Κι όμως, είναι αυτό ακριβώς που νομίζετε...

Έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον κατηγορήσαμε για το Predator, έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον καταγγείλαμε για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τη μονταζιέρα των Τεμπών, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τα ουισκάκια και τα πούρα του με την ολιγαρχία. Ο μόνος που δεν ντρέπεται ποτέ να προσβάλλει τους άλλους είναι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Κάνει εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια πολιτική ως πρωθυπουργός με τα "δεν ντρέπεστε" και πιστεύει ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα...

Ξέρετε τι μας λέει επί της ουσίας ο πρωθυπουργός; "Αυτό που βλέπετε με τα μάτια σας κι ακούτε με τα αφτιά σας δεν είναι αυτό που φαίνεται". Φυσικά το αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών τον δικαιώνει, μόνο που δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για πάντα, ιδίως όταν έχουν μεσολαβήσει και 57 αδικαίωτοι νεκροί. Η αποφασιστικότητα του ηγέτη στις δημοκρατίες κάποτε συγκρούεται με τα αμαρτήματά του κι όταν αυτά είναι πολύ περισσότερα τότε ο ηγέτης γίνεται πρώην...

Αν η Ελλάδα ήταν Ρωσία ή Κίνα ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να πουλά αποφασιστικότητα για μεταξωτές κορδέλες. Είμαστε, όμως, κράτος- μέλος τής ΕΕ κι όχι ένα εξ ορισμού αυταρχικό καθεστώς. Ναι μεν κι εμείς αναζητάμε πατερούληδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τους επιτρέπουμε τα πάντα. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν εγγυώνται ούτε την ασφάλειά μας. Αν η χώρα, για παράδειγμα, είχε ένα σιδηρόδρομο που δεν προκαλούσε ανασφάλεια τότε θα έχωνε ευκολότερα το κεφάλι της στην άμμο για τα σκάνδαλα του αρχηγού. Από τη στιγμή, ωστόσο, που τελειώνουν και τα pass τελειώνουν και οι ημέρες του...