. Απλώς επιβεβαιώνουν ότι πίσω από τις ειρωνείες τους και για την πράγματι ψευδώνυμη αριστεία Μητσοτάκη και της αυλής του κρύβουν τις δικές τους αβελτηρίες και τα δικά τους κόμπλεξ κατωτερότητας...

Ούτε θα ήταν παράλογο αν μπορούσε να αποδειχθεί ότι ανάμεσα στα 172.000 μέλη τού ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καταλληλότερος εκπρόσωπος Τύπου σε προεκλογική περίοδο από την Τσαπανίδου, που δεν είναι καν μέλος. Όπως κι αν έχει, κι εκείνη θα κριθεί από το αποτέλεσμα, όπως φυσικά κι εκείνος που την επέλεξε, ο Αλέξης Τσίπρας. Αν, άλλωστε, η εσωκομματική του αντιπολίτευση ακονίζει ήδη τα μαχαίρια σε περίπτωση ήττας, τουλάχιστον πρέπει να του δώσει το δικαίωμα να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό ο πρόεδρος για την καταστροφή ή τον θρίαμβο. Έτσι δεν είναι;...

Υ.Γ. Καλή χρονιά σε όλες κι όλους. Ο Βρομόστομος επιστρέφει τη Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου.