Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο νικητής των εκλογών κι αυτό λέγεται δικαιοσύνη...

Είναι πανικόβλητοι στην αγία οικογένεια και δεν μπορούν να το κρύψουν πλέον. Ο θείος τα βάζει ακόμα και με τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, ενώ ο "άριστος" ανιψιός αναζητά αλλά, φευ, δεν βρίσκει την Πολιτεία του Πλάτωνα. Καταρρέουν ακόμα και στις δημοσκοπήσεις και κάνουν τη μία πατάτα μετά την άλλη λίγο πριν ο λαός τούς δείξει την πόρτα τής εξόδου. Για τον Κ. Μητσοτάκη, μάλιστα, μπορεί κάλλιστα να ανοίγει μια άλλη. Όχι, όμως, ενός από τα δεκάδες άγνωστο το πώς τα απόκτησε ακίνητά του, αλλά της φυλακής...

Όταν ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν φαβορί. Κι όχι μόνο γιατί τον έδειχναν πίσω οι δημοσκοπήσεις. Οι πολίτες μπορεί να αντιπαθούν, στην πλειοψηφία τους, τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά δυσπιστούσαν απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα εξαιτίας των υψηλών προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει το 2015... 

Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, γίνεται όλο και φανερότερο ποιος έχει διάθεση να παλέψει για τα συμφέροντα των πολλών και ποιος κρατιέται με νύχια και με δόντια στην εξουσία που θεωρεί κληρονομικό του δικαίωμα. Από τη μία βρίσκεται εκείνος που ορισμένες φορές υπερτιμά τη δύναμη της βούλησής του κι από την άλλη αυτός που αισθάνεται πως μπορεί να ασχημονεί χωρίς να λογοδοτεί, σαν βασιλιάς δίχως βασιλεία...

Η νίκη, πάντως, του ΣΥΡΙΖΑ, η απαλλαγή από το καθεστώς Μητσοτάκη και η πολιτική αλλαγή δεν έχουν κλειδώσει. Γι' αυτό και δεν πρέπει να λείψει κανείς από τις κάλπες. Κι εφόσον επιτευχθεί η λύτρωση της χώρας από ένα καθεστώς που τόσο ωμά υπηρέτησε το κεφάλαιο και τόσο απροκάλυπτα βίασε τη δημοκρατία θα σταλεί κι ένα μήνυμα και στην υπόλοιπη Ευρώπη που γοητεύεται από τους Όρμπαν και τις Μελόνι πως το μέλλον δεν βρίσκεται στη νεοφιλελεύθερη, ρατσιστική και μισαλλόδοξη ακροδεξιά, αλλά στην Αριστερά τής αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατικής προσήλωσης. Όσο για τον Ν. Ανδρουλάκη, από το βράδυ τής Κυριακής δεν θα μπορεί να είναι πλέον αντιπρόεδρος Εδεσσαϊκού. Φτάνει η ώρα και του δικού του πολιτικού ζυγίσματος...