Υπερσυγκέντρωση κουτσαβάκηδων...

Την ώρα που σε αυτήν τη γωνιά τής οικουμένης, όπου αρκετοί κάτοικοί της πιστεύουν ότι είναι το κέντρο τού σύμπαντος, ασχολούμαστε με πολιτικάντηδες που απειλούν ο ένας τον άλλο με πυροβολισμούς, στον πλανήτη συντελούνται ή απειλούνται αλλαγές που μπορεί να είναι ιστορικές. Στα Βαλκάνια, για παράδειγμα, η ένταση επανέρχεται στο Κόσοβο και στη Βοσνία, ενώ η Τουρκία εξακολουθεί να βρυχάται...

Στην υπόλοιπη Ευρώπη οι εισοδηματικές ανισότητες και η ανικανότητά της να διαχειριστεί το μεταναστευτικό προκαλούν κρίσεις οι οποίες ενδεχομένως να οδηγήσουν στη διακυβέρνησή της από την ακροδεξιά. Στις ΗΠΑ κυβερνά ήδη κάποιος που πιστεύει ότι στην εποχή τής τεχνολογικής επανάστασης μπορούμε να επιστρέψουμε με ασφάλεια στα έθνη- κράτη και στα τείχη, ενώ τη Ρωσία εξουσιάζει κάποιος ο οποίος σκοτώνει τους αντιπάλους του κι έχει μετατρέψει τον υβριδικό πόλεμο σε αγαπημένο του παιχνίδι...

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στην Ελλάδα φοβόμαστε μήπως η ΠΓΔΜ των 15.000 στρατιωτών και των μηδέν πολεμικών αεροπλάνων θα εισβάλει στη χώρα με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ υπουργοί και βουλευτές μιλούν δημοσίως περί ηθικής αυτουργίας πολιτικών σε τρομοκρατικές ενέργειες σαν να ζούμε στην Κολομβία τού Εσκομπάρ. Ούτε, όμως, ο μεγαλοϊδεατισμός ούτε η εθνική περιχαράκωση αποτελούν λύσεις για τον 21ο αιώνα...

Προφανώς και η παγκοσμιοποίηση νοσεί, αλλά η απάντηση στις σοβαρές ασθένειές της δεν είναι να επαναφέρουμε τα τείχη, τα σύνορα και τους δασμούς, αλλά πολύ πιο απλή. Αρκεί, για παράδειγμα, να υπάρχει πολιτική βούληση ώστε να μην υπάρχουν κράτη- φορολογικοί παράδεισοι, με την καθιέρωση ενός ενιαίου ποσοστού φόρου για κάθε χώρα. Είναι πολύ πιο απλή λύση από το να ξαναπιάσουμε τα τουφέκια και να αρχίσουμε να αλληλοσκοτωνόμαστε για μια ακόμα φορά...

Με φοβίζει η υπερσυγκέντρωση κουτσαβακισμού σε αυτήν τη χώρα, όπως υποδηλώνει και η δήλωση του Α/ΓΕΕΘΑ πως θα ισοπεδώσει βραχονησίδα στην οποία θα ανεβούν Τούρκοι. Δεν καταλαβαίνουν όλα αυτά τα γεράκια τού χαβιαριού πως η τεχνητή ένταση την οποία προκαλεί η Άγκυρα θα εξελιχθεί σε πραγματική πιθανότατα μόνο ύστερα από κάποιο ατύχημα που είναι δυνατό να προκληθεί από μια άστοχη δήλωση αξιωματούχου...

Φυσικά και η Τουρκία συνιστά κίνδυνο και θα λειτουργεί σαν πληγωμένο θηρίο βλέποντας τη σύσφιγξη της σχέσης Αθήνας- Ουάσιγκτον, κι εδώ όμως η λύση θα βρεθεί εκτός του κουτιού κι αντιλήψεων δεκαετιών. Γιατί, για παράδειγμα, να μην δημιουργηθεί αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη, η οποία ενδεχομένως να λειτουργήσει κι ως αποτρεπτικός παράγοντας για οποιαδήποτε τουρκική επιβουλή; Είναι προτιμότερο η Ελλάδα να γίνει πεδίο βολής που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι από πεδίο μάχης...