Και σου κάνω τον άγιο και είμαι βουλευτής...

Μπορεί και να υπάρχουν βουλευτές, υπουργοί ή πρωθυπουργοί οι οποίοι να έχουν φύγει από την πολιτική φτωχότεροι από όσο ήταν όταν μπήκαν σε αυτή. Δεν τους έχω γνωρίσει, αλλά δεν αποκλείω και να ζουν ή να έζησαν ανάμεσά μας. Πολύ φοβάμαι, ωστόσο, πως η συντριπτική πλειονότητα βγαίνει πλουσιότερη, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως πως έχει υποπέσει σε ποινικά αδικήματα...

Δεν χρειάζεται να είσαι Άκης ή Γιάννος για να χαρακτηριστείς επιρρεπής στην αμαρτία. Αρκεί, για παράδειγμα, να συνάπτεις συμβάσεις με δημόσιους φορείς, έστω κι αν βρίσκεσαι στην αντιπολίτευση ή αν τα ποσά είναι μικρά. Ο βουλευτής, ο υπουργός κι ο πρωθυπουργός είναι κι αυτοί άνθρωποι, μόνο που έχουν μια παραπάνω υποχρέωση από εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς να επιδιώκουν την αγιοσύνη. Η εξουσία τους πηγάζει από το λαό κι αν αυτό μπορεί να μην θεωρείται ιερό από την Ελένη Λουκά, είναι για όσους από εμάς η δημοκρατία δεν είναι μια λέξη κενή περιεχομένου...

Είναι δικαίωμα του καθενός να αγαπά το χρήμα. Πάνω σε αυτό το πάθος, άλλωστε, στηρίζεται το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Αν, όμως, αγαπάς περισσότερο τα φράγκα από την κοινωνική προσφορά γίνε τραπεζίτης, μην ασχολείσαι με την πολιτική. Κι αν δεν έχεις τη δύναμη να πεθάνεις στην ψάθα στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, μην φουσκώνεις έστω τον τραπεζικό σου λογαριασμό πονηρέ πολιτευτή ή πονηρή πολιτεύτρια, δεξιά κι αριστερή...