Πού να καταλάβουν τα καινά δαιμόνια τα κενά μυαλά...

Φαίνεται πως σε αυτήν τη χώρα και ιδίως στην ελληνική Αριστερά όλα τα κάνουμε σωστά κι άρα δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτα. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να αλλάζουμε ακόμα κι αν τα κάναμε όλα σωστά γιατί ό,τι μένει στάσιμο πεθαίνει. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν κάνουμε και πολλά πράγματα σωστά ώστε να ειρωνευόμαστε καθετί που μας ξεβολεύει ή μας είναι ασυνήθιστο...

Δεν είμαστε, για παράδειγμα, συνηθισμένοι στο να βάζει από την τσέπη του ένας πρόεδρος κόμματος χρήματα για να πληρωθούν εργαζόμενοι που αγαπούν να του ασκούν κριτική, γι' αυτό και το κοροϊδεύουμε. Αντιθέτως, το ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ιδίως η ΝΔ κάνει προεκλογικές καμπάνιες πολυτελείας μάς φαίνεται συνηθισμένο κι επομένως αδιαφορούμε να το κριτικάρουμε. Ούτε είμαστε συνηθισμένοι οι αρχηγοί να ακούνε τους βουλευτές τους και να μην τους διατάζουν απλώς...

Δεν ξέρω αν το σχέδιο Κασσελάκη θα πετύχει. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τους αντιπάλους του στην ευρύτερη Αριστερά διαθέτει δύο πλεονεκτήματα: έχει σχέδιο και δεν επιθυμεί να προσαρμόσει το λαό στις δοξασίες του, αλλά τον εαυτό του και το κόμμα του στις ανάγκες του. Αν μη τι άλλο, αυτά τα πλεονεκτήματα είναι μια πολύ καλή αρχή...