Περίμεναν στη γωνία για κάθε λάθος, για κάθε συμβιβασμό, για κάθε παράλειψη προκειμένου να δείξουν με το δάχτυλο. Κι αυτό φάνηκε ακόμα πιο έντονα την τελευταία τετραετία κατά την οποία αντιπολιτεύτηκαν περισσότερο το ΣΥΡΙΖΑ παρά τη χειρότερη δεξιά τής μεταπολίτευσης...
Φυσικά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε την αποτελεσματικότερη αντιπολίτευση, άργησε να βγάλει νέα πρόσωπα μπροστά κι ο προεκλογικός του σχεδιασμός αποδείχθηκε αποτυχημένος. Πόσο Αριστεροί είναι, όμως, αυτοί που πανηγυρίζουν τη βραδιά που η δεξιά επιτυγχάνει το μεγαλύτερο θρίαμβό της από το 1974; Και πόσο σοσιαλδημοκράτες αυτοί που δεν θα είχαν πρόβλημα να κυβερνήσουν μαζί της με μόνο όρο να μην είναι πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης;...
Οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ, από όλο το πολιτικό φάσμα, είναι αυτοί που είναι: νεοφιλελεύθεροι, εθνικιστές, ρατσιστές, γιαλαντζί σοσιαλδημοκράτες, σταλινικοί κι ανερμάτιστοι. Δεν θα κερδίσει, όμως, κάτι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως δεν κέρδισε και την Κυριακή άλλωστε, αν επιμείνει στην αποδόμηση των αντιπάλων του κι όχι στην προώθηση της δικής του θετικής ατζέντας και των νέων προσώπων στο κόμμα. Όταν τον βαράνε, ναι, να απαντά, και χωρίς γάντια μάλιστα, αλλά να μην είναι η άμυνα η κεντρική του στρατηγική...
Όπως κι αν έχει, μέσα σε ένα μήνα και, μάλιστα, εκλογικό προφανώς δεν μπορείς να αλλάξεις ό,τι καθυστέρησες να αλλάξεις τέσσερα χρόνια. Αν δείξεις, όμως, με πράξεις ότι επιτέλους έλαβες το μήνυμα, αναγνωρίσεις τα λάθη σου και δεν κατηγορείς τον εχθρό λαό κάτι μπορείς να σώσεις. Κι αυτό το κάτι μπορεί να γίνει η μαγιά για την πολιτική ανατροπή που τόσο πολύ έχει ανάγκη η κοινωνική πλειοψηφία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου