Τι θέλω να πω; Πως ο επιτυχημένος ή αποτυχημένος υπουργός δεν κρίνεται από τυχαία γεγονότα, αλλά από τα σε βάθος χρόνου αποτελέσματα που φέρνει το έργο του. Κι αν, μάλιστα, θέλει να αυτοαποκαλείται κεντροαριστερός δεν έχει κανένα λόγο να παριστάνει τον "Ρόμποκοπ" στο αστυνομικό κράτος που χτίζει βήμα βήμα η μητσοτάκειος δεξιά, ξηλώνοντας μάλιστα από την πρώτη ημέρα την ηγεσία τής αστυνομίας δείχνοντας στυγνό ρεβανσισμό...
Η μεταφορά στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, καθώς και των αρμοδιοτήτων για τις φυλακές, ακόμα και για τους ανήλικους παραβατικούς, καθώς και οι φανφάρες για τα Εξάρχεια και το πανεπιστημιακό άσυλο μαρτυρούν μια κατασταλτική λογική για την πρόσκαιρη ικανοποίηση ενστίκτων και την εμπέδωση φόβων που σε πολλές περιπτώσεις δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η μεταναστευτική πολιτική πράγματι περιλαμβάνει και στοιχεία ασφάλειας και δημόσιας τάξης, αλλά είναι πρωτίστως ζήτημα ανθρωπιστικό, της απάλυνσης του πόνου απελπισμένων ψυχών. Ομοίως και οι φυλακές εμπεριέχουν προφανώς θέματα τάξης κι ασφάλειας, αλλά τιμωρία χωρίς σωφρονισμό είναι απλώς μια τρύπα στο νερό...
Ας υποθέσουμε πως κλείνουμε όλους τους παραβατικούς μετανάστες, πρόσφυγες, κακοποιούς και μπαχαλάκηδες σε μπουντρούμια υψίστης ασφαλείας και πετάξουμε τα κλειδιά. Όλοι αυτοί δεν γεννήθηκαν κακοί, δεν τους έπλασε η φύση με DNA παραβατικότητας, αλλά έγιναν, είτε πρόσκαιρα είτε κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια, παραβατικοί εξαιτίας οικογενειακών, κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων που ούτε καν έχουν σκεφτεί όσοι βλέπουν τη ζωή μόνο άσπρη ή μόνο μαύρη...
Οι νοικοκυραίοι θα ησυχάσουν για μια ημέρα, ενδεχομένως και λιγότερο, ακόμα κι αν το σχέδιο Μητσοτάκη αποδειχθεί πλήρως αποτελεσματικό. Από την επομένη, όμως, θα αντιμετωπίζουν τα ίδια και χειρότερα προβλήματα, αφού το υπόλοιπο νεοφιλελεύθερο σχέδιο Μητσοτάκη αυξάνει τις ανισότητες κι όλες τις άλλες αιτίες που σπρώχνουν τα άτομα στο έγκλημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου