Οι επιδοματούχοι της χρυσής φυλακής...

Πλήρωσε από την τσέπη του για να πληρωθούν κι εργαζόμενοι που τον βρίζουν στις προσωπικές τους σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πληρώνει, επίσης, από την τσέπη του για να συνεδριάσουν οι βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πιο χαλαρό περιβάλλον. Και τώρα δημοσιοποιεί πως ο πολιτικός του αντίπαλος, αυτός που τον χλευάζει δηλαδή, τον θεωρεί τόσο ικανό ώστε τον ήθελε υπουργό στην πρώτη του κυβέρνηση...

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ποιο είναι το έγκλημα, πολιτικό ή ποινικό, σε όλα αυτά; Κανένα κι αν τα είχε κάνει ο Κ. Μητσοτάκης τα συμβατικά ΜΜΕ θα τον αποθέωναν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι εδώ βρίσκεται η ουσία τού ζητήματος δημοκρατίας στη χώρα, στο ότι δηλαδή δεν έχεις μια τέταρτη εξουσία που ελέγχει την εκτελεστική αλλά που λειτουργεί ως εξαπτέρυγό της κι ασκεί bullying στην αξιωματική αντιπολίτευση. Κι όποιος θεωρεί πως αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Στέφανος Κασσελάκης- που πρέπει να το λύσει- και μόνο αυτός τότε δεν έχει καταλάβει πως συμβάλλει στον πλήρη ενταφιασμό τού κράτους δικαίου στην πατρίδα του...

Ο Μητσοτάκης αντιγράφει τους πιο αυταρχικούς κι αντιδημοκράτες ηγέτες σε όλα. Ο Τ. Ερντογάν, για παράδειγμα, με το που έγινε δήμαρχος Κωνσταντινούπολης ο πολιτικός του αντίπαλος Εκρέμ Ιμάμογλου έσπευσε να αποψιλώσει τις δικαιοδοσίες του, όπως επιχειρεί σήμερα ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον Χάρη Δούκα στην Αθήνα. Δεν μας πειράζει γιατί μας δίνει επιδόματα, όπως κι ο Β. Όρμπαν στην Ουγγαρία; Ναι, δεν μας πειράζει. Όταν, όμως, αντιληφθούμε πως μόνοι μας κλειστήκαμε σε μια χρυσή φυλακή θα είναι αργά. Όχι για να σωθούμε- όλο και κάποιοι γενναίοι ηλίθιοι θα βρεθούν όπως το 2015-, αλλά για να κατηγορήσουμε ξανά τους άλλους για τον ξεπεσμό μας...