"Αν ο Αλέξης τα καταφέρει τι κάνουμε;", αναρωτιούνται στα κοσμικά στέκια κι ο πόλεμος κλιμακώνεται...

Είναι ιδέα μου ή ο πόλεμος της διαπλοκής σε βάρος τής κυβέρνησης έχει αγριέψει όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν; Η απελπισία της, μάλιστα, είναι τόσο μεγάλη που για να χτυπήσει το Μέγαρο Μαξίμου εκτίθεται η ίδια περισσότερο. Μιλά για παράδειγμα, για τα δάνεια Καλογρίτσα από την Τράπεζα Αττικής, τα οποία καλώς ή κακώς εξυπηρετούνται, αλλά βγαίνει "οφσάιντ" με τα 13.000.000 ευρώ δανεικά κι αγύριστα που έλαβαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από την ίδια τράπεζα. Κάνει λόγο, επίσης, για πολιτική στόχευση Στουρνάρα την ίδια ώρα που αποκαλύπτεται ότι επί υπουργίας του "θάφτηκαν" τέσσερις έρευνες για την λατρεμένη του σύζυγο. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην περίπτωση της διαπλοκής, ότι τα σκατά που ρίχνει στους αντιπάλους της, ακόμα κι αν πράγματι μερικά από αυτά μυρίζουν, είναι πολύ λιγότερα από τα δικά της. Είναι τόσο μεγάλη η εξάρτηση, ωστόσο, των διαπλεκόμενων κομμάτων από την ελίτ ώστε αναγκάζονται να γίνονται σημαιοφόροι της σε αγώνες που οι ίδιοι τούς είχαν στήσει...

Ο Γούντι Αλεν είχε πει κάποτε πως η μεγαλύτερη δυστυχία κάθε ανθρώπου είναι πως δεν μπορεί να είναι κάποιος άλλος. Ο αρχηγός Κούλης λογικώς πρέπει να το αποδέχεται γιατί σήμερα επιχειρεί να μας πείσει ότι είναι διαφορετικός από την οικογένειά του και τον άνθρωπο που πολιτεύεται παραπάνω από μια δεκαετία και το μόνο που έχει να μας επιδείξει από το παλμαρέ του είναι το τηλεφωνικό κέντρο τής Siemens- αν ποτέ μιλούσε ο Χριστοφοράκος θα είχε να μας διηγηθεί πολύ περισσότερα για τον Κυριάκο-, τις απολύσεις καθαριστριών και σχολικών φυλάκων και τους διορισμούς ημετέρων στο Δημόσιο, το οποίο κατά τα άλλα απεχθάνεται. "Ο άντρας πρέπει να ΄χει παρελθόν", τραγουδά ο Γιάννης Πάριος, μόνο που αν είχε αυτό του προέδρου τής ΝΔ θα φρόντιζε είτε να το καλλωπίσει είτε να δώσει έμφαση στο μέλλον...

Όπως κι αν έχει, και μέχρι να ξεκαθαριστεί το νέο τηλεοπτικό τοπίο, το καταρρέον σύστημα θα πετάξει στην αρένα ό,τι του έχει απομείνει από τα "λιοντάρια" του, όσο ξεδοντιασμένα κι αν είναι. Γνωρίζει, άλλωστε, πολύ καλά ότι τώρα που οι φόροι συνεχίζουν να αυξάνονται και οι μισθοί και οι συντάξεις να μειώνονται είναι η μεγάλη ευκαιρία του να ρίξει την κυβέρνηση. Κανείς, βεβαίως, δεν γνωρίζει αν ο Αλέξης Τσίπρας θα κατορθώσει να "κουρέψει" το δημόσιο χρέος, να επιστρέψει τη χώρα στις αγορές και, κυρίως, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των Ελλήνων μέχρι το τέλος τής τετραετίας. Είναι ένα ρίσκο, όμως, που η διαπλοκή δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει. Το ερώτημα "κι αν ο Αλέξης τα καταφέρει, τι κάνουμε;" πλανάται σαν φάντασμα πάνω από τους ώμους της, γι' αυτό κι επιχειρεί να το εξοντώσει στις πιο ευνοϊκές συνθήκες για την ίδια...

Με βάση όλα αυτά περιμένω μέχρι το τέλος τού χρόνου "σκληρό ροκ" από τους σάπιους που εκβιάζουν την παλινόρθωσή τους. Φυσικά τα περισσότερα εξαρτώνται από αυτούς που μας κυβερνούν, αλίμονο ωστόσο αν η εύλογη απογοήτευσή μας από την καθημερινότητά μας μετατραπεί σε επιδοκιμασία εκείνων που προκάλεσαν τη δυστυχία μας κι αποδοκιμασία αυτών που ανέλαβαν την ευθύνη να τη διαχειριστούν με τη μέγιστη δυνατή σε ένα νεοφιλελεύθερο πλανήτη κοινωνική δικαιοσύνη ...