Δεν είναι κακό να φορέσει η Αριστερά και κανένα κίτρινο γιλέκο...

Όσο η κοινωνική δικαιοσύνη παραμένει ζητούμενο καμία συλλογική διαμαρτυρία- ακόμα κι αν χρησιμοποιεί στοχευμένη κι όχι λούμπεν βία- δεν είναι εκτός εποχής. Ανεξαρτήτως, για παράδειγμα, από το αν τα Κίτρινα Γιλέκα εμπνέονται από μαρξιστικές, σοσιαλιστικές, εθνικιστικές ή σκοταδιστικές ιδέες η παρουσία τους στους δρόμους είναι δικαιολογημένη όσο οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι και στο μεσοδιάστημα η μεσαία τάξη συρρικνώνεται...

Η Αριστερά, επομένως, έχει δίκιο να στέκεται επιφυλακτικά απέναντι σε τέτοιου είδους κινήματα, όχι όμως κι απορριπτικά. Κι αυτό γιατί αν δεν είναι εκείνη που θα τα αγκαλιάσει και τα κατανοήσει πρώτη, τότε θα τα έχει παραχωρήσει στις σκοτεινότερες των πολιτικών δυνάμεων...

Σε αυτό το πλαίσιο, η απάντηση στην ερώτηση για το αν στην Ελλάδα χρειαζόμαστε ένα κίνημα παρόμοιο με των Κίτρινων Γιλέκων- δέκα χρόνια μετά από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου κι επτά από τους Αγανακτισμένους- μοιάζει αυτονόητη. Αν είναι απαραίτητοι στη Γαλλία, που δεν δοκιμάστηκε από μνημόνια και που η ποιότητα ζωής των μικρομεσαίων είναι καλύτερη από τη χώρα μας, τότε είναι δέκα φορές πιο απαραίτητοι στα μέρη μας...

Μόνο που αυτήν τη φορά απαιτείται κάτι περισσότερο από το κοινό μίσος απέναντι στην ξένη επιβολή προκειμένου να έχει νόημα η μαζική συλλογική διαμαρτυρία. Απαιτείται και η κοινή αγάπη για την κοινωνική δικαιοσύνη και η στοίχιση με πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που την προτάσσουν ως σκοπό...

Όπως κι αν έχει, είναι χίλιες φορές προτιμότερο κατά την προεκλογική περίοδο να συζητάμε περισσότερο για το ζήτημα της ανισοκατανομής τού πλούτου από ό,τι για τη Συμφωνία των Πρεσπών ή τη σκανδαλολογία. Η ελληνική Μακεδονία θα παραμείνει ελληνική και η Δικαιοσύνη πρέπει να αφεθεί αυτόνομη να κάνει το έργο της. Δουλειά των πολιτικών είναι κυρίως να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας και με βάση αυτή τη λογική κρίνονται τα κομματικά προγράμματα και πολύ περισσότερο η κομματική πρακτική. Αν θέλουν πράγματι να λέγονται πολιτικοί κι όχι πολιτικάντηδες που υποθάλπουν τα χυδαιότερα των ενστίκτων τής μάζας...