Οι ασυλίες δεν είναι παντοτινές Αλέξη...

Στο χειρότερο σενάριο- είτε αναδειχθεί αυτοδύναμος στις δεύτερες εκλογές είτε σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας- ο Κ. Μητσοτάκης δεν πρόκειται να κυβερνήσει για περισσότερα από δύο χρόνια ακόμα. Μπορεί να του δοθεί συγχωροχάρτι για την πρώτη τετραετία, αλλά για τη δεύτερη θα τρώει ξύλο από την πρώτη ημέρα και δεν θα διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την ολιγαρχική στήριξη του 2019- 2023. Αντέχουν, όμως, ο λαός, οι θεσμοί και η εθνική ασφάλεια έστω δύο χρόνια ακόμα Μητσοτάκη;

Η απάντηση είναι όχι, γι' αυτό και η ευθύνη τού ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικώς του Αλέξη Τσίπρα είναι να τον ανατρέψουν, δημοκρατικώ τω τρόπω βεβαίως, εδώ και τώρα. Αναρωτιέμαι, όμως, αν το θέλουν διακαώς ή αν βολεύονται στο ρόλο τής αξιωματικής αντιπολίτευσης και με την θεωρία τού ώριμου φρούτου. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς, για παράδειγμα, τη συνεχιζόμενη κωλυσιεργία στο να παρουσιάσουν στο λαό φρέσκα πρόσωπα που να μην έχουν σχέση με τη διακυβέρνηση 2015- 2019...

Ακόμα και σήμερα την κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιπολιτεύονται πρόσωπα που ο ελληνικός λαός έκρινε ανεπαρκή για να τον κυβερνήσουν τον Ιούλιο του '19. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι πράγματι ανεπαρκή ή πως δεν έχουν αδικηθεί, ωστόσο αυτοί που έχουν το μαχαίρι κάθε τέσσερα χρόνια τούς έφεραν στην αντιπολίτευση και δεν πρόκειται να τους φέρουν πίσω στην εξουσία... 

Κι αν ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε την εκλογική του ασυλία πριν τριάμισι χρόνια το κατόρθωσε και με την υπόσχεση για ριζικό μετασχηματισμό τού κόμματός του, που σημαίνει κι αλλαγές σε πρόσωπα. Και φυσικά οι ασυλίες δεν είναι παντοτινές, επαναξιολογούνται σε κάθε κάλπη...