Το κράτος είναι ένοχο για κάθε εγκληματία...

Όταν προκαταλαμβάνεις τις αποφάσεις τής δικαιοσύνης με βάση την ιδεολογία ή την ιδεοληψία σου δεν έχεις το δικαίωμα να πανηγυρίζεις για οποιαδήποτε απόφασή της. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους υπουργούς που πανηγυρίζουν για τους αστυνομικούς, αλλά και για τους Αριστερούς οι οποίοι στηρίζουν δίχως να ρωτούν μόνο και μόνο γιατί κάποιος είναι μέλος μειονότητας. Η υπόθεση στο Πέραμα δεν είναι άσπρο μαύρο, ιδίως αν δεν έχεις πλήρη γνώση τής δικογραφίας, και οι στοχευμένες διαρροές ένθεν κακείθεν για να υποστηριχθούν οι πρωθύστερες κρίσεις κάθε πλευράς δεν βοηθούν στην ανεύρεση της αλήθειας...

Όπως δεν είναι όλοι οι Ρομά εγκληματίες έτσι δεν είναι κι όλοι οι Ρομά αθώοι, αν όμως πάρουμε θέση δίχως να ξέρουμε τα πραγματικά στοιχεία τότε οι ρατσιστές- είτε κατά είτε υπέρ των μπάτσων- είμαστε εμείς κι όχι οι άλλοι. Φυσικά και υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για το πώς αντέδρασε η αστυνομία το μοιραίο βράδυ, βεβαίως και οι υπουργοί δεν μπορούν να βγάζουν κρίση πριν την ώρα της ή να επισκέπτονται κατηγορούμενους, αλλά ούτε είναι λογικό αντιπροσωπεία τού ΣΥΡΙΖΑ να πηγαίνει στο σπίτι τού νεκρού προδικάζοντας πως ήταν αθώος του αίματος. 

Δεν επιλύεται με αυτόν τον τρόπο ο κοινωνικός αποκλεισμός των Ρομά ούτε αποσιωπάται η σκληρή πραγματικότητα που γνωρίζουν οι κάτοικοι της περιοχής και συνδέεται με εγκληματικές ομάδες Ρομά. Όταν μπορείς και κάνεις διακοπές στο Κόστα Ναβαρίνο είναι εύκολο να αποκαλείς ρατσιστή κάποιον που έχει καεί η γούνα του πολλάκις από εγκληματίες σε μια μη προνομιούχα περιοχή...

Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται εγκληματίας κι όποιος το πιστεύει καλό είναι να επιστρέψει στο μεσαίωνα. Ούτε οι κοινωνικές ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο, όπως πιστεύει ο πρωθυπουργός μας, ούτε η πολιτεία είναι ανεύθυνη του οποιουδήποτε αδικήματος διαπράττεται στο έδαφός της... 

Πέρα από κριτήριο του ανθρωπισμού μας, ο σωφρονισμός αποτελεί υποχρέωση ενός κράτους για το λάθος του να μην αποτρέψει έναν πολίτη του από το έγκλημα. Προφανώς υπάρχει η ατομική ευθύνη- αν δεν υπήρχε, εκ προοιμίου όσοι προέρχονται από ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον θα έπρεπε να είναι όλοι τους ανεξαιρέτως εγκληματίες-, αλλά για κάθε άσωτο υιό υπάρχει κι ένας λιγότερο ή περισσότερο άσωτος κηδεμόνας, είτε πρόκειται για την οικογένειά του, για το σχολικό ή κοινωνικό του περιβάλλον είτε για το ίδιο το κράτος...