Όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο δικαιώνεται η άποψη πως η δήθεν ηρωική στάση Βαρουφάκη το 2015 δεν ήταν τίποτα άλλο από την προεργασία ενός νάρκισσου για την ανέλιξή του στο πολιτικό στερέωμα. Όπως είναι άδικο να χρεώνεται εκείνος όλα τα δεινά για όσα συνέβησαν πριν και μετά την θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών, είναι εξίσου παραχάραξη της Ιστορίας να επιχειρεί ακόμα να πιστώνεται μόνο εκείνος τη δόξα μιας εποχής που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανάσταση, αλλά, το πιθανότερο, σε μια εθνική καταστροφή.
Ναι μεν κλήθηκε να διασώσει τη χώρα από αμαρτίες άλλων, ωστόσο κι εκείνος έκανε πολύ μεγάλα λάθη στον τρόπο που διαπραγματεύτηκε. Αφήστε που κι αυτός είχε συναινέσει στην παράταση του μνημονίου το Φεβρουάριο του 2015 και στην πολιτική αποπληρωμής των δανείων, η οποία στο τέλος στέγνωσε το δημόσιο ταμείο και μας άφησε χωρίς κανένα μοχλό πίεσης στα χέρια μας...
Το να είσαι Αριστερός δεν είναι μια ιδεολογική τοποθέτηση που απλώς δηλώνεται, ιδίως σε σύγκριση με τους πολιτικούς σου αντιπάλους, σε εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, πορείες και συγκεντρώσεις και σε ευπώλητα βιβλία. Είναι, κυρίως, ζήτημα καθημερινής πράξης κι από ό,τι φαίνεται ο Yanis είναι πολύ καλός στην θεωρία, αλλά και πολύ λίγος στα έργα...
Το 2019 θεωρούσα χρήσιμη την παρουσία του στο Κοινοβούλιο. Τώρα, πλέον, όχι κι ας με συγχωρήσει ο Γιάνης που θεωρεί πως όποιος αλλάζει άποψη όταν αλλάζουν τα δεδομένα που έχει στη διάθεσή του δεν μπορεί παρά να είναι καιροσκόπος. Μπορεί, απλώς, να μην θεωρεί τον εαυτό του τον ομφαλό τής Γης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου