Τα άβατα δεν είναι του γούστου μου, είτε πρόκειται για τα Εξάρχεια είτε για το Άγιο Όρος. Και μην μου πείτε πως η εγκληματικότητα ανθεί μόνο στη γνωστή πλατεία κι όχι και στη Χερσόνησο του Άθω γιατί θα σας φέρω τον γέροντα Εφραίμ σε εξομολογητική διάθεση και μάλλον θα σας αλλάξει άποψη. Άλλωστε, δεν ξέρω αν συμφωνείτε αλλά ένα πρεζάκι συνιστά μικρότερο κίνδυνο για την κοινωνία μας από κάποιον που κλέβει το Δημόσιο. Δεν θα φέρω, πάντως, αντίρρηση στον ισχυρισμό τού αρχηγού Κούλη πως η νομιμότητα πρέπει να τηρείται σε οποιαδήποτε περιοχή. Ακόμα κι αν φτάσουμε ποτέ στην αταξική κοινωνία πρέπει να έχουμε κάποιους κανόνες για το ποιος κάνει ή επιτρέπεται να κάνει τι και τι όχι. Σε διαφορετική περίπτωση ας φορέσουμε όλοι πανωφόρια από δέρμα βούβαλου κι ας διαλέξουμε από μια σπηλιά για να ικανοποιήσουμε τον ελευθεριάζοντα πρωτογονισμό μας...
Μόνο που προκύπτει σοβαρό, σοβαρότατο πολιτικό ζήτημα όταν ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης θέτει, πάνω από όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, ως προτεραιότητα να "καθαρίσει" τα Εξάρχεια σε ένα μήνα. Και τι άραγε εννοεί με το "καθάρισμα"; Γιατί ναι μεν στα Εξάρχεια λαθροβιεί το είδος των ανθρώπων που καταφτάνει από τα βόρεια και τα νότια προάστια για να πουλήσει επαναστατιλίκι με μολότοφ στο κέντρο τής Αθήνας-βλέπετε, δεν κατουράνε εκεί που τρώνε-, αλλά κατοικούν και συχνάζουν και σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν έχουν ως δόγμα τους τη βία και οι οποίοι πιστεύουν, ανεξαρτήτως αν έχουν ή όχι πάντοτε πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Τι θα κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ; Θα μπαγλαρώσει κι αυτούς, υπηρετώντας τα ταπεινότερα ένστικτα των μικροαστών;...
Ο, κατά τα άλλα "μεταρρυθμιστής", αρχηγός Κούλης προτάσσει το "ησυχία, τάξη κι ασφάλεια", βάζοντας ως συμβολική προτεραιότητα την "κάθαρση" μιας περιοχής που οι κυβερνήσεις τής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επέτρεψαν να λειτουργεί ως άβατο κι από το οποίο πάντως δεν έλειψαν ποτέ οι κάθε είδους πράκτορες και, φυσικά, οι προβοκάτσιες. Το μόνο ισχυρό χτύπημα, άλλωστε, σε βάρος τού εμπορίου ναρκωτικών στην πλατεία έγινε επί κυβέρνησης της Αριστεράς, με αθρόες συλλήψεις εμπλεκόμενων σε αυτό. Σε ποια λαγότρυπα κρύβεται, ωστόσο, ο νοικοκυρίστικος οίστρος τού Κ. Μητσοτάκη όταν είναι να επιβληθεί η νομιμότητα και στο θέμα, για παράδειγμα, των τηλεοπτικών αδειών; Πώς ένας τόσο καθώς πρέπει πολιτικός ανέχθηκε ένα καθεστώς ασυδοσίας επί 27 χρόνια; Κι αφού ο ίδιος έχει αυτοαναγορευτεί σε άγιο προστάτη των εργαζόμενων γιατί απόλυσε σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες επί υπουργίας του και συναίνεσε στο κλείσιμο της ΕΡΤ; Εκείνοι δεν είχαν μανάδες, πατεράδες, κόρες και γιους; Είχαν, μόνο που δεν κατάγονταν από το Κολωνάκι...
Έχουν κουραστεί τα δάχτυλά μου να το γράφουν: ο πόλεμος ήταν πάντα ταξικός κι όποιος στέκεται στο κέντρο δεν το κάνει από μετριοπάθεια, αλλά είτε από αφέλεια είτε από συμφέρον. Γι' αυτό, εξάλλου, κι όσο αυξάνονται οι ταξικές ανισότητες τόσο περισσότερο εξαϋλώνεται το πολιτικό κέντρο. Όταν εφαρμόζονται πολιτικές- ακόμα κι από την κυβέρνηση της Αριστεράς, έστω στο πλαίσιο ενός επώδυνου συμβιβασμού- που στρέφονται κατά βάση εναντίον των μικρομεσαίων το να μην παίρνεις θέση και να μιλάς γενικώς κι αορίστως περί ανάγκης εθνικής ενότητας κι ομοψυχίας εμπεριέχει τόση σύνεση όση το να μένεις σιωπηλός όταν ο Στάλιν ή ο Χίτλερ έστελναν ανθρώπους να βρουν τον θάνατο σε γκουλάγκ και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης....
Οφείλω να παραδεχθώ ότι στην ταξική μάχη ο αρχηγός Κούλης έχει λάβει ξεκάθαρη θέση υπέρ τής καταρρέουσας ολιγαρχίας. Έχει μετατρέψει ένα κόμμα που τουλάχιστον επί τουρίστα τής Ραφήνας έδειξε μια ημιτελή διάθεση να συγκρουστεί με τους νταβατζήδες, σε γραφείο Τύπου τους, πηγαίνοντας κόντρα σε ένα δικαιολογημένο κύμα αγανάκτησης των πολιτών για την "ενημέρωση" στην οποία υποβαλλόταν από τα διαπλεκόμενα μίντια. Αλήθεια, ποια ελευθεροτυπία υπερασπίζεται ο πρόεδρος της ΝΔ; Αυτή που προτίμησε να μεταδίδει σε επανάληψη πώς να φτιάχνουμε ρολάκια κανέλας με δαμάσκηνα την ώρα που έδιναν συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα οι ηγέτες τού ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίοι επιτέλους συνασπίστηκαν σε βάρος τής γερμανικής Ευρώπης τής υποκριτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας;...
Την ζήσαμε στο πετσί μας την υποτιθέμενη πολυφωνία στην τηλεόραση, η οποία ήταν στην ουσία μονοφωνία γιατί όλους τους ένωνε ο ιστός τής διαπλοκής με την επιχειρηματική-τραπεζική-πολιτική εξουσία, ο οποίος τώρα ξηλώνεται. Ύστερα από όλα αυτά αναρωτιέμαι μάλλον ευλόγως πόσο μεταρρυθμιστής μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος φαντασιώνεται την παλινόρθωση της Ελλάδας που μας έφερε στη χρεοκοπία και στην ταξική κι εθνική υποδούλωση. Μάλλον "άπαιχτος" είναι, που θα έλεγε κι ο επίσης σήμερα μεταρρυθμιστής και υπερασπιστής τής ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά διαχρονικός χουντικός κι εθελόδουλος αντιπρόεδρος της ΝΔ...
Μόνο που προκύπτει σοβαρό, σοβαρότατο πολιτικό ζήτημα όταν ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης θέτει, πάνω από όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, ως προτεραιότητα να "καθαρίσει" τα Εξάρχεια σε ένα μήνα. Και τι άραγε εννοεί με το "καθάρισμα"; Γιατί ναι μεν στα Εξάρχεια λαθροβιεί το είδος των ανθρώπων που καταφτάνει από τα βόρεια και τα νότια προάστια για να πουλήσει επαναστατιλίκι με μολότοφ στο κέντρο τής Αθήνας-βλέπετε, δεν κατουράνε εκεί που τρώνε-, αλλά κατοικούν και συχνάζουν και σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν έχουν ως δόγμα τους τη βία και οι οποίοι πιστεύουν, ανεξαρτήτως αν έχουν ή όχι πάντοτε πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Τι θα κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ; Θα μπαγλαρώσει κι αυτούς, υπηρετώντας τα ταπεινότερα ένστικτα των μικροαστών;...
Ο, κατά τα άλλα "μεταρρυθμιστής", αρχηγός Κούλης προτάσσει το "ησυχία, τάξη κι ασφάλεια", βάζοντας ως συμβολική προτεραιότητα την "κάθαρση" μιας περιοχής που οι κυβερνήσεις τής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επέτρεψαν να λειτουργεί ως άβατο κι από το οποίο πάντως δεν έλειψαν ποτέ οι κάθε είδους πράκτορες και, φυσικά, οι προβοκάτσιες. Το μόνο ισχυρό χτύπημα, άλλωστε, σε βάρος τού εμπορίου ναρκωτικών στην πλατεία έγινε επί κυβέρνησης της Αριστεράς, με αθρόες συλλήψεις εμπλεκόμενων σε αυτό. Σε ποια λαγότρυπα κρύβεται, ωστόσο, ο νοικοκυρίστικος οίστρος τού Κ. Μητσοτάκη όταν είναι να επιβληθεί η νομιμότητα και στο θέμα, για παράδειγμα, των τηλεοπτικών αδειών; Πώς ένας τόσο καθώς πρέπει πολιτικός ανέχθηκε ένα καθεστώς ασυδοσίας επί 27 χρόνια; Κι αφού ο ίδιος έχει αυτοαναγορευτεί σε άγιο προστάτη των εργαζόμενων γιατί απόλυσε σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες επί υπουργίας του και συναίνεσε στο κλείσιμο της ΕΡΤ; Εκείνοι δεν είχαν μανάδες, πατεράδες, κόρες και γιους; Είχαν, μόνο που δεν κατάγονταν από το Κολωνάκι...
Έχουν κουραστεί τα δάχτυλά μου να το γράφουν: ο πόλεμος ήταν πάντα ταξικός κι όποιος στέκεται στο κέντρο δεν το κάνει από μετριοπάθεια, αλλά είτε από αφέλεια είτε από συμφέρον. Γι' αυτό, εξάλλου, κι όσο αυξάνονται οι ταξικές ανισότητες τόσο περισσότερο εξαϋλώνεται το πολιτικό κέντρο. Όταν εφαρμόζονται πολιτικές- ακόμα κι από την κυβέρνηση της Αριστεράς, έστω στο πλαίσιο ενός επώδυνου συμβιβασμού- που στρέφονται κατά βάση εναντίον των μικρομεσαίων το να μην παίρνεις θέση και να μιλάς γενικώς κι αορίστως περί ανάγκης εθνικής ενότητας κι ομοψυχίας εμπεριέχει τόση σύνεση όση το να μένεις σιωπηλός όταν ο Στάλιν ή ο Χίτλερ έστελναν ανθρώπους να βρουν τον θάνατο σε γκουλάγκ και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης....
Οφείλω να παραδεχθώ ότι στην ταξική μάχη ο αρχηγός Κούλης έχει λάβει ξεκάθαρη θέση υπέρ τής καταρρέουσας ολιγαρχίας. Έχει μετατρέψει ένα κόμμα που τουλάχιστον επί τουρίστα τής Ραφήνας έδειξε μια ημιτελή διάθεση να συγκρουστεί με τους νταβατζήδες, σε γραφείο Τύπου τους, πηγαίνοντας κόντρα σε ένα δικαιολογημένο κύμα αγανάκτησης των πολιτών για την "ενημέρωση" στην οποία υποβαλλόταν από τα διαπλεκόμενα μίντια. Αλήθεια, ποια ελευθεροτυπία υπερασπίζεται ο πρόεδρος της ΝΔ; Αυτή που προτίμησε να μεταδίδει σε επανάληψη πώς να φτιάχνουμε ρολάκια κανέλας με δαμάσκηνα την ώρα που έδιναν συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα οι ηγέτες τού ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίοι επιτέλους συνασπίστηκαν σε βάρος τής γερμανικής Ευρώπης τής υποκριτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας;...
Την ζήσαμε στο πετσί μας την υποτιθέμενη πολυφωνία στην τηλεόραση, η οποία ήταν στην ουσία μονοφωνία γιατί όλους τους ένωνε ο ιστός τής διαπλοκής με την επιχειρηματική-τραπεζική-πολιτική εξουσία, ο οποίος τώρα ξηλώνεται. Ύστερα από όλα αυτά αναρωτιέμαι μάλλον ευλόγως πόσο μεταρρυθμιστής μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος φαντασιώνεται την παλινόρθωση της Ελλάδας που μας έφερε στη χρεοκοπία και στην ταξική κι εθνική υποδούλωση. Μάλλον "άπαιχτος" είναι, που θα έλεγε κι ο επίσης σήμερα μεταρρυθμιστής και υπερασπιστής τής ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά διαχρονικός χουντικός κι εθελόδουλος αντιπρόεδρος της ΝΔ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου