Ποιος να λογοκλέψει τη διαφθορά όταν είναι κοινό κτήμα;...

Στην Ουγγαρία, από την οποία υποτίθεται πως απέχουμε παρασάγγας σε ζητήματα κράτους δικαίου, είχε παραιτηθεί ο πρόεδρός της το 2012 εξαιτίας λογοκλοπής. Στη Μεγάλη Βρετανία είχε παραιτηθεί βουλευτής γιατί χρέωσε στο κρατικό ταμείο την κατασκευή τού σπιτιού τού σκύλου του. Στην Ελλάδα, ωστόσο, ο Γ. Πατούλης δεν πρόκειται να παραιτηθεί για λογοκλοπή. Δεν θα παραιτείτο ούτε αν έφτιαχνε σπίτι για το σκύλο του με λεφτά των φορολογούμενων...

Γιατί να παραιτηθεί, εξάλλου, αφού η πράξη του μπορεί να θεωρείται από το πόπολο, στην καλύτερη περίπτωση, ηθικώς αποδοκιμαστέα, αλλά εν πάση περιπτώσει ανεκτή; Μήπως είναι λίγοι, άλλωστε, αυτοί που πληρώνουν γραφεία για τις διπλωματικές τους εργασίες, ακόμα και για τα διδακτορικά τους;... 

Ίσως αν χρεοκοπήσουμε ξανά η λογοκλοπή Πατούλη να ενταχθεί στον κατάλογο των αμαρτημάτων τού πολιτικού κόσμου που μας οδήγησαν στην πτώχευση. Μέχρι τότε, όμως, ο Πατούλης θα είναι ένας ακόμα ανάμεσά μας, με ένα υψηλότερο αξίωμα "απλώς" να τον δεσμεύει σε πιο ηθικές συμπεριφορές...

Μήπως, όμως, το ίδιο δεν συνέβη και με τον Κ. Μητσοτάκη, την ποδηλατάδα του στην Πάρνηθα και το γλέντι του στην Ικαρία; Ο Μπ. Τζόνσον λίγο έλειψε να χάσει το κεφάλι του από τα δικά του κορονοπάρτι, αλλά στην Ελλάδα θεωρήθηκαν από πολλούς οι στιγμές ανεμελιάς κάτι σαν δίκαιο πρωθυπουργικό προνόμιο... 

Βεβαίως, δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται κι ο Μητσοτάκης θα βρεθεί στο πυρ το εξώτερον και γι' αυτήν τη συμπεριφορά του. Εμείς, πάντως, θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τη διαφθορά γιατί δεν την απεχθανόμαστε. Είτε τη ζηλεύουμε είτε την αντιγράφουμε και την θεωρούμε δικαιολογημένη όταν είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας...