Η μεσαία τάξη προτιμά τα κίτρινα γιλέκα από το λευκό ζουρλομανδύα...

Τα πολιτικά οράματα έχουν συκοφαντηθεί γιατί έχουν κακοποιηθεί. Προφανώς και είναι απαραίτητο η πολιτική και οι πολιτικοί να δίνουν λύσεις στα καθημερινά, πρακτικά προβλήματα. Όταν, όμως, επικεντρώνονται μόνο σε αυτά και ιδίως όταν δεν τα λύνουν, τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου κι από μέσα του βγαίνουν κάθε είδους εχθροί τής δημοκρατίας. Γι' αυτό και είναι απαραίτητο, ενόψει και των πολλών εκλογικών αναμετρήσεων του 2019, όσοι διεκδικήσουν την ψήφο μας να μας "πουλήσουν" κι ένα όραμα, το οποίο ωστόσο θα είναι υλοποιήσιμο αν διαθέτουν την πολιτική βούληση για να το υλοποιήσουν...

Τα Κίτρινα Γιλέκα είναι μια υπόθεση που αφορά πρωτίστως τη Γαλλία. Δεν σταματά, όμως, μόνο εκεί. Γιατί η σημερινή μεσαία τάξη είναι η εργατική τάξη τού παρελθόντος και κάποια στιγμή θα επαναστατήσει στα σοβαρά στην απομείωση της ισχύς της όταν θα ήθελε και θα άξιζε περισσότερη...

Οι σημερινοί φεουδάρχες δεν διαθέτουν τα ίδια χαρακτηριστικά όχι μόνο με τους "παραδοσιακούς" φεουδάρχες, αλλά ούτε με το μεγάλο κεφάλαιο των τελευταίων δεκαετιών. Ταυτίζονται, ωστόσο, όλοι τους στην επιδίωξη αποκλεισμού τής κοινωνικής δικαιοσύνης, πρακτική που όχι μόνο δεν επιτρέπει την αύξηση των εισοδημάτων των μικρομεσαίων, αλλά και τα περιορίζει από πάνω...

Έχει παρατηρηθεί ότι η Ευρώπη όταν αποδέχεται το νεοφιλελευθερισμό καταρρέει σε όλα τα επίπεδα και θεραπεύεται μόνο όταν εφαρμόζει σοσιαλιστικές πολιτικές. Αυτό συνέβη μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτό και μετά από την παγκόσμια κρίση που ξέσπασε πριν μια δεκαετία με αφορμή τη Lehman Brothers. Το ερώτημα, επομένως, είναι εύλογο: μήπως θα πρέπει να χρησιμοποιούμε συχνότερα το δημοκρατικό σοσιαλισμό με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες από το να τον αξιοποιούμε μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης;...