Όσο η Τουρκία θα ανήκει στη Δύση οι συμφωνίες που υπογράφουμε θα έχουν την αξία κουρελόχαρτου...

Σήμερα η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων στηρίζει την ελληνογαλλική και την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία και είναι λογικό. Ελπίζω απλώς να μην χρειαστεί να εφαρμοστούν στην πράξη και διαπιστώσουμε ότι τα φέρετρα Ελλήνων στρατιωτών από το Σαχέλ θα είναι περισσότερα από τα οφέλη των συμφωνιών ή ότι για μια ακόμα φορά οι "σύμμαχοί" μας θα κοιτούν από το παράθυρο εθνικές καταστροφές όπως η μικρασιατική, η εισβολή στην Κύπρο και τα Ίμια. Μην έχετε αμφιβολίες, αυτό ακριβώς θα κάνουν, θα κρατήσουν ίσες αποστάσεις, στην ουσία δηλαδή θα δικαιώσουν τον επιτιθέμενο έναντι του αμυνόμενου...

Θα ήμασταν πιο ασφαλείς εκτός ΝΑΤΟ; Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί με ένα απλό ναι ή όχι. Όσο, όμως, η Τουρκία θα παραμένει μέλος τού Βορειοατλαντικού Συμφώνου κι ανεξαρτήτως αν ερωτοτροπεί με τη Ρωσία δυσκολεύομαι να φανταστώ τις ΗΠΑ να κάνουν πολύ περισσότερα σε βάρος της από το να της τραβούν λεκτικώς το αφτί... 

Ο γείτονας εξ ανατολών είναι πολύ μεγάλος, οικονομικά και γεωστρατηγικά σημαντικός ώστε η Ουάσιγκτον να φτάσει σε βαθιά ρήξη μαζί του. Αν μετατραπεί σε νέο Ιράν ενδεχομένως και να δούμε Αμερικανούς και Γάλλους στρατιώτες να υπερασπίζονται την εθνική μας κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αν δεν μετατραπεί, ωστόσο, μην περιμένετε να ρίξουν ούτε μπαταριά για τα μάτια τού κόσμου...

Αξίζει, συνεπώς, να αποδεχόμαστε ό,τι μας σερβίρουν σαν να είμαστε μπανανία που δεν έχει δικαίωμα να φέρνει την οποιαδήποτε αντίρρηση; Όχι βεβαίως, πολλώ δε μάλλον όταν εκείνοι που τα αποδέχονται αμάσητα ήταν οι πρώτοι που διαδήλωναν κατά τής Συμφωνίας των Πρεσπών από την οποία πραγματικά η χώρα κέρδιζε δίχως να δίνει στην ουσία τίποτα. Αυτή η κυβέρνηση, όμως, ασκεί εξωτερική πολιτική όπως ασκεί και την εσωτερική, με μοναδική της έγνοια την επικοινωνία και τη φιγούρα...