Κράζεις Αντώνη με τον "ανδρικό τρόπο"; Θαυμάζεις!

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύ τυχερός, αλλά η χώρα πολύ άτυχη που αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει ο Αντ. Σαχλαμαράς. Από τη μία ο πρωθυπουργός στην ουσία παίζει μπάλα μόνος του στο πολιτικό γήπεδο, τη στιγμή που ο βασικός του εσωτερικός αντίπαλος είναι τόσο δημοφιλής όσο το παγωτό χωνάκι στις κοιλάδες των Ιμαλαΐων. Από την άλλη, όμως, η Ελλάδα χρειαζόταν τούτη την ώρα μια αντιπολίτευση που τουλάχιστον θα στεκόταν στο πλευρό τού Αλέξη Τσίπρα στις εθνικές κόκκινες γραμμές που έχει χαράξει και οι οποίες διασφαλίζουν έναν άλλο δρόμο κοινωνικής δικαιοσύνης. Δυστυχώς, όμως, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΚΚΕ επέλεξαν και πάλι, στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής, να υποπέσουν σε αντιφάσεις και κυρίως, με την εξαίρεση του Περισσού που ονειρεύεται τον τόπο να μετατραπεί σε Αλβανία τού Χότζα, να μην πουν ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό πως αυτό που επιθυμούν ως εναλλακτική στη διαπραγματευτική τακτική τής κυβέρνησης είναι ένα τρίτο μνημόνιο...

Με μια τέτοια εξέλιξη και τα συμφέροντα των αφεντικών τους θα εξακολουθούν να εξυπηρετούν και να αυτοπαρουσιάζονται ως χρήσιμοι σε αυτά και θα ελπίζουν, μέσα στις αυταπάτες που δημιουργεί ο χρόνιος εθισμός στην εξουσία, πως θα τους δοθεί μια επιπλέον ευκαιρία να καταστρέψουν τη χώρα. Αν θέλουν, ωστόσο, να διατηρήσουν έστω κι ένα ψήγμα προσδοκίας ζωντανό οφείλουν να διαμορφώσουν μια ενιαία τακτική. Γιατί η κυβέρνηση της Αριστεράς είτε έχει υπογράψει τρίτο μνημόνιο κι άρα όλα καλά με τους εταίρους, με τους οποίους παριστάνει πως διαπραγματεύεται, είτε ρίχνει την πατρίδα στα βράχια επειδή έρχεται σε σύγκρουση με τους θεσμούς. Πώς να το κάνουμε, και τα δύο μαζί δεν γίνεται να συμβαίνουν...

Δεν έχω πολυασχοληθεί με τον Αντ. Σαχλαμαρά μετά από τις εκλογές για τον ίδιο λόγο που δεν φορώ πουλόβερ το καλοκαίρι. Δεν μου προκαλεί, άλλωστε, ιδιαίτερη ευχαρίστηση να πυροβολώ τους ηττημένους, ακόμα κι αν αυτοί αρνούνται να πιστέψουν ότι έχουν ξεψυχήσει. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. (όχι για πολύ ακόμα) είναι πολιτικώς νεκρός από το βράδυ τής 25ης Ιανουαρίου. Αυτήν τη στιγμή μοιάζει με το κοτόπουλο που του έχουν κόψει το κεφάλι κι αυτό συνεχίζει για λίγο ακόμα να περπατά μέχρι να σωριαστεί ψόφιο. Αυτή μου την αίσθηση επιβεβαίωσε και η χθεσινή παρουσία του στη Βουλή, στην οποία εμφανίστηκε για να μας...ψεκάσει πως οι πολίτες επί ημερών του είχαν να φάνε (από τα σκουπίδια μάλλον εννοούσε) και κοιμούνταν γαλήνια γιατί γνώριζαν ότι την επόμενη ημέρα θα λάμβαναν τους μισθούς και τις συντάξεις τους...

Θέλω να είμαι επιεικής μαζί του και να θεωρήσω πως ο τύπος έχει απλώς πιστέψει το δικό του παραμύθι τού "success story" και με αυτό πορεύεται. Φοβάμαι, εξάλλου, πως θα υποτιμήσω και τη δική σας νοημοσύνη αν επαναλάβω με λεπτομέρειες πως αυτό που παρέδωσε είναι μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση με απελπισμένους σκλάβους. Ούτε καν το πρωτογενές πλεόνασμα που εμφάνισε και το οποίο δημιουργήθηκε επί τη βάσει μιας οικονομικής γενοκτονίας δεν ήταν πραγματικό παρά μόνο λογιστικό. Κατανοώ την αγωνιώδη προσπάθεια του Αντ. Σαχλαμαρά να σώσει το κεφάλι του και να διατηρήσει την υστεροφημία του. Δεν θα το πετύχει, όμως, με τα ψέματα, όπως αυτό που εκστόμισε για να δικαιολογήσει το "ουδείς αλάνθαστος" που είπε στην Ανγκ. Μέρκελ, κορύφωση των οποίων ήταν πως παράδωσε ένα κράτος-μοντέλο το οποίο διάλυσε η επάρατος Αριστερά σε δύο μόλις μήνες...

Η σοβαρότερη ψυχική ασθένεια από την οποία υποφέρει ο Αντ. Σαχλαμαράς είναι η έλλειψη ήθους. Αυτό αποδείχθηκε και χθες με τις σεξιστικές του αναφορές για τον "ανδρικό τρόπο" του, τις ρατσιστικές για τους λαθρομετανάστες στο κέντρο τής Αθήνας, καθώς και την κάλυψη που παρείχε σε συνεργάτη του με διπλή εμφάνιση στη λίστα Λαγκάρντ. "Μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρου" είχε το θράσος να δηλώσει από το βήμα τής Βουλής ο πρόεδρος της Ν.Δ. Δυστυχώς, έχουμε πολλούς περισσότερους που φοροδιαφεύγουν ή φοροαποφεύγουν και στη συνέχεια οργανώνουν μηχανισμούς απόκρυψης των παρανομιών τους όταν δεν ασχολούνται με υποκλοπές στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Αντ. Σαχλαμαράς είναι απομεινάρι μιας δεξιάς που σήμερα έχει εν πολλοίς εξευγενιστεί αλλά κάποτε μετρούσε την "αντρίλα" της με κάθε είδους βασανιστήρια, έχοντας τις πλάτες τού ξένου παράγοντα...

Ξεδίπλωσε για μια ακόμα φορά αυτό το μείγμα μισογυνισμού, ρατσισμού, μικροαστισμού και κουτσαβακισμού (δεν είπε κουβέντα, για παράδειγμα, για το αν θα στηρίξει το νομοσχέδιο για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών τής διαπλοκής, περιορίζομενος να καταπλήξει την αλήθεια υποστηρίζοντας πως τα συμβατικά μίντια στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ!) το οποίο τον κατατάσσει ως μια χαρακτηριστική φυσιογνωμία τού μεσαίωνα αλλά τον κάνει απολύτως ντεμοντέ για τον 21ο αιώνα. Με την πρωθυπουργία του κατέβασε τόσο χαμηλά τον πήχη που κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να φαίνεται ακόμα σημαντικότερος από όσο μπορεί να είναι. Εκανε τόσο λίγα για το λαό που αν ο σημερινός πρωθυπουργός πετύχει έστω να σώσει τις επικουρικές συντάξεις θα μοιάζει με θαυματοποιό. Η φιλελεύθερη παράταξη αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό το πολιτικό έκτρωμα που συνεχίζει να τη διαφεντεύει με ένα λόγο που συμπυκνώνει τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και τον ταλιμπανικό σκοταδισμό στην ίδια ξινισμένη συνταγή...