Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, άλλωστε, τόσο πριν όσο και μετά από τις εκλογές έχει μιλήσει για πόλεμο στη διαπλοκή κι αυτός εν μέρει έχει ξεκινήσει, αν συμπεριλάβω το λουκέτο στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, συμφερόντων και Μπόμπολα, τον εξονυχιστικό έλεγχο κάθε λίστας φοροδιαφυγής-φοροαποφυγής ή τις εξαγγελίες, προς το παρόν, για το χτύπημα στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων. Ο Φρ. Μιτεράν, όμως, δεν ήταν χαζός όταν έλεγε πως πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Και η απόφαση του πρωθυπουργού να δώσει την πρώτη μετεκλογική του συνέντευξη στο "Εθνος" του Γ. Μπόμπολα μπορεί να μην λέει τίποτα στην ουσία, αλλά μπορεί και να λέει πολλά, τα οποία με ανησυχούν, για να μην γράψω τίποτα βαρύτερο...
Προφανώς είναι προτιμότερο η υποχώρηση απέναντι στους διαπλεκόμενους να αφορά συνεντεύξεις σε εφημερίδες τους από το να μην ελεγχθούν οι διάφορες βρομιές τους από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές. Η κυβέρνηση, ωστόσο, θα με καθησύχαζε περισσότερο αν, για παράδειγμα, ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Παππάς έφερνε στη Βουλή όχι μόνο το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ (η οποία ορθώς επανιδρύεται γιατί το κλείσιμό της ήταν προσβολή στη δημοκρατία, αν και πρέπει να διασφαλιστεί ότι από εδώ και πέρα όσοι θα προσλαμβάνονται σε αυτή δεν θα είναι πλέον αργόμισθα κομματικά κοπρόσκυλα όπως στο παρελθόν), αλλά και την προκήρυξη του διαγωνισμού για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών, τα οποία λειτουργούν παράνομα από την πρώτη τους ημέρα. Εχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από το σχηματισμό τής κυβέρνησης, οπότε λιγοστεύουν και οι δικαιολογίες για τις καθυστερήσεις, πόσω μάλλον όταν ο λαός ειναι διψασμένος περισσότερο από ποτέ για κοινωνική δικαιοσύνη...
Καλά είναι τα μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης ή οι 100 δόσεις, αλλά αν ο λαός δεν δει τους καρχαρίες να πληρώνουν για τις αμαρτίες τους δεν θα υπάρξει ποτέ ουσιαστική πάταξη και της μικρολαμογιάς σε αυτόν τον τόπο, η οποία δεν είναι διόλου αμελητέα ποσότητα. Στην επιχείρηση, άλλωστε, εξόντωσης των εγχώριων διαπλεκόμενων ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του μπορούν να τύχουν και της στήριξης του Βερολίνου. Κι αυτό όχι βεβαίως γιατί η Γερμανία είναι αμόλυντη από τη διαφθορά (αν αφαιρεθεί από το ελληνικό δημόσιο χρέος το ποσό των μιζών που έχουν κατά καιρούς δώσει οι γερμανικές εταιρείες αυτομάτως θα υπάρξει ένα πολύ γερό "κούρεμά" του), αλλά γιατί έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την προώθηση των δικών της επιχειρηματικών συμφερόντων. Στην πολιτική, εξάλλου, δεν περιμένεις φιλίες αλλά λυκοφιλίες που εν μέρει να σε εξυπηρετούν...
Μέχρι να διαβάσουμε το κείμενο της μακροπρόθεσμης συμφωνίας (η συνάντηση, άλλωστε, που ζήτησε με τον έλληνα πρωθυπουργό η καγκελάριος της Γερμανίας είναι μια ακόμα ένδειξη πως το Βερολίνο δεν είναι διατεθειμένο να χάσει την Ελλάδα από τη σφαίρα επιρροής του) η μόνη ουσιαστική κριτική που μπορεί να γίνει στην κυβέρνηση αφορά δίκη προθέσεων. Η συζήτηση για το αν η συμφωνία τής 20ής Φεβρουαρίου είναι μνημόνιο ή όχι, για το αν η τρόικα βαφτίστηκε θεσμοί και για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κωλοτούμπα είναι πιο πολύ φιλολογική και για να γεμίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αναρτήσεις. Το πρόγραμμα-γέφυρα είναι τόσο σαφές όσο οι χρησμοί τής Πυθίας προκειμένου ο καθένας να το ερμηνεύει όπως θέλει στο εσωτερικό του ακροατήριο...
Το πραγματικό ζητούμενο, επομένως, είναι τί θα περιλαμβάνεται στην τελική συμφωνία, στην οποία πρέπει να φτάσουμε όσο το δυνατό συντομότερα γιατί η πραγματική οικονομία στενάζει και δεν έχουμε άλλο καιρό για χάσιμο. Τώρα, σαν άλλοι ονειροκρίτες ή μετεωρολόγοι εκ του προχείρου, ερμηνεύουμε τα σημάδια και με αυτά προσπαθούμε να καταλήξουμε σε πρόωρα συμπεράσματα. Σε αυτό το πλαίσιο εύχομαι η συνέντευξη Τσίπρα στο "Εθνος" να πρόκειται για προπέτασμα καπνού στη διαπλοκή πριν τη μεγάλη έφοδο σε βάρος της. Σε διαφορετική περίπτωση Αλέξη οφείλεις να γνωρίζεις ότι το ηθικό πλεονέκτημα κερδίζεται δύσκολα, αλλά πολύ εύκολα χάνεται. Κι όταν χαθεί δεν υπάρχει οδός επιστροφής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου