Ο φόβος γεννά τεχνητή απαξίωση...

Οι καταλήψεις σχολείων, σχολών και δρόμων είναι παράνομες πράξεις. Δεν είναι, ωστόσο, πάντα άδικες και δεν είναι σίγουρα όταν η διακύβευση είναι η δημόσια δωρεάν παιδεία ή η επιβίωση των ανθρώπων τής πρωτογενούς παραγωγής. Σε τέτοιες περιπτώσεις είσαι υποχρεωμένος να παρανομείς απέναντι σε μια άδικη εξουσία, η οποία έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι τής νομοθέτησης. Κι όσοι δεν είναι άμεσα θύματα αυτών των πολιτικών είναι έμμεσα, μέχρι να γίνουν κι αυτοί τα άμεσα θύματά τους...

Ο Κ. Μητσοτάκης στηρίζει πολλά στην κοινωνική παραίτηση, στο "There Is No Alternative" της Θάτσερ, που είναι άλλωστε και το πρότυπό του. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη εξαπάτηση που έχει πετύχει, το ότι δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική στις πολιτικές του. Φταίει και η αντιπολίτευση γι' αυτό; Φταίει, όχι όμως στο βαθμό που πολλοί πιστεύουν και σίγουρα όχι στο βαθμό που μας κάνουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ να πιστεύουμε ότι ισχύει...

Τα αυτογκόλ ιδίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ουκ ολίγα, είτε λόγω απειρίας είτε λόγω ανικανότητας ενός supportig cast στον Στέφανο Κασσελάκη που δεν είναι αντάξιο των κοινωνικών προσδοκιών ή είναι απαξιωμένο κι αναζητά να παραμείνει στο παλκοσένικο χάρη στον επικοινωνιακό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Η απαξίωση, ωστόσο, είναι εν πολλοίς και τεχνητή, μια αντίδραση φόβου στο καινούριο που έχει ανάγκη ο τόπος και δεν το αφήνουν να ριζώσει. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ωστόσο, θα ριζώσει και τότε οι τσουκνίδες θα βρουν τη θέση που τους αξίζει...