Δεν είναι λίγοι αυτοί στην Κουμουνδούρου που θεωρούν λογικό στο κόμμα να κάνουν κουμάντο οι γραφειοκράτες τού ΣΥΡΙΖΑ του 3% και κάθε τέσσερα ή και λιγότερο χρόνια να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές πάνω από το 30% του εκλογικού σώματος. Δεν θέλουν, δηλαδή, να χάσουν οι ίδιοι το προνόμιο να θεωρητικολογούν μέσα από τα γραφεία τους για το παρελθόν (κυρίως αυτό), το παρόν και το μέλλον τής Αριστεράς, κλείνοντας τις πόρτες σε όποιους δεν ήταν μέλη τού κόμματος πριν το 2012. Έχοντας αναπτύξει έναν ιδιότυπο πολιτικό αυτισμό μαζί με αυτοκαταστροφικότητα πιστεύουν ότι χάρη στον Αλέξη Τσίπρα και στη λαϊκή του απήχηση θα συνεχίσουν να ηγεμονεύουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα...
Ευτυχώς για το μέλλον τής Αριστεράς σε αυτόν τον τόπο, αυτόν τον απομονωτισμό δεν συμμερίζεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει αντιληφθεί την ιστορική δυνατότητα, αλλά κι αναγκαιότητα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να μην ηγείται απλώς ενός κόμματος, αλλά της δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης. Για να το πετύχει, γνωρίζει ότι δεν χωρούν αποκλεισμοί, αρκεί εκείνοι που θα συμπαραταχθούν μαζί του να έχουν καθαρό ποινικό μητρώο και πολλές ικανότητες. Αυτό σημαίνει, όμως, πως κι ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να παραμερίσει τους συναισθηματισμούς του, αφήνοντας πίσω του ανθρώπους που ό,τι έχουν να δώσουν το έδωσαν κι αποτελούν μόνο βαρίδια για την επόμενη ημέρα...
Πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος της πασοκοποίησης. Αν, όμως, αποφεύχθηκε σε σημαντικό βαθμό στα χρόνια τής διακυβέρνησης θα είναι πιο εύκολο να αποσοβηθεί από την θέση τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ενσωμάτωση της Προοδευτικής Συμμαχίας και η όποια συμφωνία με όμορους χώρους οφείλουν να έχουν προγραμματικές βάσεις...
Φυσικά μια τέτοια εξέλιξη θα εμπεριέχει και συμβιβασμούς, οι οποίοι όμως είναι αναπόφευκτοι όταν θες να φτιάξεις παράταξη και δεν είσαι απλώς ένα κόμμα τής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Το ζητούμενο είναι αυτοί οι συμβιβασμοί να μην σχετίζονται με το νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, συμβιβασμούς που έκανε το ΠΑΣΟΚ και θα τους πληρώσει μέχρι τελευταίου σεντ...
Ευτυχώς για το μέλλον τής Αριστεράς σε αυτόν τον τόπο, αυτόν τον απομονωτισμό δεν συμμερίζεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει αντιληφθεί την ιστορική δυνατότητα, αλλά κι αναγκαιότητα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να μην ηγείται απλώς ενός κόμματος, αλλά της δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης. Για να το πετύχει, γνωρίζει ότι δεν χωρούν αποκλεισμοί, αρκεί εκείνοι που θα συμπαραταχθούν μαζί του να έχουν καθαρό ποινικό μητρώο και πολλές ικανότητες. Αυτό σημαίνει, όμως, πως κι ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να παραμερίσει τους συναισθηματισμούς του, αφήνοντας πίσω του ανθρώπους που ό,τι έχουν να δώσουν το έδωσαν κι αποτελούν μόνο βαρίδια για την επόμενη ημέρα...
Πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος της πασοκοποίησης. Αν, όμως, αποφεύχθηκε σε σημαντικό βαθμό στα χρόνια τής διακυβέρνησης θα είναι πιο εύκολο να αποσοβηθεί από την θέση τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ενσωμάτωση της Προοδευτικής Συμμαχίας και η όποια συμφωνία με όμορους χώρους οφείλουν να έχουν προγραμματικές βάσεις...
Φυσικά μια τέτοια εξέλιξη θα εμπεριέχει και συμβιβασμούς, οι οποίοι όμως είναι αναπόφευκτοι όταν θες να φτιάξεις παράταξη και δεν είσαι απλώς ένα κόμμα τής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Το ζητούμενο είναι αυτοί οι συμβιβασμοί να μην σχετίζονται με το νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, συμβιβασμούς που έκανε το ΠΑΣΟΚ και θα τους πληρώσει μέχρι τελευταίου σεντ...
1 σχόλιο:
Στρωμένος διάδρομος
Δίπλα στα ζητήματα της οικονομίας, η εξωτερική πολιτική είναι ένα ακόμα πεδίο όπου η ΝΔ συνεχίζει με ταχύτερα βήματα στο έδαφος που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το βάθεμα της εμπλοκής στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητες και της νέας κυβέρνησης.
Το έργο της άλλωστε δεν είναι δύσκολο, αφού επί ΣΥΡΙΖΑ οι σχέσεις της χώρας με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς έφτασαν στο «καλύτερο επίπεδο ιστορικά», με την Ελλάδα να χαρακτηρίζεται «προτιμώμενος εταίρος» και «γεωπολιτικός μεντεσές» για τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.
Χαρακτηριστική περίπτωση, που αποδεικνύει ότι «το κράτος έχει συνέχεια» στην υπηρέτηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, είναι η συμφωνία των Πρεσπών.
Η ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ονοματολογικό πήγε περίπατο και τώρα η νέα κυβέρνηση δηλώνει «θεματοφύλακας» της «σωστής» εφαρμογής της συμφωνίας.
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι κοινή προτεραιότητα και των δύο ήταν και παραμένει η αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, «βάζοντας πλάτη» στο ξεδίπλωμα του ευρωατλαντικού σχεδιασμού.
....
https://gkagkarin.blogspot.com/2019/07/blog-post_115.html
Δημοσίευση σχολίου