Η Ευρώπη κατάντησε η χλεύη της Τουρκίας...

Στην Ελλάδα είμαστε κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να κατηγορούμε για τα πάντα τους Τούρκους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχουμε πάντα άδικο. Το ίδιο ισχύει και για το προσφυγικό, για το οποίο μέχρι τη συμφωνία τής Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη γείτονα ήταν φανερό ότι οι τουρκικές αρχές έκλειναν τα μάτια, αν δεν συνέδραμαν οι ίδιες, στο πέρασμα προσφύγων και μεταναστών από τουρκικό έδαφος σε ελληνικό...

Μόνο που αποδεικνύεται στην πράξη κι από την πολύ χαμηλή ροή προσφύγων και μεταναστών τους τελευταίους μήνες ότι εκείνος που τηρεί τη συμφωνία είναι η Τουρκία κι όχι η Ευρώπη, η οποία καλώς ή κακώς είχε συμφωνήσει μαζί της την απελευθέρωση της χορήγησης βίζας, καθώς και οικονομική βοήθεια, δεσμεύσεις που δεν έχουν υλοποιηθεί στο ακέραιο. Δεν εξωραΐζω το τυραννικό στην ουσία του καθεστώς Ερντογάν, ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι αυτό που ευθύνεται, για παράδειγμα, για το κλείσιμο της βαλκανικής οδού ή για το ότι δεν προχωρά η μετεγκατάσταση προσφύγων από την Ελλάδα σε άλλα κράτη- μέλη τής Ε.Ε.

Από τα μεγαλύτερα σφάλματα στην πορεία τής ευρωπαϊκής ενοποίησης αποδεικνύεται η προ ετών προς ανατολάς διεύρυνση της Ε.Ε. Η πορεία έκτοτε των κρατών της Βαλτικής, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχίας και της Σλοβακίας μαρτυρά ότι κάποιοι λειτούργησαν ως Δούρειοι Ίπποι υπερατλαντικών δυνάμεων- στο "πρότυπο" της Μεγάλης Βρετανίας-, προκειμένου η Ευρώπη να μην αποκτήσει ποτέ ενιαία φωνή, ιδίως στην οικονομική κι εξωτερική της πολιτική. Και ύστερα ήρθε η κρίση τού προσφυγικού για να βγάλει στη φόρα τα άκρως εθνικιστικά, ρατσιστικά κι εν τέλει μισαλλόδοξα αντανακλαστικά των αποκαλούμενων χωρών τού Βίσεγκραντ, αλλά και πιο αναπτυγμένων κρατών τής Δύσης...

Όταν το 1989 κατέρρεαν τα τείχη που χώριζαν τη μεταπολεμική Ευρώπη κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος ήταν χαρούμενος. Είναι μεγάλο κρίμα, ωστόσο, και ιστορική αλητεία εκείνοι που αγωνίστηκαν για να καταρρεύσει το σιδηρούν παραπέτασμα και οι δικτατορίες στο όνομα του κομμουνισμού να χτίζουν σήμερα τα δικά τους τείχη ώστε να μην "μολυνθούν" από τους Σύριους και λοιπούς πρόσφυγες...

Η Ευρώπη συλλαμβάνεται να υποκρίνεται και στη διαχείριση του προσφυγικού. Την ίδια ώρα που μέμφεται τη χώρα μας για τις συνθήκες διαβίωσης των απελπισμένων ψυχών, λες και η οικονομικώς κατεστραμμένη Ελλάδα και οι πολίτες της που εισφέρουν από το υστέρημά τους θα μπορούσαν να κάνουν πολλά περισσότερα, οι εταίροι της αρνούνται ακόμα και τα στοιχειώδη: εμείς υποχρεωνόμαστε να φιλοξενήσουμε σχεδόν 70.000 πρόσφυγες, αλλά στην Ουγγαρία διοργανώνουν δημοψήφισμα για να το αν θα φιλοξενήσουν 3.000, ενώ πυκνώνουν οι φωνές για επαναφορά τού "Δουβλίνο ΙΙ" κι εγκλωβισμό όλων των προσφύγων σε Ελλάδα και Ιταλία!...

Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί οι "κύριοι" πως η απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς δεν μπορεί να είναι η υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας; Τι σημασία έχει αν στη Γαλλία δεν είναι πρόεδρος η Μ. Λε Πεν και στη Γερμανία κυβερνητικός εταίρος το AfD αν αυτοί που κυβερνούν, ακολουθούν τις ιδεοληψίες τής άκρας δεξιάς; Και με όλα αυτά η κλεψύδρα τής διάλυσης της Ε.Ε. φαίνεται να αδειάζει με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα, με τις ευρωπαϊκές ηγεσίες να κάνουν αμέριμνες βαρκάδες στο Δούναβη, όπως στην αποτυχημένη Σύνοδο Κορυφής της Μπρατισλάβα...