Ιδίως σήμερα που υπουργός Εσωτερικών είναι ο Βορίδης...

Οι φωτογραφικοί νόμοι δεν μπορεί να είναι παρά κακοί νόμοι΄, ακόμα κι αν οι προθέσεις είναι καλές. Κι αυτό γιατί πολύ απλά οι συνθήκες αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη, όπως και οι εξουσίες που τις ορίζουν, με συνέπεια η δημοκρατία να βάζει τα χεράκια της και να βγάζει τα ματάκια της, έστω κι από αφέλεια ή κουτοπονηριά. Γιατί, βεβαίως, μικροκομματική κουτοπονηριά είναι η όψιμη σπουδή Μητσοτάκη να αποκλείσει το κόμμα Κασιδιάρη από τις εκλογές όταν επί τριάμισι χρόνια επέτρεψε στην ουσία στον χιμπατζή με τα μαύρα να το συγκροτήσει και να το μεγαλώσει. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν το κάνει από αγάπη στη δημοκρατία, αλλά από το φόβο τής διαρροής ψήφων στα ακροδεξιά του...

Η ΝΔ δεν θα είχε μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 158 εδρών αν δεν είχε απορροφήσει δεκάδες ή κι εκατοντάδες χιλιάδες χρυσαυγίτικες ψήφους το 2019. Κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν συμπόρευση με τη Χρυσή Αυγή στον αντιμνημονιακό αγώνα ή στη μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2014, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να πλειοδοτήσει σε εθνικισμό βάλλοντας τη Συμφωνία των Πρεσπών προς άγρα των ψηφοφόρων της. Και τώρα που η ελλαδεμπορία της έχει πνιγεί στο "θα δώσουμε μάχες για τη Βόρεια Μακεδονία" και στο Turkaegean παριστάνει τη μαχήτρια κατά τού φασισμού, για τους ίδιους λόγους που το έκανε κι ο Αντ. Σαμαράς, ο οποίος βρισκόταν σε συνεννόηση με τους χρυσαυγίτες μέχρι που αποφάσισε ότι τον συνέφερε να τους κλείσει στη μπουζού...

Η θέση των εγκληματιών είναι στη φυλακή κι όχι στη Βουλή, ακόμα κι αν είναι διαφορετική η ψήφος τού λαού. Αν η δημοκρατία δεν αυτοπροστατεύεται κανείς δεν πρόκειται να την προστατεύσει. Οι απαγορευτικοί νόμοι, ωστόσο, πρέπει να είναι όσο το δυνατό σαφέστεροι και καθόλου αόριστοι κι αφηρημένοι. Η πολιτική Ιστορία αυτής της χώρας, άλλωστε, είναι πολύ επιβαρυμένη για να μην φοβόμαστε πως η θεωρία εκτροπής μπορεί να γίνει πράξη. Ιδίως σήμερα που υπουργός Εσωτερικών είναι ο Μ. Βορίδης...