Αλίμονο αν είναι Νέρωνες και ούτε καν από διαστροφή...

Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ την πολιτική αξία που έχει η συγγνώμη ενός πρωθυπουργού, όπως αυτή που έδωσε ο Κ. Μητσοτάκης. Ούτε θα σταθώ στο ότι η Ιστορία έχει διδάξει πως τα "mea culpa" δεν έχουν σώσει κανέναν από το εκλογικό μαύρισμα. Αυτό είναι το λιγότερο. Το σημαντικό είναι αν η συγγνώμη που σύρθηκε ο πρωθυπουργός να δώσει μετά από τη λαϊκή κατακραυγή είναι ειλικρινής ή υποκριτική κι αυτό μόνο το μέλλον θα μας το δείξει...

Αν, για παράδειγμα, εκκινήσουν διαδικασίες άμεσης αναδάσωσης της βόρειας Αττικής κι Εύβοιας και δεν γεμίσουν ανεμογεννήτριες ή αν η πρόληψη γίνει βασικός άξονας της αντιπυρικής μας πολιτικής δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να ζητούσα τη συγχώρεση του "Μωυσή" για τα σκληρά μου λόγια. Όσοι, όμως, τοποθετούμαστε δημοσίως λαμβάνουμε και το ρίσκο τής αποτυχίας των εκτιμήσεών μας. Σε αυτό το πλαίσιο, αναλαμβάνω το ρίσκο να προβλέψω πως όποιος δεν ζητά συγγνώμη από την καρδιά του κι όποιος βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα σε πολλά αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία έχει υποθάλψει μάλλον δεν έχει και πολλές πιθανότητες να φανεί αντάξιος των δεσμεύσεών του...

Για το καλό τής δημοκρατίας μας θέλω να απορρίψω τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τους λόγους που οδήγησαν στην καταστροφή τής βόρειας Εύβοιας. Αλίμονο αν ο πρωθυπουργός τής χώρας και οι υπουργοί του είναι Νέρωνες όχι από βίτσιο και διαστροφή αλλά από κερδοσκοπική βουλιμία. Ούτε το παρελθόν τους, ωστόσο, ούτε το παρόν τους με προδιαθέτουν για αισιόδοξες σκέψεις για το μέλλον...