Ο τουρίστας τής Ραφήνας έχει δοξαστεί κρυπτόμενος και, πολύ φοβάμαι για τον ίδιο, πως θα καταποντιστεί εμφανιζόμενος, όπως είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου για τον στρατηγό Γρίβα. Εχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα μικρό μύθο γύρω από το άτομό του με την επιλογή του από τότε που έχασε τις εκλογές τού 2009 να μην εμφανιστεί δημοσίως να πει μια κουβέντα, να εξηγήσει τί πήγε στραβά στην πρωθυπουργία του και τί πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα. Αυτοί, επομένως, που πίνουν νερό στο όνομα του καραμανλισμού συγχέουν τη σιωπή με τη σοφία και την πραγματικότητα με τη συνωμοσιολογία. Καμιά μυστική υπηρεσία, για παράδειγμα, δεν ήθελε να σκοτώσει τον Κ. Καραμανλή για το βέτο για τη Μακεδονία στο Βουκουρέστι ή για την προσέγγιση με τη Ρωσία. Τα σενάρια που κυκλοφόρησαν δεν ήταν τίποτα άλλο από παρακρατικά παιχνίδια μέσα στην ΕΥΠ από ανθρώπους που επιδίωκαν να διαχειριστούν περισσότερα μυστικά κονδύλια για πάρτη τους και οι οποίοι ερευνώνται τώρα από τη δικαιοσύνη...
Ηταν, όμως, ένα πολύ καλοδουλεμένο παραμυθάκι, το οποίο έγινε σημαία από αυτούς που εθελοτυφλούν ως προς τα πεπραγμένα τής διακυβέρνησης Καραμανλή, η οποία χαρακτηρίστηκε από την απόπειρα μετατροπής τού "πράσινου" κράτους σε "γαλάζιο" και, κυρίως, από την αδράνεια σχεδόν σε όλους τους τομείς, κι όχι μόνο σε αυτόν της οικονομίας. Και πώς να γινόταν αλλιώς, άλλωστε, όταν είχες έναν πρωθυπουργό-δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος μόλις πήγαινε μεσημεράκι έπαιρνε το αυτοκίνητό του και γυρνούσε στη Ραφήνα για να φάει, να πιει και να παίξει ηλεκτρονικά παιχνίδια με τα παιδιά του; Θα μου πείτε πως αυτό δείχνει πόσο καλός πατέρας είναι. Δυστυχώς, όμως, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο για το πόσο καλός πρωθυπουργός ήταν...
Αναντίρρητα η παραμονή τού Αντ. Σαχλαμαρά στην ηγεσία τής Ν.Δ. είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση στον πρωθυπουργό, την ώρα μάλιστα που δοκιμάζεται η λαϊκή επιδοκιμασία στο πρόσωπό του υπό το φόβο τής χρεοκοπίας ή ενός τρίτου μνημονίου. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι ακόμα και στην περίπτωση που η δεξιά εκλέξει νέο πρόεδρο αυτός δεν θα μπορεί να κάνει και πολλά για την αναγέννησή της στην περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας πετύχει έναν έντιμο συμβιβασμό. Με λίγα λόγια, η μπάλα βρίσκεται στην κατοχή τού ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά το εσωτερικό πολιτικό τοπίο κι από το αν σκοράρει ή πετάξει το τόπι στα περιστέρια εξαρτάται το μέλλον και των υπόλοιπων κομμάτων. Ακόμα και πιθανή διάσπαση στην Κουμουνδούρου λόγω μιας συμφωνίας που μπορεί να είναι ή κάποιοι να θεωρήσουν πως είναι ήττα δεν θα είναι σε βάρος τού Μεγάρου Μαξίμου, με την έννοια πως ναι μεν θα χάσει τους αριστεριστές αλλά θα κερδίσει τους πιο κεντρώους ψηφοφόρους. Και τότε να δείτε κλάμα στους ποταμίσιους σαμαροβενιζέλους...
Οπως κι αν έχει, πάντως, η επιστροφή των καραμανλήδων στη Ν.Δ., η οποία στο φαντασιακό των δεξιών μοιάζει με το ξανάνιωμα του μαρμαρωμένου βασιλιά, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συγκινήσει εκείνους που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση συμπεριφέρονται σαν μετακινούμενος στρατός. Η ηχηρή συντριβή τού ρεζίλη των Παπανδρέου στις τελευταίες εκλογές είναι ένα θετικό προμήνυμα αφύπνισης της κοινωνίας από το υπνωτικό των "βαριών ονομάτων" και των πολιτικών τζακιών. Οι οικογενειακές καταβολές μου με προφύλαξαν από το να γίνω δεξιός, αλλά θα είναι θετικό για τον τόπο να έχουν ακούσει το ξυπνητήρι και στη Συγγρού, αν και μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν διαπιστώνω κάτι τέτοιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου