Χρησιμοποιούν τα προσωπικά δεδομένα, αυτό το σύγχρονο πυρηνικό όπλο των διεφθαρμένων, προκειμένου να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα από το πραγματικό θέμα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, εκκινούμενος από υπερβολικό ζήλο και κεκτημένη ταχύτητα εξυπηρέτησης των εθνικών και διεθνών μας νταβατζήδων ή κι από προσωπική φιλοδοξία αναρρίχησης ακόμα και στο πρωθυπουργικό αξίωμα, έστω ως μεταβατική λύση (τον ξεχάσαμε τον Λ. Παπαδήμιο;), ναρκοθετεί την κυβερνητική προσπάθεια για έξοδο από την άβυσσο με βάση τη λαϊκή εντολή που έχει λάβει. Αντί, όμως, στο MEGA, στον ΑΝΤ1, στο ΣΚΑΙ, στο THE TOC κι άλλους "ναούς" τής ενημέρωσης να ασχολούνται με ένα έγκλημα με πολλά χαρακτηριστικά εθνικής προδοσίας, ενδιαφέρονται κυρίως να μάθουν αν έχουν ποινικές ευθύνες αυτοί που το αποκάλυψαν...
"Γράφει ψέματα ο Γ. Στουρνάρας για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας στο email;", θα αναρωτηθείτε. Ενδεχομένως όχι, ενδεχομένως ναι. Οσο άχαρο κι αν είναι, όμως, να υπεισερχόμαστε σε δίκη προθέσεων, ποιός πιστεύει ότι ένας άνθρωπος που επί 30 χρόνια υπηρέτησε ένα σύστημα διαπλοκής, το οποίο μας έριξε στα Τάρταρα, αποφασίζει ξαφνικά να ερωτευτεί την αλήθεια προκειμένου να διασώσει την πατρίδα του; Ο μη εκλεγμένος τεχνοκράτης που από την θέση τού υπουργού Οικονομικών φρόντιζε να κάνει νόμο τού κράτους οποιαδήποτε εντολή λάμβανε από τον Β. Σόιμπλε έχει αυτήν τη στιγμή στοιχειώδες καθήκον, αν όχι να συνδράμει στην προσπάθεια απεγκλωβισμού από ταξικές πολιτικές άγριας λιτότητας, τουλάχιστον να μην τις υπονομεύει...
Αν ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας του έλεγε "forget it Yannis" κι εκείνος ξεχνούσε αμέσως ακόμα και το ότι του είχε θέσει κάποιο αίτημα, οφείλει να λύσει με τον εαυτό του ή με τη βοήθεια κάποιου ψυχοθεραπευτή το πόσο ευάλωτος είναι ο ίδιος στην αυτοταπείνωση. Δεν έχει, όμως, κανένα δικαίωμα να στήνει προβοκάτσιες σε εκείνους που δεν προσφέρουν τα μαγουλάκια τους για τσιμπήματα και τον σβέρκο τους για καρπαζιές από τον όποιο Σόιμπλε ή Γιούνκερ, όπως τα πρόσφερε ο ίδιος. Πώς θα σας φαινόταν, για παράδειγμα, αν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ διέρρεε στον Τύπο, χωρίς καν μάλιστα να έχει ενημερώσει την πολιτική ηγεσία, πως σε περίπτωση τουρκικής εισβολής δεν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να την αντιμετωπίσουμε; Θα είχε πράξει το πατριωτικό του καθήκον ή, μήπως, κάποιο έγκλημα που σε άλλα χρόνια τιμωρούταν με κρεμάλα;...
Αν ο Γ. Στουρνάρας δεν είναι ικανοποιημένος με τον τρόπο που διαπραγματεύεται αυτή η κυβέρνηση, οφείλει να παραιτηθεί. Γιατί να έχει, άλλωστε, τα χέρια του βουτηγμένα στο "αίμα" τής χρεοκοπίας, αν αυτό φοβάται; Θα μου πείτε πως παραμένει ως θεματοφύλακας της πλήρους αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων, για να μην χάσουν αυτοί ούτε σεντ, ακόμα κι αν μέρος (μικρό ή μεγάλο) του δημόσιου χρέους θα μπορούσε έτσι κι αλλιώς να χαρακτηριστεί επαχθές κι αυτό να μην είναι σχήμα υπερβολής. Τα πεπραγμένα του, όμως, αυτούς τους τρεις μήνες που η σκληρή μοίρα του τον αναγκάζουν να συμβιώνει με μαρξιστές δεν αποδεικνύουν ότι ο αγώνας του είναι αυτός, αλλά η δικαίωση της δικής του θητείας στο υπουργείο Οικονομικών...
Παλεύει κι αυτός με τις όποιες δυνάμεις του να οδηγήσει το ταχύτερο δυνατό τη χώρα σε ένα τρίτο μνημόνιο ώστε να ξεπλυθούν και οι δικές του αμαρτίες κι αύριο μεθαύριο να του στήσουμε κι έναν ανδριάντα εθνοσωτήρα στην πλατεία Συντάγματος δίπλα σε αυτούς των σαμαροβενιζέλων. Αν η ματαιοδοξία όλων αυτών ικανοποιείται έτσι, προτείνω να φιλοτεχνήσουμε ένα κοινό τους άγαλμα, σε στιλ Λερναίας Υδρας, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Μνημονιακή Υδρα για να μην "χτυπήσουμε" πάνω σε πνευματικά δικαιώματα. Οπως, όμως, απόδειξε κι ο Ηρακλής, κανένας δεν είναι αθάνατος. Κι ας έχει αυθυποβάλει τον εαυτό του, ύστερα από χρόνια νομής τής εξουσίας, να πιστέψει στην αθανασία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου