Κάνει παπάδες ο φαρισαϊσμός...

Για χάρη τής συζήτησης ας υποθέσουμε πως ο Αλ. Τσίπρας είναι ο δικός μου προσωπικός θεός, ότι θεωρώ πως η "τεντενική" του φράντζα δεν είναι προϊόν κάποιου κοινότοπου κομμωτή αλλά προέρχεται από τους Κήπους τής Εδέμ. Πώς θα έπρεπε να αντιδράσω αν σε κάποιο αποκριάτικο πανηγύρι κάποιος τον μιμείτο και τον χλεύαζε; Θα όφειλα να τον καταδικάσω και να ζητήσω από τους πολιτικούς του προστάτες να τον εξοστρακίσουν; Ή, μήπως, θα ήμουν υποχρεωμένος να αποδεχθώ ότι αυτός που ο ίδιος θεωρώ θεό για κάποιους άλλους δεν είναι τίποτα άλλο από ένας κοινός θνητός, ο οποίος δεν είναι τόσο τέλειος όσο πιστεύω κι άρα μπορεί να γίνει αντικείμενο σαρκασμού;...

Δεν εκτιμώ πως ο βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ, Β. Διαμαντόπουλος, aka Παπασούζας, είναι κάποια σπουδαία προσωπικότητα για την οποία η Αριστερά οφείλει σεβασμό. Ούτε είναι του γούστου μου το γραφικό του σόου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το οποίο θύμιζε κακέκτυπο του Μάρκου Σεφερλή. Από όσο ξέρω, ωστόσο, ουκ ολίγοι ντύνονται παπάδες στις απόκριες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ασεβείς χριστιανοί. Πουθενά δεν έχω δει γραμμένο, εξάλλου, πως απαγορεύεται στους βουλευτές να μεταμφιέζονται σε ιερωμένους για λόγους αστεϊσμού. Αν η Ιερά Σύνοδος έχει βγάλει σχετικό φιρμάνι, ας το γνωστοποιήσει στο ευρύτερο κοινό ώστε να μην πέσουν θύματα αφορισμού πολλοί άδολοι συμπατριώτες μας που πιστεύουν ότι το χιούμορ, έστω το κιτς κι όχι το εκλεπτυσμένο, δεν είναι του διαβόλου, σε αντίθεση με το φαρισαϊσμό, τη σοβαροφάνεια και το σκοταδισμό...

Την ίδια ώρα, θα περίμενα από τους αρχιπαπάδες αυτής της χώρας όταν μιλούν δημοσίως να μη σπαταλούν το χρόνο μου για ένα ανούσιο ζήτημα, αλλά να μου απαντήσουν για το γιατί, για παράδειγμα, δεν πληρώνει η εκκλησία τους, τους φόρους που αναλογούν στα εισοδήματα και στην περιουσία της, γιατί εξαιρείται από το χαράτσι στα ακίνητα, γιατί οι παπάδες εξακολουθούν να παίρνουν φακελάκια για να κάνουν γάμους, βαφτίσεις και κηδείες και, κυρίως, γιατί προσπαθούν να επιβάλλουν σε μια κοινωνία τού 21ου αιώνα κανόνες που ήταν ξεπερασμένοι ακόμα και το μεσαίωνα. Αντιλαμβάνομαι, όμως, ότι αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα και γι' αυτό οι τραγοπαπάδες μας προτιμούν να πετούν τη μπάλα στην εξέδρα, όπως για το συριζαίο ψευτοπαπά ή για το σύμφωνο συμβίωσης ή για το γάμο ομοφυλόφιλων, παρά να δώσουν πειστικές απαντήσεις στο ποίμνιό τους στο οποίο συμπεριφέρονται με ξέπλυμα φιλανθρωπίας, όπως ακριβώς και οι κοσμικές κυρίες, κι όχι με αίσθημα δικαιοσύνης.

Καθένας, και οι ιερωμένοι προφανώς, έχουν το δικαίωμα της δημόσιας έκφρασης των πολιτικών απόψεών τους, όσο οπισθοδρομικές κι αν είναι αυτές. Είναι ντροπή τους, όμως, να τις περιορίζουν για να σχολιάζουν πανηγύρια κι όχι για να αφυπνίσουν το πόπολο απ' τον πνευματικό λήθαργο που του έχουν επιβάλει οι ελίτ. Μα, τί γράφω ο αφελής; Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει ούτε δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει...