Πολιτική ευφυΐα δεν είναι να μαντεύεις το μέλλον. Αυτό είναι δουλειά μιας καφετζούς. Πολιτική ευφυΐα είναι να διδάσκεσαι από τα αναπόφευκτα λάθη σου και να μην τα επαναλαμβάνεις. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που κάνουν σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ (και) για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: ενάμιση χρόνο μετά τη χυλόπιτα που τους έριξε ο Ν. Ανδρουλάκης για κυβερνητική συνεργασία- όταν, μάλιστα, στην Κουμουνδούρου βρίσκονταν σε πλεονεκτικότερη θέση κι έχοντας μπροστά εκλογές απλής αναλογικής- τον ικετεύουν και τώρα να προτείνουν κοινό υποψήφιο. Την ώρα που ο Κ. Μητσοτάκης θα προτείνει κατά πάσα πιθανότητα κάποιον πασόκο κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι ο Ανδρουλάκης θα εκτεθεί αν δεν υποστηρίξει έναν υποψήφιο που θα λάβει 30 ψήφους....
Φυσικά θα ήταν παράλογο να ζητάς καλύτερες πολιτικές αποφάσεις από αυτούς που έριξαν το ΣΥΡΙΖΑ στο 17,85% κι επανέκαμψαν για να τον ρίξουν στο 3% εκόντες άκοντες. Από αυτούς που πιστεύουν ότι η λύση για τον τόπο είναι ένας συνασπισμός αποτυχημένων απέναντι στον Μητσοτάκη, που αφού χρησιμοποίησαν κάθε λέξη τού μακιαβελισμού τώρα καμώνονται τους σοβαρούς και τους θεσμικούς. Από αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι τορπιλίζουν την οποιαδήποτε ηγετική τους υπόσταση λέγοντας πως δεν μπορούν μόνοι τους να πετύχουν κάτι και ζητούν τη βοήθεια άλλων αποτυχημένων...
Αν στις κάλπες εξακολουθήσουν να πηγαίνουν όλο και λιγότεροι πολίτες το μέλλον μας θα έχει πολύ Μητσοτάκη. Είτε τον ίδιο είτε κάποιον που θα του μοιάζει πολύ. Αν, επομένως, θέλουμε να αλλάξει κάτι αυτό προϋποθέτει μαζικότερη συμμετοχή.
Για να γίνει, ωστόσο, αυτό ο δρόμος δεν είναι η επανάληψη αποτυχημένων συνταγών σε ένα πολιτικό πλαίσιο που έχει μείνει στον 19ο αιώνα όταν σε λίγα χρόνια η ανθρωπότητα μπορεί να αποικίσει τον Άρη. Όσοι το πιστεύουν έχουν ήδη βάλει τον εαυτό τους σε μουσείο για τα εκθέματα του οποίου ελάχιστοι θα θέλουν να πληρώσουν για να τα δουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου