Ορφανοί από κυβέρνηση κι αντιπολίτευση...

Μακάρι μια ημέρα ο Στ. Τσιτσιπάς να γίνει ο καλύτερος τενίστας στον κόσμο, όπως έγινε πριν λίγο καιρό ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον πλανήτη. Μακάρι, επίσης, ο τενίστας να πάρει λίγη κι από την κοινωνική ενσυναίσθηση του μπασκετμπολίστα, ο οποίος δεν θέλησε να γιορτάσει τον τίτλο του όταν η χώρα καιγόταν. 

Όπως, άλλωστε, και οι πολίστες μας, οι οποίοι κέρδισαν ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο, σε αντίθεση με τον αντισφαιριστή. Δεν είναι, όμως, τυχαίο πως η οικογένεια Μητσοτάκη έχει επιλέξει για σύμβολο της ηγεμονίας της έναν παρτάκια και υποκριτή αθλητή που έβαλε το εθνόσημο στη φανέλα του μόνο όταν τον έκραξαν...

Όπως κι αν έχει, η Ελλάδα θα υποχρεωθεί αύριο μεθαύριο να υποδεχθεί ένα νέο κύμα προσφύγων, αυτήν τη φορά από το Αφγανιστάν. Κι επειδή η θάλασσα δεν είναι στεριά για να στήνεις φράχτες και να αισθάνεσαι δήθεν προστατευμένος από το κακό η σημερινή κυβέρνηση θα πέσει ξανά θύμα τής χυδαίας αντιπολίτευσης που άσκησε. Μετά από τη Βόρεια Μακεδονία και την κλιματική κρίση θα υποχρεωθεί να παραδεχθεί ότι όπως και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στο προσφυγικό θύμα των ευρύτερων γεωπολιτικών εξελίξεων...

 Γενικότερα, αυτή η κυβέρνηση σκοντάφτει στα κορδόνια τής προηγούμενης κυβέρνησης που έλυσε με δόλο και υστεροβουλία. Αν είχε υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αν δεν κατηγορούσε τους προηγούμενους πως έκαψαν 102 ανθρώπους στο Μάτι ή πως έφερναν από ιδεοληψία μετανάστες στη χώρα μπορεί η ΝΔ να μην είχε γίνει κυβέρνηση. Ωστόσο σήμερα θα είχε αποφύγει πολλή από την κριτική που της ασκείται. Το πρόβλημα είναι, όμως, πως κι ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην κατηγορηθεί για λαϊκισμό συναινεί εκεί όπου θα έπρεπε να κραυγάζει, αφήνοντας πολλούς πολίτες δίχως κομματικό τρόπο έκφρασης της οργής τους. Αυτοί είτε θα επιστρέψουν στην αγκαλιά τού Κ. Μητσοτάκη είτε θα αναζητήσουν άλλες, πιο ακραίες. Πάντως, σύντροφοι, σε σας δεν θα έρθουν αν συνεχίσετε να αντιπολιτεύεστε με τα ίδια μυαλά...