Όταν ο θυμός του λαού γίνεται οργή, τότε τρώει εκατό Πορτοσάλτε στην καθισιά του...

Ποιο είναι το επιχείρημα με το οποίο, τρόπον τινά, απάντησε η κυβέρνηση στη σκληρή κριτική για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα που της άσκησαν έξι διεθνείς οργανώσεις; Πως ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε για πρώτη φορά διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες 25 χρόνια μετά την πρώτη λειτουργία ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών! Βεβαίως, η κυβέρνηση  χαρακτήρισε το διαγωνισμό, χάρη στα αποτελέσματα του οποίου λειτουργούν και σήμερα τα κανάλια, παράνομο αλλά όταν δεν έχεις κάτι να πεις το πιθανότερο είναι να πεις ό,τι να 'ναι...

Φυσικά, το έτι προκλητικότερο είναι η δεξιά, και μάλιστα η δεξιά τού Μητσοτάκη, να καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ πως επιχειρεί να ελέγξει τους αρμούς τής εξουσίας. Επί δεκαετίες έχει οικοδομήσει ένα παρακράτος- μπετόν που ελέγχει τη δημόσια διοίκηση, τη δικαστική, αστυνομική, μιντιακή και κάθε άλλου είδους εξουσία, πέρα από τη νομοθετική κι εκτελεστική όταν κυβερνά. Αυτό το κράτος- παρακράτος δεν γκρεμίζεται από τη μία ημέρα στην άλλη και δεν θα είχε γκρεμιστεί ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε όταν κυβερνούσε λιγότερη νωθρότητα στο να το ξεθεμελιώσει...

Όταν, σύμφωνα με το ΕΣΡ, το 70% της προβαλλόμενης ενημέρωσης από τα συστημικά μέσα αφορά την κυβέρνηση και τη ΝΔ είναι λογικό η αντιπολίτευση να μοιάζει σαν να κοιμάται το βαθύ ύπνο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, άλλωστε, ακόμα θεωρούνται μέσα χαβαλέ, συνεπώς ό,τι παρουσιάζεται σε αυτά δεν έχει το ίδιο κύρος στη συνείδηση των πολιτών σε σχέση με όσα διαβάζει στις εφημερίδες ή βλέπει στους τηλεοπτικούς του δέκτες. 

Έρχονται, όμως, γεγονότα όπως η συναυλία ειρήνης για να αναθαρρήσει ο δημοκρατικός, προοδευτικός κόσμος που δεν βολεύεται ούτε με πολέμους ούτε με προπαγάνδα ούτε με τα κλεφτόδεντρα. Κι όταν ο θυμός τού λαού γίνεται οργή, τότε τρώει εκατό Πορτοσάλτε στην καθισιά του...