Γυναίκες ανάμεσα στην προκατάληψη και στην πολιτική ορθότητα...

Κοροϊδεύουμε με πολύ μεγάλη ευκολία στη Δύση χώρες όπως η Σαουδική Αραβία ή το Ιράν, όπου οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν ξεσκέπαστες ή δεν έχουν πολύ καιρό που μπορούν να παίρνουν δίπλωμα οδήγησης, αλλά δεν κοιτάμε και πολύ συχνά τον καθρέφτη μας. Αν το κάναμε, θα διαπιστώναμε, για παράδειγμα, ότι στην υποτιθέμενη γη τής ελευθερίας, στις ΗΠΑ, οι γυναίκες απόκτησαν το δικαίωμα του εκλέγειν μόλις το 1919- για να μην γράψω για τους μαύρους και το πότε απόκτησαν ίσα δικαιώματα με τους λευκούς...

Σήμερα η θέση τής γυναίκας στη δυτική κοινωνία είναι παγιδευμένη ανάμεσα στο ρατσισμό και στην προκατάληψη από τη μία πλευρά και στον πολιτικό ορθολογισμό από την άλλη. Είτε, για παράδειγμα, η γυναίκα ευθύνεται για το βιασμό και τη δολοφονία της επειδή είναι "προκλητική", όπως πιστεύουν αρκετοί για το φονικό στη Ρόδο, είτε απαγορεύεται τρόπον τινά να επικεντρώνει κάποιος δημοσίως στην ομορφιά ή στην ασχήμια της γιατί αυτό θεωρείται σεξιστικό, όπως συνέβη με μια ρετουσαρισμένη φωτογραφία τής Φ. Γεννηματά...

Η ευθύνη των ανδρών για το ότι οι γυναίκες ακόμα παλεύουν να βρουν μια ισότιμη θέση στην κοινωνία είναι τεράστια. Η σεξουαλική παρενόχληση που κάποιες φορές γίνεται και κακοποίηση όχι μόνο δεν έχει εξαλειφθεί, αλλά ως ένα βαθμό θεωρείται και κοινωνικώς αποδεκτή...

Κατανοώ, επίσης, την "ανάγκη" που δημιουργεί η κοινωνία σε μια γυναίκα να είναι καλή μητέρα, νοικοκυρά κι ερωμένη και το άγχος που αυτό προκαλεί, ιδίως σε μια εργαζόμενη γυναίκα. Η ευθύνη, ωστόσο, αυτού που αποκαλούμε "ωραίο φύλο" δεν έγκειται στο ότι φορά μια μίνι φούστα και με αυτό προκαλεί υποτίθεται τον θύτη, αλλά στο ότι αποδέχεται ορισμένες φορές να παίζει το ανδρικό παιχνίδι τής επιβολής και να χρησιμοποιεί τη σεξουαλικότητά του αυτοϋποβιβάζοντας τα υπόλοιπα χαρίσματά του. Πρόκειται για γυναικείο αυτογκόλ που τις εξισώνει σε κυνισμό με το ανδρικό φύλο και δίνει λαβή στους μισογύνηδες να θεωρούν εαυτούς δικαιωμένους για τις ιδεοληψίες τους...